NOTE!!! GUYS PAKIBASA!
Sorry po talaga kung every saturday lang ako nakakapg update. Haixt. Busy talaga. At isa pa di na umuusad yung kwneto. Hahahah. Di pa suya nadadagdagan kaya konting hinay lang po ha. Hope you;ll understand.
---------------------------------------
This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.
Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.
The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.
This story is a fiction. Any resemblance to names, places, events and others are not intended and coincidence only.
The stories I've written are for 18 years old and above.
No animals are hurt in this story.
The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.
The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.
You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.
Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.
Enjoy everybody and thanks for reading my stories.
Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)
You can contact me through:
1. Facebook Page:
Dylan Kyle's Diary (fb page)
2. Blog:
Dylan Kyle's Diary (blog)
3. e-mail:
dylan.kyle.santos@gmail.com
4. Facebook:
Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)
5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)
Always Here,
Dylan Kyle Santos
....................................................................................
Chapter 35
[Alex’s POV]
Ang bigat ng mata ko pero kailangan
gumising, hindi upang ipagdiwang ang birthday ko pero dahil may pasok pa ako.
Medyo
napaaga ata ang gising ko, dahil na rin siguro sa buong magdamag inisip ko si
Kieth.
Naramdaman ko ang pag galaw ni RD kaya
naman napatingin ako sa aking tabihan.
Oo nga pala kasama ko siya kagabi at
tabi kaming natulog.
Nakayakap siya sa akin at himbing na himbing na natutulog.
Hinawi ko ang buhok niya at pinagmasdan ang
kanyang maamong mukha.
All this time, si RD ang sumasalo sa akin.
Siya ngayon
ang naging savior ko sa lahat ng sakit na aking naramdaman.
Bakit ba hindi na
lang siya?
Haixt.
Isang halik ang dinampi ko sa kanyang noo.
Naramdaman ko namang naalimpungatan siya at
nagising.
Agad naman akong lumayo ng bahagya pero pinigilan niya ito at niyakap
ako ng mahigpit.
Napakalapit ng mukha niya sa mukha ko kaya naman napasinghap
ako.
“Gising na baby boy.” Sabi ko.
“Uhmmm.”
“May pasok pa ako oh.”
“Wag ka ng pumasok.”
“Di naman pwede yun.”
“Baby… please.”
“baby ka jan. adik mo. Tabs tayo na dali,
at papasok na.”
“Uhmmm. Birthday mo naman baby eh.”
“Chura mo. Maka-baby wagas. Dali na tayo
na.”
“Dali na… alam ko namang sumakit ang
katawan mo dahil sa nangyari sa atin kagabi. Pahinga ka din pag may time.”
“Alam mo, nanaginip ka pa hanggang ngayon.
Gumising ka nga. Tsura mo.”
“Bakit? Wala bang nangyari kagabi?”
“Mga ilusyon mo ha.”
“Siya, kiss muna.”
“Yoko nga.”
“Eh hinalikan mo nga ako kanina pati kagabi.”
“Edi okay na yun.”
“More.”
“Ang dami mong alam. Lumalabas na malandi
ako kasi may boyfriend akong tao pero nanlalande ako ngayon.”
“Hehehe. Ganun talaga.”
“Oo nga pala, kanina pa nag riring ang
phone mo. Hindi ko masagot kasi nakayakap ka sa akin.”
“Oh?”
“Oo nga.”
“Anong oras na ba?”
“8:30 am.”
“Owww shit.” Balikwas niya
“Bakit?”
“Wala-wala.”
“Hahaha. Nakakatawa yung itsura mo eh.
Hahahah. Kala mo nakakita ng multo. Siya baba na tayo para kumain.”
“Kaw kainin ko jan eh.”
“Loko. Dami mong alam.”
“Hahaha. Birthday mo naman eh.”
“Sssssh. Daming alam.”
“Tara na nga. Gutom na ako.”
“Di mo ba tatawagan si Charlene?”
“Oo na nga. Mauna ka na sa baba ha.”
“Okay.” Sagot ko.
Nagmadali ako at inayos ang sarili ko para
naman makababa na aga ako.
