"MRT 5"

"MRT 5"
"Brick by brick"
"You gave up so what am I supposed to do?"
-unbroken-

Natameme ako sa nakita. This is very Cherie-Gil vs. Sharon Cuneta scene.


“Remember what you did dati? Binuhusan mo din ako ng kape.” humahalakhak na sabi ni Choi.


“How dare you Choi! How dare you!” nanggigil na sabi ni Rex.


“Bumabalik lang lahat ng ginawa mo sakin Rex!” nangiinis na sabi ni Choi.


“Ginawa? Ikaw ang may ginawa sa akin Choi! How dare you!” galit na galit na sabi ni Rex habang pinupusan ang tumutulong kape sa kanyang mukha at damit.


Speechless ako. Naloka sa nangyari.


“Ang lamig ng kape no? Pasalamat ka nga di Frappe ang binuhos ko sayo. Mas malala yun.” nangiinis na sabi ni Choi.


“Tangama ka naman Choi oh! Ano ba kasing problema mo?” sabat ko.


Biglang gumana ang utak ko. Dali dali kong tinulungan si Rex sa pagpupunas ng mukha nya. Pero halata pa rin na malagkit ang kape.


“Ginagantihan ko lang naman yang lumalandi sa'yo Rob.” sarkastikong sabi ni Choi.


Mabilis na lumapit ang store manager sa amin para pigilan ang away na nagbabadya.


“Sir ano pong problema? Sir isettle po natin to agad.” natatarantang sabi ng matabang manager.


“Wala. Nevermind.” maiksing sagot ni Rex.


Nagulat ako sa narinig. Binuhusan na nga sya ng kape tapos nevermind pa gusto? Adik din ata tong isang to. Makikita sa mata ng manager ang pagaalala dahil kung sakaling magaaway ang dalawang ito,siguradong maapektuhan ang image ng Kopi Roti. Tinignan ni Choi ang manager.


“Okay na kami. No worries. Walang iskandalo o away na magaganap.” biglang hinahong sabi nito.


Parang batang tumango ang manager. Tumalikod at lumakad papalayo.


Nakaramdam ako ng paghupa kahit papaano ngunit mababakas mo pa rin ang panggigigil sa mukha ni Rex. Nanatiling tahimik si Choi at tinitignan ang mga galaw ni Rex. Ilang saglit pa ay tumabi ito sa couch na kinauupuan ni Rex habang nagaayos ng gamit at sarili.


“Wag mo kong tabihan hayop ka Choi.” mahina at nanginginig na sabi ni Rex.


“Bakit naman? Di mo ba ko namiss dear?” nangaasar na sabi ni Choi.


“Paano ko mamimiss ang isang mangaagaw na tulad mo?” sabi ni Rex kay Choi sabay tingin dito ng matalim.


May agawang nangyari?


“Well now,it's the other way round,ikaw ang nangaagaw sa BF ko kaya ako naman ang nagbuhos sayo ng kape.” sabi ni Choi sabay turo sa akin.


Gustong magfreak out ng nerves ko.


“Bf kita? Damn you! Di kita bf Choi!” giit ko.


“Rob,bakit mo ba ko pinapahirapan? Alam ko nagtatampo ka kasi di ako nakasipot sa lakad natin,pero please naman. Wag mo naman ako pahirapan.” sabi ni Choi.


Putang bakla to? Gagaguhin na naman ako? Siiiyyyeeettt!


“In your dreams Choi. Dream on.” sarkastiko kong sabi.


“Rex,may extra shirt ako. You want to borrow?” baling ko kay Rex na di pa rin mapakali


“Meron ako. Magpapalit lang ako.” sabi nitong halata pa rin ang gigil sa ginawa ni Choi.


Ilang segundo pa ay dahan dahang tinanggal ni Rex ang butones ng kanyang suot na Polo. Hindi ko malaman pero napako ang mga mata ko sa ginagawa nya. Natanggal na nya ang unang butones,pangalawa,pangatlo.... pangpito. May isang adonis na hubad ang nakahain sa aking harapan.


Ako ay natulala. Napatulo ang aking laway.


Jesus Christ. Bakit naman ganito ang katawan nito? Pakiramdam ko nagiinit ako ante. Wag naman ganun. Nasa coffee shop ako. Bawal ang tigas pato sa Kopi Roti. Nakakaloka.


Tumambad sa akin ang katawan ni Rex. Napalunok ako. Hindi ko alam kung sinasadya nyang ibuyangyang yun o talagang lagkit na lagkit lang sya dala ng kape na sinaboy ni Choi.


Choi. Salamat at binuhusan mo sya ng kape. Atleast nakita ko na ang katawan. Winner!


