"MRT 7"

"MRT 7"

by:unbroken

“Errr,kasi naman Rex. Please?” kinakabahan kong tanong.

“Di ko alam Rob. Pwede bang kumuha ka nalang ng iba?” naiinis na sabi nito.

“Eh sino naman? Alam mo naman na di ako gala eh. Kayo lang ni Choi ang believable na pwede kong maging BF. Please naman Rex oh?” naglalambing kong sabi.

“Bakit naman kasi si Choi pa? Di ako alam kung matutuwa ba ako o hindi. Pwede namang hindi na si Choi.”

“Eh kasi,ano ba?” nauutal kong sagot.

“Bakit? Gusto mo din ba si Choi? Ha?”

Natameme ako sa narinig. Gusto ko ba si Choi? Lagi lang syang nandyan para mangasar at gaguhin ako. Pero di ko din maintindihan,nung hinalikan nya ako kanina,parang grabe,ang swabe swabe. Di ko maexplain yung sarap na dulot nung labi nya. Malambot na lasang chocolate,ewan ko ba. Tapos yung hininga pa nya eh grabe,ang init at ang bango bango pa. Yung dila nya nung hinalikan nya ko grabe ang likot,di ko mapaliwanag pero nung hinalikan ako ni Choi parang heaven ang feeling.

“Di ka na angsalita dyan Rob.” pangbabasag ni Rex sa mga thoughts na tumatakbo sa utak ko.

“Ha?” nausal kong bigla.

“Wala ka nga sa sarili.” malamig na sabi nito.

“Sorry.” tipid kong sabi.

“Haaaaaaaaaaayyyyyy.” sabi nito.

“Sorry Rex.” malamig kong tugon

“Oh? Bakit ganyan ang tono mo? Papayag naman ako kasi,pero wag naman sana si Choi yung isa pa.” paliwanag nito.

“Sorry po. Hindi ko na dapat nasabi yun. Pero kasi nasabi ko na sa ex ko na dalawa ang boyfriend ko. Gusto ko lang makatakas sa kanya,gusto ko lang maniwala sya at iwanan na nya ako. I don't need him coming around.” paliwanag kong may halong lungkot ang tono.

“At bakit affected ka pa masyado? Mahal mo pa ba sya?” tanong ni Rex.

The question made me frown. Oo nga no? Bakit parang ganun nga? Well I think mahal ko pa nga sya after all these years,hindi ko lang matanggap sa sarili ko. Pero alam ko namang mali eh. Maling-mali at kahit sang banda mali ang makiapid. Lalaki sa lalaki na nga kabit ka pa? Isa lang dapat ang kasalanan mo. Kung bakla ka,bakla ka lang,kung kabit ka,kabit ka lang,wag kang baklang kabit.


“Siguro. Siguro nga mahal ko pa.” derechong sagot ko kay Rob.

“Halata naman eh. Di mo naman maiisip yang plano mo na yan kung di ka na affected.”

“Paano mo naman nasabi yan Rex?” tanong ko.

“Simple lang.” pasimula nito.

“Paano nga?” atat kong tanong.

“Bakit ka pa mageeffort sa ganitong set-up kung di ka na affected sa presence nya? Bakit kailangan mong magpakabitter and say na you have better things kesa sa mga bagay na meron sya? Bakit mo sinasabing di mo na sya mahal pero mahal mo pa?” litanya nito.

“Hindi mo kasi ako naiintindihan eh.” sagot ko.

“Paano kita maiintindihan? Nagpaliwanag ka na ba?” tanong nito sa akin.

Tahimik. Humugot ng isang hininga mula sa pelvic bone. Release. Isang malalim at nakakaalarmang buntong-hininga.

“Umalis na parang bula ang ex ko. Walang pasabi.” sagot ko,pinipilit na magpakahinahon.

“Then?”

“Bumabalik na as if wala lang. Na parang isang linggo lang sya nawala. Shit sya.” bitter kong sabi.