Pagbaba ko, nagulat na lang ako nang magsigawan
silang lahat.
“HAPPY BIRTHDAY ALEX!!!”
“Hahah. Wow ah, eksena ninyo.” Sabi ko.
“Ano ka ba anak, birthday mo ah. Kahit
simple lang to sana naman mapasaya ka namin.”
“Oo nga eh.”
“Bakit hindi ka Masaya?”
“Masaya ako no. OA lang kayo.” Sagot ko.
“Aysus. Oy umuwi ka kaagad ha.
Magcecelebrate tayo.”
“Ma… wag na…”
“Pero anak.”
“Ma… ayoko… at isa pa may pasok po ako.
Hindi rin naman tayo makakapg celebrate/”
“Siya labas na lang tayo. Treat naman ng
kuya mo eh.”
“Ayoko ma.”
“Ang KJ mo utol.” Sabi ni kuya.
“Haixt. Eh sa ayaw ko eh.”
“I-tetext kita. Isama mo si Charlene at RD
ha.” Sabi ni kuya.
“Oo na. sige na. May magagawa pa ba ako? At
isa pa, reat mo naman kuya eh.”
“Dapat i-celebrate natin yan. Matanda ka
na. Okay lang ang gastos, diba pinagipunan ko na?”
“Alam ko naman yun… at isa pa… bata pa
ako.”
“Pero legal na edad mo.”
“Ma… last year 18 na ako.”
“At least nadagdagan ng pagiging legal
yan.”
“Tsss. Okay.”
“Nagdebut ka na pala last year. Bakit hindi
ko alam?”
“Oo nga kuya. Yung may 18 roses pa nga eh.”
“I wonder.”
“Missing in action ka kasi.”
“Masyado akong gwapo kaya wala ako.”
“Anong connect kuya?”
“Dots.”
“Shut up na lang.”
“Hahahaha. Kamusta ang regalo sayo ni RD?”
“Regalo? Wala namag ibinibigay si RD.”
“I mean yung sweetness ninyo. May
payakap-yakap pa. tapos… tapos…”
“Walang nangyari sa amin kuya. Mga iniiisip
mo.”
“Ikaw nagsabi nan ha. Aysus, baka
nabinyagan ka na niya.”
“Alam ko tinatakbo ng utak mo kuya. Kahit
kalian oo. Magsama kayong tatlo nila Kieth.”
“Aysus. Talaga lang ha. Bakit nung
nagrecitation ako hindi ka nakasagot?”
“Distracted.”
“Distracted ang loko…”
“Hoy kayong dalawa ay kumain na. nasaan ba
si RD anak?” tanong ni mama sa akin.
“Nasa taas po.”
“Masyado mo atang pinagod. Kawawa naman si
Kieth, naunahan ng loko.”
“Kuya… batukan kita eh.”
“Hahaha. Siya na ba ang bago kong bayaw?”
“Shut up. I’ll kill you.”
“katakot ka kapatid oh.”
“Matakot ka. Masindak ka kay Prince Alex
Rosales.”
“Pero kapatid diba Bautista ka na?”
“so tinatakwil mo ako bilang kapatid?”
“Medyo medyo.”
“Che!”
“YATS!” sigaw ni RD.
“Oh?”
“SI Charlene.” Sabi nito.
“Oh hello.” Bati ko sa kabilang linya.
“Oy girl happy birthday! I love you so
much.”
“Maka-girl naman wagas.”
“Ganun talaga mare… hahahaha. Anong balak
mo ha?”
“Eh si kuya, ilalabas daw ako. Isama daw
kita at si RD.”
“Oh my. Libre ni kuya? Shetness. Sasama
ako.”
“Siguraduhin mo ah.”
“oh wait… I forgot… may lakad nga pala kami
ni Jake.”
“Di ba pwedeng ipagpaliban yan? Special day
ko ngayon ah.”
“Importnate eh.”
“Mas importante pa sa akin? Ganyanan,
ipagpapalit mo na ako jan sa Jake mo?”
“Ay nagdrama.”
“Che.”
“Sorry. Babawi ako. May regalo naman ako
sayo.”
“Talaga lang ha.”
