Friday, December 20, 2013

Final Requirement 10



A/N: Sorry po kung maikli ulit hehehe :) try ko imerge ang ibang chapters next time 

You can also give your comments/Suggestions/Reactions but please avoid using bad/harsh words.


Kung gusto niyo pwede niyo ako add sa Facebook

1st Story ko ito sana suportahan niyo :)


Final Requirement 10


R i c h a r d - - - >>>

Pagkauwi ko sa amin hindi ako mapalagay, nagkakagulo sila doon at halata kay Andrei ang pagkalito. Kahit wala ako sa sitwasyon ramdam ko ang paghihirap ng kalooban nila, kaya paalamat ako at kumpleto ang aking pamilya at sana magkapatawaran na din sila.

3 oras na ako nag-iintay ng text pero walang dumating ni isa, hindi ko rin ikinuwento sa kanila ang sitwasyon ni Andrei gusto ko itong gawing pribado.
Makalipas ang isang oras . . . 

Tumawag si Andrei, pero si Kuya Kian ang nagsalita, lasing na lasing daw si Andrei at iyak ng iyak, dapat pala hindi ko iniwan ang alak doon, nagiging sandalan na ito ni Andrei sa mga problemang hindi niya kayang harapin.
Nagmadali ako papunta sa kanila.

Sinalubong ako ni kuya Kian at doon ako sa likod pinadaan, dinig ko ang pag-sigaw ni tita at pagmamaka-awa nung tatay daw nila Andrei.

Pagkapasok ko ay nakita ko si Andrei umiinom pa din ng alak hindi daw maawat ni Kuya Kian kaya ako pinapunta.

Kita ko ang paghihinagpis ni Andrei, humihikbi at panay ang inom ng alak, pansin ko din na halos maubos na niya ang pangalawang bote ng alak na dala ko.

“Babe” < --- Ako

Tumakbo siya papunta sa akin, iyak ng iyak parang bata, tulo ang sipon magulo ang buhok, pero wala sa akin yun, nandito ako para damayan siya.
 
“Bakit ganun hindi ko alam ang dapat kong maramdaman huhuhu” < --- Andrei

“Alam mo, hindi ko alam ang dapat kong isagot pero, siguro naman may malalim na rason ang tatay niyo kung bakit kayo iniwan diba?” < --- Ako

“Hindi ko alm, hindi ko alam, nakakainis all this time may tatay pala kami, pero ngayon na nandito na, bakit ganun? Hindi ko alam ang gagawin ko . . .” < --- Andrei

Inihiga ko na lang si Andrei pinaunan ko sa aking braso at yumakap sa kanya, hinayaan ko siyang umiyak ng umiyak, kasi alam ko mas mabuting inilalabas ang sama ng loob para gumaan ang pakiramdam. Nang makatulog siya pinunasan ko ang kanyang katawan at pinalitan ng damit.

Maya maya pumasok si Kuya Kian

“Kamusta na siya?” < --- Kuya Kian

“Eh eto kuya, nakatulog sa sobrang pag-iyak, buti nakinig sa akin at tumigil din sa pag-inom” 

“Alam mo ngayon ko lang nakita na magkaganyan si Andrei, alam ko nahihirapan yan kasi simula nung pinanganak siya wala na yang ama na kinagisnan at ngayon hindi niya alam kung saan papanig” < --- Kuya Kian

“Ayun nga ang sabi niya kuya, sana maayos na ito kuya, nahihirapan akong Makita si Andrei ng ganito” < --- Ako

“Sana nga, sige aalalayan ko muna si nanay sa baba” < --- Kuya Kian

“Sige kuya ako muna bahala sa kanya” < --- Ako

Bumalik ako sa kama, at niyakap ko sa Andrei tinitigan ko ang maamo niyang muka, pansin ako ang butil ng luha galing sa kanyang mata, sana maayos na ang sitwasyon niyo Babe, hindi ako sanay na Makita kang ganyan. . . nasasaktan ako.