“Anong sinabi nya nung bumalik sya?” tanong nito sa akin.

“Na mahal pa nya daw ako. Na kinailangan lang nyang umalis. Na handa na daw nyang iwanan yung family nya for me. Na mahal na mahal pa din daw nya ako.” mahaba kong sagot.

Napansin ko nalang na humihingal ako sa pagsasalita. Bumibigat ang aking dibdib at tumulo na ang aking mga maiinit na luha. Rinig ni Rex ang aking paghikbi,di ko alam kung anong iisipin nya sa akin.

“Okay. I understand that you're still in pain now.” sinserong sabi nito.

“Sorry for this Rex. I'm such a mess.” humihikbi kong sagot.

“You're a hot mess.” pabiro nitong sabi.

“Adik ka. Naiiyak na nga ako pinapatawa mo pa ako.”

“Wag ng iyakan ang mga bagay na walang kwenta. Isa pa kakaiyak mo ba magiging okay lahat?”

“Hindi.” parang bata kong usal.

“So wag ng umiyak.” pangaalo nito sa akin.

“Opo.”

Tama. Nakakatuwa namang isipin na naiintindihan ako ni Rex.Kahit alam nyang may mga hangups pa ako sa ex ko eh naiintindihan nya yun. Matured talaga tong isang to. Unlike ni Choi na napakachildish.

“Eh ikaw? Mahal mo pa ba yung ex mo?” bigla kong natanong si Rob.

“Ako?”

“Oo ikaw,ikaw.” pilosopo kong sagot.

“Ahhmm. Hindi ko na sya mahal. Kasi para naman akong tanga kung mahal ko pa rin yung gago na yun after many years diba? Kaya nga nauso yung term na move on?”

“Siguro nga.”

“Wag ka magalala. Nothing you confess can make me love you less.”

“Leche. Kinikilig ako sayo.”

“Oo nga. Alam ko,halata naman eh.” pabiro nitong sagot.

“Uminom ka din ng kape ha? Para tablan ka ng kaba.”

“Seryoso nga ako. Basta am here to assist you.”

“So pumapayag ka na ba Rex?”

“Okay. Fine. Pero dapat kausapin mo ng matino si Choi.” sagot nito sabay buntong-hininga.

I felt a sense of relief. Atlast nailatag ko na rin ng maayos ang game plan na gusto kong mangyari. Ako,si Rex at si Choi laban kay Oel. Pwedeng pwede. Napangiti ako as a sign of victory. Alam kong this time mananalo ako at iiyak si Oel sa lahat ng ginawa nya sa akin. Hindi ako matatalo this time,hinding-hindi. Nasa akin ang huling halakhak,nasa akin.

“Really Rex?” tanong kong nangingisi na parang aso.

“Oo. Ayaw mo?” tanong nito.

“Gusto.Gustong gusto. Salamat Rex. Babawi talaga ako sa'yo. Kahit ano,para sa'yo.Yehey.” masigla kong sabi.

“Oo na. Pasalamat ka love kita,kahit ayoko pumayag ako.” nangongonsensya nitong sabi.

“Pumayag ka na ha?Yehey. Thanks po talaga Rex. After nito maluluto na natin ang sarili nating love story.” naglalambing kong sabi.

“Oo na. Basta ikaw. Basta may utang ka saking kiss ha?” sabi nito.

“Kiss lang? Kahit all the way pa.” mahalay kong sagot.

“Wag muna,conservative ako. Let's save the best for last.” malandi at tila bang nangaakit nitong sabi.

Nakaramdam ako ng kilig at libog ng marinig iyon. Iba ang init na naramdaman. Naramdaman ko ang paggising ng aking natutulog na laman. Hindi ito tama. Hindi ito tama. Wag ngayon.

“Ahh? Okay. Pero anytime you want sabihin mo. Ready naman ako magpaanak sayo. Hahaha.” sabi ko.