“Oo. Ipapakuha ko kay RD mamaya.”
“ah kaya ka pala tumwag.”
“Yeah… ”
“I miss you.”
“I miss you too best.”
“Loka ka talaga. May pasok ka ngayon?”
“Meron. Absent ako.”
“Talaga lang ha.”
“Joke lang. wala.”
“Okay. Kita tayo sa school.” Sabi ko.
“Di ako makakapunta.”
“Di mo man lang akong mababati ng
personal?”
“Ang arte mo lang.”
“Okay.”
“Uy best sorry.”
“Ayos lang.”
“Ewan sayo..”
“Sige na. May magagawa pa ba ako?
Nakakatampo lang talaga.”
“Best naman.”
“Niintindihan kita. Don’t worry,
mapagpasensya ako.”
“Best… sorry.”
“Okay lang…”
“Hindi ka okay eh. Best naman. Please.”
“hahahaha. Joke lang. sige na. may
boyfriend ka lang kinalimutan mo na ako.”
“Loka. Hindi ah.”
“Sige na at kakain na kami.”
“Sige sige. Bye. Mwah.”
“Sige sige. Ingat kayo.”
Binaba ko na yung call at umupo na sa
lamesa.
Nagsimula naman kaming kumain.
Habang kumakain ako ay hindi ko pa rin
maiwasan isipin si Kieth.
Di ko alam kung maiinis ba ako o magagalit.
Nasaktan
ako kasi hindi man lang siyang nag-effort na batiin ako.
Ang sakit lang sa
kalooban.
Ang sakit sa puso nung nararamdaman ko
ngayon.
Yung feeling na gusto kong magwala.
Gusto kong tanggalin yung bad
feelings na namumuo sa aking dibdib.
Kulang ang iyak ko ito, gusto kong
mailabas ito, yung tipong walang matitira.
“Baby oh…” nagulat ako nung biglang
nagsalita si RD.
“Ha?”
“Isubo mo ito oh.”
“Ah eh…” wala akong nagawa kundi ang isubo
ang inaalok na pagkain ni RD.
“Di ka kumakain kaya susubuan kita.” Sabay
ngiti.
“Di na kailangan. May mga kamay naman ako.
Yaan mo na ako.”
“Need mo yan yats. Nangangayayat ka na oh.”
“Salamat.” Sabi ko.
“Basta ikaw eh. Kaya kong mag todo-effort.”
“Ang sweet ma oh. Baby daw... anak ng... congrats bayaw” Sabi ni kuya.
“Inggit ka kuya? Gumaya ka.”
“Di ah.”
“Anjan naman si Ate Kate.”
“Hahaha. Napipikon ka na ata utol eh. Yang
si Kieth nga wala eh. Wawa ka naman.”
Di ako sumagot. Naramdaman niya ang
pananahimik ko kaya nag apologize siya. “Sorry.”
“It’s okay. Tama ka naman.”
“Ayt. Wag isipin ang mga taong wala dito.”
Si RD
“Oo nga.” Sabi ni kuya.
“Busog na ako.” Sabi ko.
Umakyat na ako para mag ayos at maligo., matapos
nun ay nagbihis ako.
Nawalan na ako ng mood paa kumain dahil na rin sa usapan
tungkol kay Kieth.
Nakarinig ako ng mga katok sa pinto kaya agad naman akong
tumayo at pinagbuksan iyon.
“Yats... pahiram ng damit ha.”
“Okay.”
Pinatong niya yung cellphone niya sa may
table ko kaya kinuha ko yun.
Well maganda ang cellphone niya at binuksan ko iyon.
Bumungad agad sa akin yung wallpaper niya at nagulat ako nung makita ko yung
picture naming dalawa.
May security yung phone niya.
“Daming alam at may pasecurity-security
pa.” sabi ko.
Hinulaan ko yung code nung cellphone niya
dahil bigla akong nacurious.
May nakita naman akong parang hint logo dun kaya
pinindot ko. “I love you.” Ang nakalagay.
Kinapalan ko ang mukha ko at inilagay ko
ang pangalan ko.
Pero napahiya lang ako nung hindi siya nagopen.