A n d r e i - - - >>>


Nagising ako tirik na ang araw, masakit ang mata sa labis na pag-iyak ko kagabi. Bumalik pala si Chard, hindi ko alam kung anu na nagyari kagabi sobrang lango ako sa alak nung oras na yon.

Anu na nga ba ang nangyari?

Bumaba ako at nakita ko si Kuya Kian nag-aalmusal

“Ano ayos ka na?” < --- Kuya Kian

“Medyo kuya, ah kagabi pa ba si Chard dito?” < --- Ako

“Oo, pinapunta ko ayaw mo kasi papigil sa pag-inom buti nga at nakinig ka sa kanya kagabi” < --- Kuya Kian

Hanahanap ko si Nanay

“Nagkasundo na sila, namamalengke sila ngayon, walang pamilya tatay natin naging matapat pa din siya kay inay sa mahabang panahon kahit iniwan niya tayo.” < --- Kuya Kian

“Ah… ganun ba?” < --- Ako

“Anu nararamdaman mo? Masaya ka ba?” < --- Kuya Kian

“Hindi ko alam? Basta maging masaya si nanay ok na sa akin, pero hindi ko alam kung paano ko siya pakikisamahan” < --- Ako

“Ayun nga pala, sa bahay na ni tatay tayo titira, malapit yon sa HQ subdivision kaya hindi kana mahihirapan pumunta kila Chard kung nagkataon” < --- Kuya
“Ah… ganun ba” < --- Ako

“Oo nga pala CEO si tatay sa kompanya na pinamana sa kanya ng magulang niya kaya, magiging mas maayos na ang buhay natin ngayon” < --- Kuya kian

“Ah… ok” < --- Ako

“Hai alam ko bunso nahihirapan ka pero sana bigyan mo ng pagkakataon si tatay na pumasok sa buhay mo, maging ako man masama ang loob ko pero susubukan ko siya pakisamahan alang alang kay nanay” < --- Kuya Kian

Umakyat ulit ako sa kwarto dala ang almusal naming ni Chard, siya pala ang nag-alaga sa akin kagabi.

“Babe, gising ka na kain na tayo” < --- Ako

Kita ko ang mapungay na mata ni Chard, nakakapanatag ng kalooban 

“Morning babe, kamusta kana?” < --- Chard

“Medyo ayos na ko, salamat sa pag-aalaga sa akin kagabi nagulat na lang ako kanina katabi kita” < --- Ako

“Oo nga alam mo bang pinipilit mo akong gumawa ng baby kagabi?” < --- Chard

“Ha?!” < --- Ako

“Oo alam mo ba sabi mo? “Babe ipasok mo” Hahaha!” < --- Chard

“Utot mo! Kahit lasing ako, hindi ko masasabi yan” < --- Ako

“Tingnan mo to, tapos sabi mo pa nga, Babe Ilang inch ba yan gusto ko kainin” < --- Chard

“Ang kapal mo! Hinde ko kaya sinabi yan! Grabe ka naman babe” < --- Ako

“Hahaha! Joke lang babe pinapatawa lang kita, pero Kailan ka kaya magiging ganon ka wild” < --- Chard

“Sabi na eh, naku babe ayan lang ata habol mo sa akin eh” < --- Ako

“Hindi ah, mahal na mahal kita Babe handa kong mag-intay hangga’t pumayag ka na” < --- Chard

“Game na ako babe” < --- Ako

“H-ha?” < --- Chard

“Tara praktisin natin yang human rights na yan, basta dahan dahan” < --- Ako

“Talaga babe? Don’t worry I’ll be gentle, at sisiguraduhin ko na hahanap hanapin mo to” < --- Chard

Eto na, kinakabahan ako, hindi ko alam ang dapat kong ikilos, oo nanood ako ng Porn pero babae at lalaki naman ang pinapanood ko, hai bahala na may tiwala naman ako kay Chard

Rated SPG  >>>

Hinalikan ako ng Chard sa labi, banayad ngunit sobrang nakakapang init, maya maya ay mas naging mapusok si Chard, pinasok niya ang dila niya habang nakikipag-halikan akin, kaya ganun na din ang ginawa ko. Tinanggal niya ang damit ko pang-itaas at sinimulan sipsipin ang magkabilang utong ko.