“Asus. Sana kayanin mo to.” nagyayabang nitong sagot.

“Tignan natin.” sabi ko.

Napansin ko nalang na nagiging late na kaya napagpasyahan naming tapusin na ang tawag. Nagpaalam kami sa isa't-isang mayngiti sa aming mga labi. Napasaya ni Rex ang malungkot kong gabi. Natahi ko na ang plano,I just have to execute my plans properly. Kailangan ko nalang makausap si Choi tungkol dito. Siguro naman papayag sya diba? Bakit hindi?


Office mode. Dumating si Choi na parang disoriented. Malaki ang eye bags,maga ang mata. Ano bang problema nitong gagong to? Nagaayos na ako ng mga files ko. Sinulat ko kung ano yung mga tasks ko for today at umupo sa office chair. Nananahimik sa isang sulok. Focused sa trabaho.

Ilang oras din ang lumipas pero di pa rin nangingibo si Choi. Napapansin ko syang tumititig sa akin pero di ko naman maintindihan kung bakit. May lungkot ang kanyang mga mata. Hindi masyadong usual for me kasi lagi syang nangaasar at nangbwibwisit mula ng maging close kami.

Tumitig na naman si Choi sa akin. Parang gago talaga,tumitig na parang nagpapaawa. Naiwan kaming dalawa sa office dahil sinama ng boss namin ang ibang empleyado para sa isang speech development training na di ko naman kailangan,maging si Choi.

“Laki ng eyebag mo,pwedeng matulog.” pabiro kong basag sa katahimikan.

Dedma. Dinedma ako ng lolo nyo.

“Choi. Pwede magsalita. Hindi dapat pinapanis ang laway.”

Para lang akong tanga na nagsalita,ni hindi man lang sya lumingon o sumagot man lang. Nakatutok sya sa computer nya pero wala namang ginagawa. In other words,trip lang nya akong di pansinin. Okay,nakakairita kahit papaano. Kasi ako na nga yung nagagawa ng way para pansinin nya ako kahit sya yung nangboboykot ng date ko kagabi. Ang kapal ng mukha grabe.

“Fine. Kung ayaw mo kong kausapin bahala ka sa buhay mo.” naiinis kong sagot.

As usual,parang di na naman ako nagexist sa kanya. Dedma.

Umabot ang dinner break ko at kaming dalawa pa rin ang tao sa office. Para lang talaga kaming ewan,kumakain ako sa table ko,ganoon din sya sa table nya. Di kami nagkikibuan. Ewan ko ba kung bakit parang naiinis ako. Di ko alam ang dahilan. Naiinis ako talaga di nya ko pinapansin,isa pa,bakit sya nagkakanganyan? Eh sya nga tong may atraso sa akin diba? Adik. Asar. Gagong Choi to.

Lumipas ng mabilis ang oras pero wala pa rin talaga kaming kibuan. Tapos ko na ang mga reports na dapat kong ayusin kaya pwede na akong umuwi. Tumayo ako sukbit ang aking bag at lumakad papalapit sa pinto.

“Ikaw na ang maglock ng office,andyan yung susi sa ibabaw ng table ko. Nagmumukha lang akong tanga kakakausap sayo. Napipi ka na ata eh.” naiirita kong sabi.

Wala akong narinig na sagot. Hawak ko na ang door know ng office nang bigla akong makaramdam ng isang mainit na hininga sa aking batok. I stood there for a moment,shocked,at the same time,anticipating. Naramdaman ko ang pagpatong ng kanyang kamay sa aking balikat,muli kong namalas ang bigat noon. Pinipigilan nya akong umuwi.

“Wag ka munang uuwi Rob. Wag mo kong iwanan.” mahina at nagcacrack na sabi ni Choi.

Napataas ang kilay ko sa narinig. Mabilis akong humarap sa kanya. Nagtaas ng kilay at dinikit ang mga kamay sa bewang.

“Kung kailan pauwi na ako tsaka ka.......”

“Uhhhmmmppp!”

Napatigil ako nang bigla akong siniil ng halik ni Choi. Para syang tigreng nagwawala. Hinahalikan nya ako habang hawak nya ang aking mga balikat. Sinandal nya ang aking likod sa pader,tinutulak nya ito,hindi ako makagalaw dahil sa pressure na dala ng kanyang mga kamay. Patuloysya sa pagsiil ng halik sa aking mga labi. Kumalas sya sa akin tumitig sa aking mga mata.

“Rob,di mo ba ko gusto? Kahit konti? Di mo ba ko gusto?” tanong nitong nangaakit.

Hindi ako kumibo. Inalis ko ang kanyang mga palad na bumabalot sa ball and socket joints ko na matatagpuan sa aking mga balikat. Nagpakawala ako ng isang maiksing buntong hininga at binasa ng laway ang aking mga labi. Parang isang ulol na aso,agad kong dinakot ang ulo ni Choi at sinubsob ito sa akin. Marahas kong hinalikan ang kanyang mga labi. Palaban ang mga halik ni Choi,nagaalab,ginagamitan ng dila.

Patuloy ang pagtutungali ng aming mga labi,palitan ng laway,ang sarap. Kakaibang sarap ang dulot ng bawat pagtama ng aming mga uhaw na labi. Mula sa mabilis na paglapa sa aking mga labi,naramdaman ko ang dahan dahang pagbagal nito. This time,mas nagiging passionate ang dampi ng mga labi ni Choi sa akin.

Nakasandal pa rin ako sa pader habang parang batang sabik na sabik si Choi sa aking mga labi. Ilang segundo pa ay ramdam ko ang kamay nitong gumagala sa aking katawan. Habang hinahalikan ako ni Choi ay dahan dahan nyang tinatanggal ang pagkakabutones ng polo ko. Isa,dalawa,tatlo,nangangalahati na sya sa aking polo nang ilabas nya ang aking nipple dito.

“Rob. Sagutin mo ako. Don't you like me?” mahina at tila ba orgasmic na sabi nito.

Di pa ako nakakasagot ay agad na nyang sinugpang ang aking kaliwang utong. Ang lambot ng dila ni Choi,mainit at mamasa masa. Everytime na sisipsipin nya grabe,di ko maiwasang di umungol. Ilang dila pa ay bigla syang bumalik sa labi ko. Sinugpang nya na naman ako ng halik habang abala ang kanyang mga kamay sa pagbubukas ng mga natitira pang butones. Maya maya pa,nilaglag na ni Choi ang suot kong polo sa sahig. Pinaulanan nya ng halik ang buo kong katawan. Hindi ako magkamayaw sa pagungol.

“Rob,sagutin mo na ako. Don't you find me attractive?” tanong nitong nangaakit.

Gusto ko ng bumigay. Gusto ko ng bumigay. Gusto ko ng bumigay.

Hinihingal ako pero di ko malaman kung bakit. Nakita ko nalang ang sarili kong nakikipaglaban ng titig kay Choi. Ilang saglit pa ay dahan dahan nyang binaba ang aking zipper. Nagaantay ako ng susunod na pangyayari.

“Rob. Sagutin mo na ako. Di mo ba ako gusto?” tanong ni Choi.

“Ha?” hinihingal kong tanong.

“Do you like me?” nangungusap nitong sabi.

“Haa??”

Diniinan nya ang pagkapa ng aking galit na alaga.

“Uhhhhmm..” impit kong ungol.

“Answer me Rob.”

“Oo Choi. Gusto Kita.” nasabi kong nagdedeliryo dahil sa init ng ginagawa nya sakin.

“Di lang kita gusto Rob,mahal na ata kita.”

Tuluyan na nyang nailabas ang aking alaga. At bigla syang lumuhod sa aking harapan.

“Ahhhhhhh..”

ITUTULOY....