Okay assuming
naman ako na ako nga yung password niya.
Nakailang try pa ako hangang sa sabihin
kong last try na lang. isa na lang naiisip ko na maaring ilagay niya.
Again
kinapalan ko ulit yung mukha ko. “Iloveyoualex.” Yan nilagay ko.
Then it open.
Great.
Weh?
Di nga? Hahaha.
Okay.
Pero bakit kinilig ako?
Parang dati lang? haixt.
Kilig na ibinigay sa
akin ni Blake at ni Kieth.
Ayoko mang aminin sa sarili ko pero nagkakaroon na
talaga ng puwang si RD sa puso ko.
Nagulat ako at pati yung theme nung
cellphone niya ay ako.
Di naman siguro niya akong masyadong pinagpapantasyahan
ano?
Nag punta ako sa gallery at sa di ko sinasadayang gawin ay napindot ko
yung recording.
I-back ko na sana pero maraming recording siya.
siguro
pakanta-kanta na lang to.
Binuksan ko yung file na, para sa Yats ko.
Out of curiousity kaya pinakialamanan ko na.
narinig ko ang pagkanta niya.
“Kung
pwede lang
Wag mo
na 'tong iwasan”
Ang lamig ng boses niya.
“At
'wag mo ring
Ituring
na biro
Marahil
'to'y 'di mo inaasahan
Pero
sana'y
'Wag
ipinid ang pinto”
Nakakaramdam ako ng lungkot sa boses niya.
“Itikom
ang bibig
Mata'y
ibaling sa'kin
Pakinggan
mo ang sasabihin ko”
Parang pinipigilan niya yung lakas ng boses
niya. Bakit kaya?
“Kailan
mo ba matutunan?
Kailan
mo ba 'pagsisigawang
'Di mo
na 'pagkakailang tayo?
Kay
rami nang pinagdaanan
Ano pa
ba ang 'yong kailangan?
Nagsusumamo
na sabihin mo”
Akala ko tapos na yung kanta kasi medyo matagal
nung hindi sya nagsalita.
I-back ko na sana yung file nung bigla siyang magsalita
siya.
“Maganda ba ang boses ko?” tapos tumawa
siya.
“Wala tulog ka na ngayon. Hinintay ko talaga na makatulog ko. Alam kong
ilang oras ding gising ang diwa mo. Katabi ko nga pala yung mahal ko. Nasaktan
siya kasi di man lang siya naalala ni Kieth. Taena mo Kieth panira ka kahit
kalian. Pero nalulungkot ako… nalulunkot ako kasi malungkot siya.”
Natigilan ako ng bahagya nang mga sandaling
iyon.
Kagabi niya ni-record yun?
“Hahaha. Nakakatawa siyang matulog. Pero at
least nakayakap siya sa akin. Di niya alam na kanina pa siya napupog ng mga
halik. Haixt. How I wish it could be forever.”
Mga kalokohan kahit kailan ni RD oo. Tsk,
daming alam.
“Sige na nga matutulog na ako, maaga pa ako bukas. Basta mahal ko
tong katabi ko. Sana nga lang dumating yung panahon na mahalin niya ako tulad
ng pagmamahal ko sa kanya. Ilang beses ko man siyang agawin, alam kong kay
Kieth sa babagsak. Maghihintay pa rin ako kahit wala akong aasahan. Sana lang
umabot pa ako…” At nag end na yung file.
Nagulat naman ako nung bumukas ang pinto ng
CR at iniluwa nito si RD.
Agad ko namang tinago yung phone niya sa may ilalim
ng aking damit.
Agad siyang tumingin sa akin a para bang kung anong mayroon
ako..
“Para kang nakakita ng multo ah.” Sabi niya
“Mukha ka kasing multo.”
“ Wow ha. Ang gwapo kong multo kung
nagkataon.”
“Tsss.”
“So tara na?”
“Magsuklay ka muna sa baba.”
“Okay.” At bumaba siya
Pagkababa niya ay inayos ko yung phone niya
at inilagay sa table ko.
Nakakahiya naman kapag nalaman niya na pinakailaman ko
ito.
Kahit kalian talaga oo, napakapakialamero ko.
Bumalik naman siya agad at
humingi ng pabango. Umalis na rin naman kami after nun.
“Hey cheer up nga. Birthday na birthday mo
eh.” Sabi ni RD.
“Halata ba na gloomy ako?”
“Yep. You look not so well. Mukha kang
tambutsong wala ng usok na lumalabas.”
“Haixt di ko maiwasan. Alam mo naman kung
bakit diba? At isa pa, puyat ako.”
“Ang dami kasing alam. Naku. Cheer up nga.
Kapag hindi… ay naku…Ay siya aalis ako.”
“Wag naman.”
“Smile ka na.”
“Opo. I know. Hindi ko dapat sayaingin ang
araw na ito sa mga walang kakwenta kwentang pantgyayari.”
“It’ your day. Its time to shine. This is
your show, this is your time… it’s showtime.”
“I know.”
Nagulat na lang ako nang biglang nag
vibrate ang cellphone ko.
May nagtext ata.
Magkasunod pa nga.
“Wait lang.” sabi ko.
“Uhm. Okay.”
“Happy Birthday! J” text I Arjay.
Napangiti naman ako agad. “Salamat J” sagot ko.
“happy Birthday anak. God bless. I miss
you. I love you anak.” Text ni papa.
“Thank you papa. I love you too. :’)” sagot
ko.
“O bakit may tears?”
“Masaya lang ako pa. I love you.”
“So what’s your plan?”
“Wala po eh. Busy ka ba ngayon pa? Tawag ka
pa. please.” Sabi ko.
Nakita siguro ni RD na napapluha ako. “Oh
anong nangyare sayo?”
“Wala. Nagtext si papa.”
“Oh? May sinabi ba siyang masama?”
“Wala. Masaya lang ako.”
“Akala ko naman kung ano na. Lagi ka na
lang umiiyak eh. Tumawa ka nga.”
“Sige mauna ka na. mamaya pa ako dito. Si papa
tatawag. Male-late ka na oh.”
“Sige. Ingat yats. Happy birthday ulet. I
love you! Abangan kita ha.”
“Salamat.”
Hinila ko siya at niyakap ng mahigpit.
Ngumiti
lang siya bago siya umalis.
Mayamaya ay naramdaman ko na ang pagtawag ni papa
sa aking cellphone.
Agad ko itong sinagot.
“Hello pa.” sabi ko.
“Hello anak. May problema ba?”
“Namiss ko lang po kayo?”
“Ayt naku. Anong balak mo mamaya? Mag
celebrate ba kayo?”
“Oo ata. Gusto mong sumama pa?”
“Hindi ako pwede anak eh. Sorry. Wala ako
ngayon sa bahay. Nasa Cebu ako.”
“Ah ganun ba. Naiintindihan ko po. ingat po
kayo jan ha.”
“Oo naman anak. Para sa iyo mag-iingat ako.
Ikaw din anak ha, ingat kayo mamaya. Enjoy your day.”
“Pa… I love you… pagbalik mo dito labas
tayo ah. Libre ko.”
“Ay naku anak. Ikaw talaga. sige. Namiss mo
talaga ako ano?”
“Opo.”
“Sige na anak. May klase ka ata.”
“Late na nga po eh.”
“Ay pasaway na ang anak ko. Sige na pasok
ka na. Happy birthday anak.”
“Salamat pa. Maraming salamat.”
“Sige na. ngiti ka lang ha.”
“Opo.”
Binaba ko na yung tawag at nagsimulang
pumasok.
Kailangan kong maging okay.
Araw ko ito at walang sinuman ang maaring
sumira ng mga ito.
Over all, naging maayos ang araw ko.
It’s
been a happy and light day salamat sa mga kaibigan ko sa school.
Last class ko
na at nakita ko na nag-aabang si RD sa labas ng room ko.
“Naks… ang sweet.. sinusundo ako.” Sabi ko.
“I’m your boyfriend and it’s my duty.”
“Boyfriend ka jan.”
“For the mean time, ako muna ang boyfriend
mo.”
“Okay.”
“So… akin na ang kamay mo.”