“Aaaah.. T@ng !n@ ang sarap babe, aaah…”

Tok tok tok

Balikwas kami ni Chard

“Anak, baba muna kayo dito” < --- Nanay

“Anu ba yan . . .” < --- Chard sabay pout

Natawa naman ako hahaha

“Tara baba muna tayo babe” < --- Ako

“Ayun na yun eh” < --- Chard

“Madami pa namang ibang pagkakataon babe” < --- Ako 

“Handa pa naman ako humarlem shake sa likod mo” < --- Chard

“Gagew, tara na sa baba” < --- Ako

Bumaba kami at nandoon nga ang tatay naming, masaya sila ni nanay, si kuya naman ay hindi kumikibo sa isang gilid, tulad nga ng sabi ni Kuya bigyan daw ng pagkakataon si tatay na pumasok sa mga buhay namin.

“Athan siya ang bunso natin, siya si Andrei, at yun ang kanyang boyfriend, si Richard” < --- Nanay

Kita ko ang paglaki ng mga mata niya. Halatang hindi niya nagustuhan ang nakita niya.

“May problema ba?” < --- Ako

Tumayo siya at sinuntok ako sa Tiyan, maging ako nabigla hindi ko inaasahan na gagawin niya yun, sa una pa naming pagkikita.

“Athan!” < --- Nanay

“Wag niyo po siyang saktan!” < --- Chard

“Wag ka makialam dito!” < --- Tatay

Pak! Sinuntok ko din siya sa sikmura, una sa lahat kahit tatay ko man yan, wala akong pakialam, wala pa nga siyang napapatunayan sa akin kung makaasta.

“Wala kayong karapatang saktan ako at wala akong pakialam kung tanggap mo ako oh hindi, pasalamat ka nga at pumayag akong bigyan ka ng pagkakataon na pumasok sa buhay namin eh, pero ngayon, binabawi ko na at mukang nagkamali sa desisyon kong iyon” < --- Ako

“Anak tama na yan” < --- Nanay

“Hinde nay hayaan niyo ako” < --- Ako

“Babe . . .” < --- Chard

“Ok lang ako babe” < --- Ako

“Ayokong magkaroon ng anak na bakla, kaya mamili ka, ako na tatay mo oh yang boyfriend mo” < --- Tatay

“Una sa lahat WALA akong tatay na kinagisnan, kaya hindi ko na kailangang mamili, ikaw babalik ka dito at sasabihin mong tatay kita, eh hindi mo naman ako tinuturing na anak dahil ganito ako?!!” < --- Ako

“Tinutuwid ko lang ang landas mo anak” < --- Tatay

“Wala ka hong karapatang tawagin akong anak, at sinasabi ko sa inyo ngayon walang mali sa tinatahak kong landas, may mga tao lang talaga na sadyang makitid ang isip, tulad ninyo ho. Simple lang kung hindi niyo kami tanggap wala po akong pakialam, at nasanay na akong walang ama sa bahay na ito, kaya hindi ko na kailangan ng tulad niyo” < --- Ako 

Tumalikod na ako at umakyat sa aking kwarto, nakakainis, anu ba ang mali sa pagiging alanganin? Wala naman diba? Sadyang makitid lang ang pag-iisip niya.
Narinig ko ang muling pag-aaway ni Nanay at Tatay at ni Kuya, kung hindi sana makitid ang utak ng tatay namin tss.

“Babe?”