Nanatiling nakatitig ako sa katawan ni Rex. Nakakabato-balani. Maganda ang dibdib ni Rex,maputi ito at maganda ang pagkakatubo ng chest hair nya. Kita ko rin ang kanyang nipples,napakagat labi ako sa kulay, medyo light brown ito. Maya maya pa,napadako ako sa kanyang pusod, pababa, pababa, may karooooooggg why not. Pababa ng pababa ng pababa ng pababa....


“Rob? Kanina ka pa nakatitig?” seryosong sabi ni Rex.


Naramdaman ko ang pamumula ng mukha ko sa sobrang kahihiyan.


“Ah? So..So..Sorry.” nauutal kong sabi.


“Ano ka ba naman babe? Nakakita ka lang ng ganyang katawan natulala ka na? Di hamak naman na mas maganda katawan ko dito kay Rex no.” nagaangas na sabi ni Choi.


“Tangina ka Choi. Manahimik ka.” Naiirita kong sabi.


“So ano Choi? Masaya ka na? Sinira mo gabi namin?” sarkastikong sabi ni Rex.


“Kulang pa. Pasalamat ka nga binuhusan lang kita ng kape. Mabait pa rin ako,ikaw nga dati,binuhusan mo na nga ako ng kape,sinuntok mo pa ako.” palabang sabi ni Choi.


“Mangaagaw ka kasi!” gigil na sabi ni Rex


“Teka teka. Sino ba inagaw ni Choi sayo Rex?” tanong ko kay Rex.


Pero parang hangin lang ako na di napansin.


“Inagaw mo na nga sakin sya ngayon,ngayon naman pati tong si Rob kakalantariin mo? Bakit di ka nalang humanap ng ibang lalaking maniniwala sa lahat ng kagaguhan mo?” nagngangalit na sabi ni Rex.


“Sabihin nalang natin na nasa job description ko ang mangagaw ng magsyota?” sabi ni Choi.


Tumaas ang kilay ko sa narinig. Automatic.


“I never thought you're that kind of a bitch.” nausal ko.


Napabaling sa akin si Choi. Nakikita ko ang paglagablag ng mga mata nito.


“Ulitin mo nga.” seryosong sabi nito.


Nakaramdam ako ng kaba. Pakiramdam ko ay gagawa si Choi ng hindi maganda kapag inulit ko pa ang salitang yon. Nakatitig sa aking mga mata si Choi. Nakaramdam ako ng takot. Nakatitig din si Rex kay Choi,halatang nagaabang ng mga susunod na mangyayari. Napasandal ako sa malambot na upuan,hinahabol ang aking hininga sa kabang nararamdaman. Naramdamanan ko nalang ang pagpatak ng aking luha. Hindi ko alam kung bakit,dala marahil ng takot.


Nakakita ako ng pagkaalarma sa mga mata nila Rex at Choi. Agad agad humakbang si Rex sa mesang naghahati sa dalawang malambot na kutson at umupo sa tabi ko.


“Oh? Bakit ka umiiyak?” bakas ang pagaalala sa tono nito.


Hindi ako makapagsalita. Patuloy ako sa paghikbi na parang bata. Ilang segundo pa ay naramdaman ko ang paglatag ng aking mukha sa kanyang dibdid. Ramdam ko ang init nito. Ramdam ko ang assurance na di ako magiisa tuwing naririnig ko ang init at pintig ng kanyang puso.


“Ang sweet nyo talaga! Gusto mo buhusan kita ulit ng kape?” parang gagong sabi ni Choi.


Mararamdaman mo ang bahid ng pagkatalo sa kanyang boses.


Abs bitter herbs ka gago.


“Get a life Choi. Get a life.” mariing sabi ni Rex.


Ilang segundo pa ay agad kinuha ni Rex ang bag nya,isinampa din sa kanyang balikat ang bag ko at kinuha ang kamay ko. Dali-dali kaming lumabas ng Kopi Roti. Nilingon ko si Choi na muling naiwan sa dulo.


I showed him my middle finger then I said “Fuck you Choi.”

***

Agad kaming sumakay ng taxi. Umangkla si Rex sa akin. Ako naman ang nagpaubaya. Wala kaming imikan. Tahimik lang syang nakaakbay sa akin habang ako naman ay nagiisip ng kung anu-ano.


“San kita ihahatid?” tanong nitong naglalambing.


“Ikaw? San ba?” tanong ko nagpapacute.


“Sa bahay nyo?” tanong nito.


“Sa Pagasa.” sabi ko.


“Sure ka ha?” sabi nito.


“Ayos lang.” sabi ko sabay ngiti.


“Manong Pagasa tayo.” sabi ni Rex sa driver.


Tumango ang driver.


“Umamin ka sakin Rob.”


“Ano yun Rex?”


“May namamagitan ba sa inyo ni Choi?”


“Wala.” seryoso kong tugon.


“Eh ano? Bakit ganun sya sayo?” tanong nito sa akin.


“Ewan ko nga eh. Officemate ko sya. Hindi ko alam kung bakit sya nagkakaganyan. Dati naman di sya ganyan,I mean casual lang. Tapos bigla na syang nagkakaganyan.” sagot ko.


“Nakakapagtaka naman. Hindi kaya may sayad yun?” tanong ni Rex sa akin.


“Ewan ko,diba kayo ang matagal na magkakilala?” tanong ko kay Rex.


Natahimik si Rex. Nagbuntong hininga. Pumikit. Nagbuntong-hininga ulit.


“Paano ba kayo nagkakilala? Ano ba talaga? Nalilito ako? Bakit ka nya binuhusan ng kape?” sunod sunod kong tanong sa kanya.


Nakita kong napalunok si Rex sa mga tanong ko. Ako naman ay parang timang na nagaantay na masagot ang mga tanong na kanina pa bumabagabag sa akin.


“Okay.” pasimula ni Rex.


“Fine. Makikinig na ako.” sagot ko.


“It happened parang ilang taon na ang nakakalipas.”


“Uh-huh?”


“Inagaw ni Choi ang ex ko.” mapait na sabi ni Rex.


“Bakit? Paano? Paano mo nalaman?” tanong ko.


“Nahuli sila ng bestfriend kong babae. Si Wendy. Ipapakilala kita don don't worry.”


“San sila nakita? I mean paano mo nalaman or naconfirm or what?”


“I tried spying. Yung mga galaw nya tinitignan ko. Nakaramdam nga ako na medyo nanlalamig sya sa akin. Tapos may mga panahon na di ako tinatawagan sa bahay. Nakakapanibago.” mahinang sabi nito.


“Tapos?” chismoso kong tanong.


“Ayun na nga,isang araw,nagpaalam tong ex ko sa akin. He has to go early daw at may family event daw sila. Ako naman pinayagan ko. Tapos itong si Wendy,sabi sa akin bakit daw di namin sundan kung family event nga ang pupuntahan? Pumayag ako. Pagkita ko,nakita ko sila dito sa Kopi Roti nga,magkasama. Nakita ko kung paano sila maglandian sa don. Di ako nakapagtimpi. Umorder kami ni Wendy ng cold coffee,di ako nakapagpigil binuhusan ko talaga sya sa harap ng madaming tao.” mahaba nitong paliwanag.


“So kaya ka nya ginantihan?” tanong ko.


“Siguro. Pasalamat nga sya hindi hot coffee binuhos ko sa kanya.” pabirong sabi ni Rex.


“So anong nangyari sa kanila ng ex mo?” tanong ko.


“Di ko alam. After that incident hindi ko na alam kung nasaan o ano man ang nangyari sa ex ko. Nawala sya sa school. Di ko din alam kung san sya nagpunta. Pero gago sa pagaaral yun,di ko din alam kung nakatapos sya ng psychology sa Ateneo. Ewan ko sa kanya.” sabi nito.


“Eh di wala palang closure?” natanong kong all of a sudden.


“Kailangan pa ba yun?” tanong ko.


“Oo naman. Para pag kung sakaling makita mo sya, di ka na masyado affected. I mean okay ka na.” sabi ko.


“Okay na naman ako. Mga 8 years na ata yun eh.” sabi nito.


“Ang tagal na pala ha? Bakit ganun pa rin si Choi? Isa pa,kinukulit nya ako na magpanggap ako na bf nya para daw sa guy na yun. Kasi daw narinig nga nya na bumalik na daw.” sabi ko.


“Ha? Bumalik na sya? Kailan pa daw?” nagitlang tanong ni Rex.


“Oo. Yun ang sabi nya. Ewan ko ba dun.” sagot ko.


“Hayaan mo na sya. Basta mahalaga okay na tayo.” sabi ni Rex sabay himas ng buhok ko.


“Teka. Yung bestfriend mo pala? Kailan ko sya imemeet?” tanong ko.


“Ahh,si Wendy? Pag di na busy. Alam mo naman balikbayan,madami pa ring inaayos yun.”


“Ahh nice. Hope to meet her soon.” sabi ko.


“Sure. I'll set a date. You'll meet Wendy.” sabi nito sabay dampi ng kanyang labi sa aking noo.


Ilang minuto pa ay dumating na kami sa bahay. Hininto saglit ang taxi at ako'y kanyang niyakap.


“Sure ka bang di ka na sasama sa loob? Okay lang naman sa kanila eh.” sabi ko.


“Oo. Next time nalang at isa pa ang lagkit na ng pakiramdam ko. Gusto ko pogi ako pag nakita ng mga magiging in-laws ko.” sabi nito sabay ngiti.


“Gumaganoon pa. Adik!” sabi ko sa kanya.


“Sige na baby. Baba na,uuwi na ako.” sabi nito sa akin.


Baby daw oh? Kaloka.


“Oo na po.”


Bumaba na ako at itinulak pasara ang pinto ng taxi. Habang umaandar ang taxi papalayo ay para kaming mga batang kumakaway sa isa't isa. Nang tuluyan ng makalayo ang taxi,naging kasama ko ang malamig na dampi ng hangin sa akin balat. Dahan dahan na akong pumasok sa gate ng bahay. Bukas pa ang ilaw,nakakapagtaka. Binuksan ko ang pinto at bumalandra sa akin ang isang mukhang

ayoko na makita. Si Oel. Sa tapat nya ay ang aking kapatid na babae. Napatingin sa akin ang aking kapatid na babae,tinitigan ko ng masama. Halata ang takot sa kanyang mga mata,agad itong tumayo at nagmadaling tumakbo patungo sa kwarto.


“Kuya Sorry! Gusto ka nya kasi makita kaya pinapasok ko ng bahay.” nanginginig na sabi ng aking kapatid.


At bago pa man ako makapagsalita,binagsak na nya ang pinto ng kanyang kwarto.


It's me and Oel again. Unexpected. Uninvited. Unwanted.


“Oh Oel,bakit nandito ka?” nagtataray kong tanong.


“Can we talk?” mahinang sabi nito.


“We can,but we may not.” sagot ko.


“Please?” sagot.


“Para saan?”


“Sating dalawa.” sabi nito.


Naguat ako sa narinig.


“Meron pa bang tayong dalawa?” sarkastiko kong tanong


“Sa akin meron pa.” nakatitig sa mata kong sagot nito.


Nakaramdam ako ng init sa narinig. I felt something na naramdaman ko na dati. Nagulat ako pero hindi ko alam kung maniniwala pa ako. After ilang taon? Ganon nalang yun? Isa pa ano ako? Kabit? May asawa kang tao pero lalandi ka sa akin na ex mo? Gaano ka kagamol?


“Meron pang ano?” tanong ko.


“Pagmamahal. Mahal pa rin kita.” sagot ni Oel sa akin.


Nakita ko ang sarili kong naghahabol ng hininga. Naiiyak na ako. After kang iwan tapos babalik ngayon at sasabihin na mahal ka pa rin? Ano ba yun? Pero hindi dapat ako magpaapekto. May pride ako,mahal ko ang sarili ko. Hindi ko hahayaan bumagsak na naman ako sa bitag ng gagong to.


“Mahal mo ko? Ulol.” gigil kong sabi.


“Maniwala ka. Makinig ka sakin,kailangan kitang iwan. Pero mahal kita, I was forced.” pagpapaliwanag nito.


“Forced to what?” naguguluhan kong tanong.


“Forced to leave. Forced to marry someone. Forced to live someone else's life.” mahina at umiiyak na sabi nito.


“Forced mo yourself. Alam mo libog lang yan eh. Ano sex na tayo? Baka sakaling pagnakantot mo na ko ulit mawala na yang kagaguhan mo.” galit at umiiyak kong sabi.


“Rob. Maniwala ka naman please. Ano ba gagawin ko? Mahal pa rin kita. Hindi ba pwedeng maging tayo ulit?” nagmamakaawa nitong sabi.


“With your wife and your child around? I don't think so.”


“Please Rob. Desperado na ako. Please! I want you back!” napasigaw na sabi nito.


“You gave up. Pinilit ka? Bakit ka nagpapilit? Kung talagang ayaw mo hindi nagmaterialize lahat ng mga sinasabi mong mga bagay. Kung ayaw mo bakit may anak ka na? Ano yun? Pinwersa ka lang ring buntisin yung babae? Ano yun? Inupuan ka lang habang natutulog? Ano yun? Pati pagkana mo sa babae pwersado! Umalis ka na Oel. Ayoko na. Please.” mahaba kong sabi.


Di ko na napigilan ang sarili ko. Bumigay ako sa sakit na nararamdaman ko. Bakit ganito? Hindi naman madali pero bakit ganito? Bakit ka pa bumalik? Ang sakit sakit. Sasabihin nya ngayon na pinilit sya? Bakit sya nagpapilit? Bakit! Ano ko? Parang bagay lang sa baggage counter na iniwan tapos babalikan pag gusto mo na? Bakit ganito! Ang sakit sakit.


“Rob. Please? Please? Nagmamakaawa ako oh. Let's start again. Isa pa,di ako sumuko. Kinailangan ko lang talaga. Don't ever give up on me.” umiiyak na sabi nito.


It hurts me more. Ayokong nakikita syang umiiyak. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Ang sakit sakit.


“You gave up,what am I supposed to do?” nasabi ko habang umiiyak.


ITUTULOY...