“Holding hands?”
“Why not?”
“Nasa school pa tayo.”
“So?”
“Duh?”
“Okay na.”
“Tara na nga.” Yaya ko.
Nag commute lang kami.
Well inenjoy niya
yung holding hands.
Malay ko ba dito kung bakit niya ineenjooy, pero I enjoy din
naman eh. (ang landi eh).
“Yats, may gusto lang akong sabihin…” sabi
niya
“Ano yun?”
“I’m your boyfriend, nothing else. Just this moment… I’ll make you happy and make
you remember this day.”
“Okay.” Ang tangi kong nasagot.
Isang simpleng park lang yun pero naging
isang special place yun para sa akin.
He made me feel that I’m actually okay.
He made me feel that his world is my world.
Di ko naramdaman na nag-iisa ako.
Napangiti na lang ako ng gayon na lamang.
“Tabs, Gutom na ako.” Sabi ko.
“ halata naman eh. Di ka kumain ng Lunch
ano? Tara kain tayo dun.”
“Sige. Namiss ko rin ang turo-turo.”
“Libre ko.”
“Ako na.”
“Hindi ako na. wag matigas ang ulo ha. Upo
jan.”
“Okay boss.” Sabi ko.
Kumain lang kami ng miryenda.
May dinner
naman kami mamaya kasama sila mama kaya yun na lang ang kinain naming dalawa.
He’s
so sweet. Sinusubuan niya ako kahit di kailangan.
He was too expressive with
his feeling.
Sometimes, napapaisip na ako sa mga ginagawa niya.
Unti-unti
nagiging ideal guy na siya para sa akin.
“You made my day.” Sabi ko.
“Masaya ako na napasaya kita sa araw na
ito. Alam ko naman na eto lang ang magagawa ko. Wala naman akong panama sa iba
jan ano.”
“Lang? hindi basta LANG to… you make me
happy… ikaw ang nagpasaya sa akin kaya wag mong ila-Lang ito. Batukan kita eh.”
“Sige po. Easy lang.”
“Tara sa may swing.” Yaya ko.
“Sure.”
Binayaran niya yung kinain naming then he
hold my hands and we went to the play ground.
Medyo maraming tao pero bakante
ang ibang swing kaya umupo ako dun.
“Picturan kita.” Sabi niya
“SIge.” Ako naman todopose.
“Picture tayong dalawa.” Sabi ko.
“Oh?”
“Ayaw mo?”
“Gusto… game.” Sabi niya
Habang nag pipicture kami ay may lumapit na
bata sa amin na labis ko namang ikinagulat.
May ibinigay siyang papel sa akin.
Nagulat naman ako sa ginawa niya kaya nagtanong ako.
“Saan galing?” di siya sumagot at tumakbo
na lang.
Binuksan ko ito at may nakalagay na
“You
deserve the things you wanted, because you deserve to be happy. – Anonymous”
“Ang weird.” Sabi ko.
“Nga eh.” Sagot lang niya
Maya-maya may batang babae na lumapit sa
akin at nagbigay ng pulang lobo.
Ang weird na naman. Bigla siyan tumakbo
pagkatapos nito.
Binasa ko naman yung nakasulat doon.
“Be happy, you deserve it.”
“Nawiwirduhan ako ha. Anong meron? Bukod sa
birthday ko.” Sabi ko.
“Well.”
“Alam mo to?”
Di siya sumagot bagkos may mga bata na
humila sa akin at may humila din kay RD.
nabaling naman ang atensyon ko noong
ibinigay nung bata yung isang teddy bear.
May nakasulat na “Whatever you decide
to do, make sure it will make you happy. Happy birthday Alex. –RD”
Napatingin ako sa kinaroroonan ni RD pero
wala na siya.
Hinanap ng mata ko siya pero hindi ko mahagilap.
Agad naman akong
nagsisigaw upang hanapin siya.
inikot ng mata ko ang buong lugar pero wala
siya,.
“RD…. tabs.. nasaan ka na?”
Patuloy akong nandun nang may marinig akong
sigawan ng mga tao.
Napatingin ako sa kinaroroonan nang ingay na yon at agad ko
itong pinutahan.
Doon ko natagpuan si
RD, nasa stage ng plaza at may kung anong pakulo.
Lahat ng tao nakapila at nagbigay ng daan
sa akin.
Agad naman nila akong pinapunta sa may stage at biglang nagsimulang
kumanta si RD.
Bigla akong nakaramdam ng hiya sa katawan dahil sa dami ng tao
na naroroon.
Hi
Boy
you just caught my eye
thought
I should give it a try
and get
your name & your number
go
grab some lunch & eat some cucumbers
Why
did I say that?
I
don't know why.
But
you're smilin' & it's something' i like
on
your face, yeah it suits you
girl
we connect like we have bluetooth
Shetness kinikilig ako.
I
don't know why
I'm
drawn to you
Could
you be the other one so we'd equal two?
and
this is all based on a lucky chance
that
you would rather add then subtract
Nagulat ako nung nasa stage na ako at todo
perform ang mga tao dun. Nagsasayaw sila. Isang flash mob ang nangyare. Agad
namang lumundag ang puso ko sa mga nangyayari.
You
& I
could
be like sonny & cher
honey
& bears
You
& I
could
be like aladdin & jasmine
lets
make it happen
La La
La La
La La
La La
La La
La La
La La
La La
Agad siyang lumapit sa akin at niyakap ako.
Hinawakan niya ang kamay ko.
Hey
How've
you been?
I know
that it's been awhile.
Are
you tired cause you've been on my mind
runnin'
thousand & thousands of miles
Sorry,
I know that line's outta style
but
you
you
look so beautiful on this starry night
loving
the way the moonlight catches your eyes & your smile
i'm
captivated
your
beauty is timeless never outdated
i
don't know why
I'm
drawn to you
Could
you be the other one so we'd equal two?
and
this is all based on a lucky chance
that
you would rather add then subtract
di ko alam kung ano ba ang dapat maramdaman
ko kasi talagang sobrang kinikilig ako. Shit this moment. Di ko mapigilan ang
mapangiti.
You
& I
could
be like sonny & cher
honey
& bears
You
& I
could
be like aladdin & jasmine
lets
make it happen
Nagtuloy lang ang kanta niya at ang
pagsasayaw nila. Hanggang sa huli.
Let me
say
you
look so awesome in your own birthday.
“HAPPY BIRHDAY ALEX!” nagsigawan ang mga
tao.
Agad ko siya niyakap.
Hindi ko mapigilan
ang mapaiyak sa ginawa niya.
Agad namang nagsalita si RD.
“Happy birthday yats…
Lahat gagawin ko para mapasaya ka. Siyempre kasama ko ditong magplano sila
mama.” Sabi niya
“Huh?”
“happy birthday anak.. hope you like it.”
“Waaah ma…. Napaka… Nakakainis kayo…”
“Hay masyado ka kasing malungkot kaya
ayan.”
“You really made my day.”
“ang mahal ng nagastos ko jan kapatid..
babayaran mo ako ha.”
“ewan sayo.”
“happy birthday kuya.” Sabi ni bunso.
“Salamat bunso..”
“So ano tara na?”
“Pero paanong?”
“Basta. Secret na.”
“This is my happiest birthday ever.”
“Siya siya. ako ay gutom na. ang hirap ah.
Pagod na pagod ako sa pag-aayos dito.” Reklamo ni mama.
“Ay siya gutom na ang aking reyna… tara
tayo ay kumain na.” sabi ko
Agad naman kami umalis sa lugar na iyon.
Patuloy
pa rin ang mga kwento ko sa kanila na walang katapusan.
Sobrang daming thank
you na nga ang nasabi ko eh.
Nagugulat talaga ako sa mga ginagawa nila.
Nang makarating na kami sa pupuntahan namin,
agad naman akong umupo para pangunahan ang pagkain pero susubo palang ako nang
may biglang sumabog.
Napuno ang buong lugar ng makakapal na usok.
(Itutuloy)
-----------------------
Guys may tanong lang ako.. ano ung sinasabi nung iba na password password? PAKIEXPLAIN LABYU! hahahaha :p
No comments:
Post a Comment