Napansin ko ang pananahimik ni Chard, na nakatingin sa kawalan sa kasalukuyan . . .
“Babe, siguro dapat na tayong maghiwalay” < --- Chard

“Ha?! hi-hinde! Ayoko babe” < --- Ako

“Pe-pero nagkakagulo na kasi kayo masyado, ayoko nang makihalo sa hindi niyo pagkakaunawaan ng tatay niyo” < --- Chard

“Ganoon? Susuko ka na lang? Kapag ginawa mo yan, mas lalo mo lang pinatunayan na tama ang sinasabi ng tatay namin, pangalawa wala sa atin ang mali kaya wag mo naman gawin sa kin to babe” < --- Ako umiiyak

“So-sorry babe kung naging mahina ako, sorry” < --- Chard

Pumunta ako sa kinatatayuan niya at niyakap ko siya

“Wag mo akong iiwan babe, mas masakit yon” < --- Ako habang humihikbi

“Oo babe, sorry sa mga nasabi ko” < --- Chard 

“Tara umalis muna tayo dito babe” < --- Ako

“Saan naman tayo pupunta?” < --- Chard

“Kahit saan babe basta malayo dito” < --- Ako

Pansamantala gusto ko muna lumayo, masyado na ang stress, gusto ko muna makalimot kahit sandal, nagdala ko ng damit, su Chard naman ay may dala na kagabi kaya walang problema.

“Ma, Kuya alis lang po muna kami mga ilang araw, di pa naman tapos ang sembreak” < --- Ako

“Saan ka pupunta bunso?” < --- Kuya Kian

“Hindi ko alam kuya, gusto ko muna lumayo” < --- Ako

“Sige anak, alam kong madami kang pinagdadaanan ingat ka ha. Chard anak, alagaan mo ang anak ko” < --- Nanay

“Opo tita” 

“Bakit ka aalis? Dahil ba sa akin?” < --- Tatay

“Gusto mo ng derechuhan? Oo dahil mahirap na ang sarili kong ama, na malaki ang pagkukulang sa amin, pupunta dito at masyadong pumapapel, at higit sa lahat makitid ang utak” < --- Ako

Oo alam ko masakit ang binitawan kong salita pero kailangan ko gawin yon para laminawan ang isip niya . . .

“Babe saan tayo pupunta?” < --- Ako

Kasalukuyan naming binabaybay ang daan papuntang Pansol sa Laguna,

“Sa Sol Y Viento babe, maganda doon medyo sa mataas na part yun ng bundok kaya malamig, nakakarelax at parang wala tayo sa Laguna” < --- Chard

“Babe, maraming salamat” < --- Ako

“Babe, hindi mo kailangan magpasalamat mahal kita at gagawin ko lahat para sayo” < --- Chard

“Mamaya babe, ituloy na natin” < --- Ako

“Talaga?! Sige sige gusto ko yan” < --- Chard

“Ang halay talaga, patawarin ka nawa” < --- Ako

“Oi hinde naman grabe ka” < --- Chard

Nakarating kami doon ng bandang tanghali, sobrang pataas ang dinaanan namin 
buti kaya ng sasakyan ni Chard.

Totoo ang sinabi niya, malamig ang klima hindi mo masasabing nasa Laguna ka, as taas ng lugar kita mo ang mga bahay sa baba kita din ang Laguna de bay.
As usual couple room ulit ang kinuha namin

“Uhmm sorry for asking this pero magboyfriend ba kayo?” < --- Attendant

“Oo boyfriend ko siya, at mahal namin ang isa’t isa” < --- Ako

“Ah ok, you two look cute togethet pareho kayong gwapo” < --- Attendant

“Mas gwapo po ako jan” < --- Chard

“Yabang, gusto mo ihulog kita doon?” < --- Ako

“Hahaha katuwa kayo, heres your key, enjoy “< --- Attendant

“Babe hindi mo pa din ba tanggap na mas gwapo ako sayo?” < --- Chard

“Mas gwapo ako no, second year pa lang nung naging stalker kita diba?” < --- Ako

“Ah… hahaha ganoon babe?, lagot ka sa akin mamaya papahirapan kita makita mo” < --- Chard

“Ahahaha ginagawa yun babe” < --- Ako

“Sige mamaya tingnan natin” < --- Chard

“Joke lang ikaw naman” < --- Ako

Gusto ko makalimot sandal kasi baka mawala ang respeto ko sa kanya kapag nagtagal pa ako doon. Alam kong maling iwasan ang problema pero kahit ngayon lang gusto ko ng peace of mind 



Itutuloy >>>

No comments: