Less Than Three- Part 10

Note:

Hey Guys. I've decided na magkaroon ako ng update regularly.

Every Saturday and Wednesday ang update ko kaya those days po kayo mag-abang. hehehe

Hintayin ko mga comments po ninyo. :))

Enjoy Reading!!!


--------------------------------

This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.

Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.

The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.

This story is a fiction. Any resemblance to names, places, events and others are not intended and coincidence only.

The stories I've written are for 18 years old and above.

No animals are hurt in this story.

The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.

The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.

You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.

Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.

Enjoy everybody and thanks for reading my stories.

Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)


You can contact me through:
1. Facebook Page:

Dylan Kyle's Diary (fb page)

2. Blog:

Dylan Kyle's Diary (blog)

3. e-mail:

dylan.kyle.santos@gmail.com

4. Facebook:

Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)

5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)




Always Here,

Dylan Kyle Santos

....................................................................................

Chapter 10

(Feelings?)

[Alex’s POV]

Magkatabi kami ngayon ni Charlene sa upuan. 

Tahimik na pinagmamasdan ang lagaslas ng hangin sa lugar na aking pinuntahan.

Ang tagal naming walang imik  sa isa't-isa.

Nagpapakiramdaman pa kung sino ang unang magsasalita.

Haixt.

pasalamat ako at nandito ang baabeng ito para damayan ako.

“Sino ba naman ang magsasabing maiinlove ka kay Kieth.” tanong niya niya

"Malay ko ba naabot sa ganito ang lahat " sagot ko.

"Kahit kailan talaga oo."

“Mali ba na mahalin ko siya?” tanong ko.

“Alam mo kung di lang kita bestfriend, baka naratratan na kita ng bala ng baril.”

“Pero inaalala ko pa rin si...”

“Si Blake na naman. Haixt. Alam mo best kung makakapagsalita lang si Blake ngayon ay sasabihin niya na mag move on ka na. Isang taon na ang nakakalipas ah.”

“May parte pa rin kasi siya dito sa puso ko.”

“Malamang, kauna-unahang tao na minahal mo eh. At isa pa, hangga’t hindi mo maamin amin sa puso mo na mahal mo si Kieth, mananatili lang si Blake jan.”

"Una nga..."

"Oo nga pala... you have something..."

"Pero puppy love lang yun.. si Blake ang una..."

"Hay naku..."

“Inamin ko na naman ah.”

“I mean, i-assure mo.”

“Sa tingin mo, dapat ko ba sabihin sa kanya na ako si Kian?”

“Hell yes.... Ano bang klaseng tanong yan?”

“Pero...”

“Di ka makakamove on kung lagi kang nagpapanggap.”

“Magkagalit kami ngayon.”

“I heard from Jake.”

“So nag-uusap pala kayo behind us.”

“No ah... text mate lang talaga kami.”

“Ang landi ah.”

“Mana lang sayo... so ano, aaminin mo na sa kanya?”

“Agad-agad?”

“Yeah. Wala ng patumpik-tumpik pa.”

“Pero mahal niya si Arjay.”

“So? Alam mo, sasabihin mo lang naman na mahal mo siya. Kung i-reject ka niya edi reject. Kung hindi ka niya mahal be it.”

“Anong okay dun?”

“Edi kay Blake ka na ulit.”

“Grabe ka ah.”

“Kaya mo yan. Ikaw pa.”

“May tiwala ka talaga sa akin ah.”

“Naman. Ako pa ba?”

“Ikaw na talaga.”

"Salamat...."

"No worries... ako pa...."

"I think I should move on muna..."

"hay naku.... bahala ka..."

Naiwan sa aking isipan ang nangyari. Haixt. 

Ano bang gagawin ko? 

Pinipigilan ko ang sarili ko.

nagdaan ang mga araw....

Okay naman ang lahat sa aming dalawa. 

Inaasar pa rin niya ako ng inaasar, pero di na tulad ng dati na ganun kadalas.

Napapansin ko na umiiwas siya. 

Bakit ako nasasaktan? 

Bakit kailangan ko pa itong maramdaman?

Sumabay ako sa kanya at tumayo kasama siya. 

Hinihintay ang sunod niya.

Yun lang naman ang tungkulin ko bilang alalay niya at boyfriend kuno.

“Yung usapan natin…” sabi niya

“Okay lang. kasunduan lang yun. Yun nga lang hindi ko nagawa. Sorry.”

“It’s okay. I need to settle things with Arjay on my own. Nalaman ko na naman ang lahat-lahat.”

So magiging okay na rin sila ni Arjay sa wakas?

Bakit sobrang sakit?

Nagseselos ba ako?

Shit! Ayoko nitong nararamdaman ko.

“Kamusta kayo ni Arjay?” tanong ko.

“Wala naman. Di pa kami nag-uusap. Pero gusto ko siyang makausap.”

“Mukhang hanggang ngayon mahal mo pa siya ah...” biro ko, pero may sakit sa puso ko.

Di siya sumagot kaya lalo akong nasaktan. 

Bakit ba ako umaasa na magugustuhan niya ako? 

Bakit ba ako umaasa na baka hindi na niya mahal si Arjay?

Naramdaman ko na tumulo ang patak ng ulan sa aking kamay. 

Napatingin ako sa langit at unti-unti, ito ay umiiyak. 

Palakas ng palakas.

Naramdaman ko na may naglagay ng Jacket sa aking ulo. 

Napatingin ako kay Kieth. 

Nakangiti siya. 

Pero paano siya?

“Baka magkasakit ka?” tanong ko.

“Matibay to...”

“Maghanap tayo ng masisilungan.” Sabi ko.

“Dun tayo sa may puno.” Mahinahon niyang sabi.

Habang tumatagal, nararamdaman ko na nanginginig sa ulan si Kieth. 

Kaya tinanggal ko yung jacket at ipinandong sa kanya.

“Anong ginagawa mo?” tanong niya

“Nilalamig ka ah.”

“Okay la...”

“Di ka okay. Nanginginig ka oh.”

“Tss... sabing,....”

Nagulat siya sa ginawa ko, niyakap ko siya at saka ipinangsangga yung jacket. 

Di siya nakapagsalita agad pero naramdaman ko na yumakap siya sa akin.

“Sabi na nga ba eh, gusto mo ako...” nagulat ako sa sinabi niya

Biglang tumibok ang puso ko. 

"Kapal mo talaga...."

"Umamin ka na kasi..."

Akma akong lalayo pero pinigilan niya ako. 

“Nilalamig ako...”

“Tss... kung anu-ano sinasabi mo.”

“Eh sa minamanyak mo na ako eh. Niyakap mo ako agad eh.”

“Tss. Nilalamig ka kaya. Wag kang assuming.” Sabi ko.

“By any chance... pwede kayang...”

“Pwedeng ano?”

“Magkagusto ka sa akin?” tahasan niyang tanong.

Di agad ako nakasagot. 

Ano ba ang dapat kong isagot? 

Ito na ba yung tamang panahon? 

“May gusto ka na ba sa akin?” seryoso ang tinig niya.

Muling tanong niya sa akin.

Bakit ba wala akong salitang mahagilap ngayon?

Namumula na ako.

“Wag ka ngang mag biro. Napaka feeler mo.” Sabi ko.

“Mukhang nag gy-gym ka ah. Maganda katawan mo.”

Singit niya.

“Dami mong alam.”

“Gaano kaya kalaki yan?”

Nagulat ako sa tanong niya at naramdamn ko na lang na may humahawak sa maselan kong parte ng katawan. 

Hindi agad ako nakagalaw. 

Natunaw ako sa mga titig niya.

“Nagugustuhan mo ba?” his voice captures my presence.

Bigla niya akong hinatak at nagkadikit pa lalo ang aming katawan. 

Naramdaman ko ang tumutusok sa aking ibaba. 

Nakaramdam ako ng init. 

Lalo pa na basang-basa kami, masarap ang mainit.

Bakit di ako makatanggi sa ginagawa niya? 

Minamanyak na niya ako. Argsssh. 

Lumapit ang mukha niya sa mukha ko. Tss. 

And our lips met.

He open my mouth with his mouth. 

His tounge twisted and twisted and capturing mine. 

Sumasakit lang yung nakapasak sa bibig ko. 

Nadadali kasi eh, ang sakit sa gilagid.

He enjoy exploring my mouth. 

Yung kamay niya pumapasok na sa damit ko. 

Napaka public nung ginagawa namin ngunit pasalamat at tago ito. 

Nasa may parking area kami at tatlong sasakyan na walang laman ang naroroon. 

Walang tao dun kaya nakampante ako.

Nakampante? Hahaha. 

My eyes and his eyes met at lalong tumindi ang tension. 

Inangkla ko ang mga kamay ko sa leeg niya. 

Shit, bumibigay na ang katawan ko. 

I moaned nung moment na mapadako ang kamay niya sa dibdib ko.

Bumaba ang mga halik niya sa aking leeg at nagulat ako nung sipsipin niya ang leeg ko. 

Napamulat ako nung bigla niyang kinagat ito. Ang sakit.

Pero bigla niya akong hinalikan ulit at isinandal sa may puno. 

Grabe napapaso na ako sa tensyong namamgitan sa aming dalawa. 

He started unbotton my pants. 

Grabe dito niya ba talaga gagawin?

Napatingin ako sa malayo at natanaw ko ang sasakyan nila Kieth. 

Nakapasok na ang kamay ni Kieth sa aking pants nang mga panahon na iyon.

Napatigil ako at nagising sa katotohanan, bigla ko siya itinulak. 

“What's the problem?” tanong niya. 

Kagat labi pa rin siya. 

Shit, ang gwapo mo Kieth.

“Ah eh... umpft.... yung sundo...” sabi ko.

Napatingin sa Kieth sa paparating na sasakyan. 

Napatungo siya. 

Inayos ko ang sarili ko. 

Basang-basa ako at nag iinit. 

Nakakahiya, bakit nangyayari ito.

Sa sasakyan walang imikan pero yung kamay ni Kieth, nakahawak sa kamay ko. 

Di ko magawang makapagsalita dahil nahihiya ako sa nangyari. 

Ano bang ibig sabihin nun? Haixt.

“Sa bahay ka na tumuloy...” sabi niya.

“Hindi sa bahay na ako... baka nag-aalala na si mama.”

“Pagpapaalam na kita.”

“hindi... sa bahay na lang...”

Nakita ko ang disappointment sa mukha niya. 

Waaah. 

Pag sa bahay nila ako tumuloy, mangyayari ang mangyayari. Hahaha. 

Yun nga lang ang sakit ng gilagid ko. 

Napaisip tuloy ako bigla?

Panahon na kaya para sabihin ko yung tunay kong pagkatao? Haixt. 

“Kieth...”

“Po?”

“Ah eh... may sasabihin sana ako.”

“Ano yun?”

“Ah eh... kasi... ganito yun...”

“Sige lang...”

“Baka kasi magalit ka sa akin...”

“Tignan natin.”

Nakita ko na naman yung gwapo niyang mukha. 

Unti-unti lumapit na naman to. 

Itinulak ko agad siya.

“Kasi... si Kian...”

“Anong meron kay Kian?” tanong niya

“Si Kian at ako...”

“Ano?”

“ay iisa.” 

Pero kasabay niyon yung malakas na kulog kaya napayakap ako kay Kieth.

Narinig kaya niya yung sinabi ko? 

Shit, nagulat ako sa kulog. 

Niyakap din niya ako ng mahigpit. 

“Sorry.” Sabi ko.

Magagalit kaya siya sa akin? 

“Okay lang...”

“Okay lang sayo?”

“Ang alin?”

“Yung sinabi ko? Hindi ka nagagalit?”

“Ah.. yun ba... ndi yun yung okay.. diba nag sorry ka?”

“Ah eh...”

“Ano ulit yung sinasabi mo?”

So di niya narinig. Haixt. 

Okay nice try. 

Baka kumulog ulit kapag sinabi ko yun. 

“Ah eh wala.. nevermind.” Sabi ko.

“Okay.” Matamlay niyang sagot.

Ibinaba niya ako sabahay namin. 

Nagpaalam naman ako at maging siya. 

Agad akong umakyat sa taas para maligo. 

Mahirap na at baka magkasakit ako.

Naalala ko bigla yung nangyari kanina. 

Di ko maintindihan kung bakit ganu na lang ang nangyari. 

Napakalabo naman na magkagusto sa akin yun.

Pero the way he touch my body, waaah. 

Ang daya siya lang nakahawak. 

Dapat pala hinawakan ko din ang katawan niya. Hahaha. 

Waaah nakakahiya, kinapa niya yung maselan kong parte ng katawan. 

Nakakahiya. O//_//O

Kinabukasan, nakaramdam ako ng pananamlay galing kay Kieth. 

Hindi siya ganun kasungit at di siya ganun kaingay. 

Di rin naman ako umiimik sa kanya. 

Nakatingin lang siya lagi sa akin.

“Pre, okay ka lang? Nanahimik ka ata?” tanong ni Jake

“Wala...” mapait niyang sagot.

“Sus. Nag-away ba kayo ni Arjay?”

Siguro nag-away nga sila. 

Nagkausap na siguro sila. Haixt. 

“Hindi...”

“Mukha kang alimango ngayon eh.”

“Tss. Nakakinis lang.”

“bakit?”

“Ang suplado nung isa diyan.” 

Tapos ininom yung tubig na hawak niya.

Tumingin sa akin si Jake at ngumiti. 

“Kayo pala may LQ eh.”

“Che!” sabi ko.

Lumapit sa akin si Kieth at inihilig ang kanyang sarili. 

“Oi ano ba?! Baka ma D.O tayo nito eh...argsh..” sabi ko.

“Bakit ba?!” sabi niya

“Umayos ka n....” at nagulat ako nung hinipo ko siya. 

Sobra niyang init. 

“Ang init mo ah....”

“Wala yan.” 

Sabi niya at lumayo siya sa akin.

“Tara nga...”

“Wag mo akong hawakan, baka maD.O tayo!”pagmamaktol niya

Ang gulo kausap kahit kailan. Haixt. 

“Inaapoy ka ng lagnat.”

“Ayoko...”

“Punta tayong clinic!”

“Pag sinabi kong ayoko, ayoko!”

“Para kang bata.”

“Mukha ka ng matanda.”

“Tss. Siya tara na. Isa!”

“Ayoko nga sabi eh, ang kulit.”

Grabe, para akong may alagang 8 years old eh. 

Kasusot! 

Hinawakan ko siya sa braso at inilapit sa akin. 

Nilagay ko ang bibig ko sa tenga niya at bumulong.

“Babe... tara na...”

At nung tinignan ko ang mukha niya ay namumula na siya. 

Natawa ako bigla, pati na rin si Jake. 

“Ayoko sa clinic, iuwi mo ako sa bahay.” Sabi niya

Wala akong nagawa kundi ang iuwi siya. 

Pinahiga na namin siya sa may kama niya. 

Paalis na sana ako nung pigilan niya ako.

“Wag kang umalis...”

“Nasa bahay ka na... nandiyan naman sila tita...”

“Please...” sabi niya.

His eyes. Oh my. My weakness.

Ang gwapo nung boses niya grabe.

“Sige po.” Ang nasabi ko lang.

Pinunasan ko siya. 

Pinalitan ko siya ng damit, pero pahirapan pa, nanginginig yung kamay ko habang pinupunasan ko siya.

Ang masculine kasi nung katawan niya. 

Yung abs niya, yung chest niya, lahat. Grabe. Argsh. 

Pengeng kanin bilis! Hahaha.

Nagpunta ako sa mukha niya. 

Maamo muka niya pag tulog siya. 

Pinaglaruan ko ng daliri ko ang mukha niya. 

Ang cute niya matulog. 

Wag na lang sana niya ako sungitan.

Ginising ko siya para painumin ng gamot kaso nag inarte pa. 

Grabe, ano ba to bata? 

“Hoy lalaki uminom ka nga.”

“Sabing ayoko eh.”

“Isa...”

“Dalawa.”

“Tatlo...”

“Marunong ako magbilang retarded.” sabi niya

“Umayos ka nga.”

“Kasi naman eh.”

“Tss. Sige na.”

“Haixt.”

“Ikikiss kita kapag uminom ka nito.”

At nagulat ako nung kinuha niya yung gamot at ininom yun. Hahah. 

Oh di ba? 

“Yuck.” Sabi niya at humiga.

“Anong yuck?”

“Ikikiss mo ako! Yuck!”

“Maka Yuck ka jan kala mo di ka nagenjoy sa labi ko.”

“Tss. Kaw lang ang nag enjoy.”

“As if...”

“Tss. Hahalikan kita sige ka.” sabi niya

“Edi gawin mo!”

“Pag ginawa ko yun...” napatingin ito sa pintuan. 

Bigla siyang ngumisi.

“Hoy lalaki, may sakit ka kaya magpagaling ka. Kung anu-anong iniisip mo.”

“Gusto mo naman.”

“Magpahinga ka na lang.” Kalmado kong sabi sa kanya.

Natulog na siya pero hawak niya ang kamay ko. 

Nakatulog naman ako dun sa may tabi niya. 

Inihilig ko na lang ang ulo ko sa kama habang nakaupo sa may sofa.

Nagising ako na nasa kama na ako. 

Siguro binuhat ako ni Kieth. 

Wala na siya sa tabi ko kaya bumangon na ako. 

Saktong lalabas ako ng dumating siya.

[Kieth’s POV]

Nagising ako sa hilik ng panget na to. Haixt. 

Ang lakas, pero okay na naman ang pakiramdam ko. 

Namula ako ng makita na magkahawak kamay kaming dalawa. 

Ang cute pala matulog nitong panget na to.

Bumangon ako at binuhat siya. 

Inihilig ko siya sa may kama ko. 

Natitigan ko ang labi niya at naalala ko yung nagyari kagabi. 

Umaga ngayon kaya kasabay ng pag sikat ng araw ay may sumisikat din sa mga kalalakihan.

Shit! 

Ang nasabi ko na lang. 

Nahiya ako bigla, naalala ko kasi lahat-lahat ng pinag gagawa ko. 

I touch his face, his lips, his body and even his... umpft. 

We kissed so softly and passionate.

Yung laway ko at laway niya nag-isa sa mga bibig namin, nakipaglaro ang dila ko at dila niya sa isa’t-isa. 

Grabe, ano na bang nagyayari sa akin? 

Ganito na ba talaga ako ka hunghang sa kanya, ganito na ba ako kabaliw sa lalaking ito?

Pinag masdan ko ang mukha niya. 

Kahawig niya si Kian. 

Sa bagay mag pinsan sila kaya di na nakakapagtaka. 

Bumaba na ako sa may kusina para ipag handa siya ng makakain. 

May pasok pa naman kami mamaya.

“Good morning baby...” sigaw ni mama.

“Ma naman.” Sabi ko.

“Oo na. Oh, okay na pakiramdam mo?”

“yup.”

Nakita kong nakatitig sa akin si mama. “Bakit?” tanong ko.

“Agang-aga...” tapos tumingin siya sa katawan ko.

I only wearing my boxer shorts and, kitang kita yung flag ceremony ko. 

“Ma!” sigaw ko.

“Kamusta si Alex?”

“Tulog pa.”

“Pinagod mo ata eh.”

“Ma wala kaming ginawa!” sabi ko.

“Ano bang pinagsasabi mo? Pinagod mo pag-aalaga sayo.”

“Ah...” haixt, my mind stinks.

“Kung anu-ano kasi iniisip.”

“Tss.”

“Oh, meron ng nakahain na pagkain. Tawagin mo na yung boy friend mo.” Sabi ni mama

“Akala ko ba hihiwalayan mo na ang tao? Kawawa si Alex niloloko mo lang.” biglang sabi ni papa.

“Naguguluhan ako sa ngayon pa… Nagdadalawang isip.”

“Anak… hindi ka naman magkakagayan kung…” biglang sabat ni mama.

“Hayaan na muna natin sila ma.” Sabat ni Ate.

“Ate?”

“Kapatid… kung mahal mo siya, wag kang magbulag-bulagan sa nararamdaman mo. Boto kami sa kanya after all.”

“Tsss. Wala naman akong sinabi na ma…”

“Na mahal mo siya? Anak, be a man.” Si papa.

“Siguro nga.”

“Ay naku, daig mo pa ang hindi lalaki eh. Simple lang iyan. Kung di mo mahal si Alex eh pakawalan mo hindi yung iniipit mo sa kasunduan na maling-mali.”

Napaisip ako ng malalim. 

Kailangan ko pa ng koonting oras para ditto. Pero unti-unti nalilinawan na sa akin kung ano ba talaga yung tunay kong nararamdaman.

“Sige... Akyat na muna po ako.”

Pagkaakyat ko, nakita kong gising na si Alex. 

Nagulat ata siya ng makita ako. 

“Good morning.” Bati ko.

“Morning din... kaw ba nag buhat sa akin dito sa kama?” tanong niya

“Yeah. Tara baba ka na, kakain na daw tayo. Papasok pa tayo.” Sabi ko.

Bumaba na kami at kumain. 

Pagkatapos namin kumain ay nag ayos na kami para pumasok. 

Pinahiram ko siya ng ilang damit ko. 

Halos magkasing katawan lang naman kami.

Sabay na kami pumasok pero di pa rin kami nag-iimikan. Haixt. 

Di ko alam kung ano ang sasabihin ko matapos yung nangyari kahapon. 

Dapat ko bang isa walang bahala yun para mawala yung ilangan namin? Haixt.

“Ano oras ng awas mo?” tanong ko.

“4 pa.”

“Ikaw ba?”

“4 din” Sagot ko.

Agad kaming naghiwalay pagkadating ng school. Haixt. 

Ano bang nangyayari sa akin? 

Tulala ako habang naglalakad sa room ko. 

Nasa isip ko pa din si Alex. 

Haixt nababaliw na talaga ako.

Hanggang sa makabangga ako ng isang lalaki. 

Agad naman akong nagpaumanhin at pinulot ang mga nahulog na gamit.

“Sorry...” ang nasabi ko.

“Ayos lang... sorry di ako nakatingin sa daan.” Sabi niya.

Parang kilala ko kung kaninong boses yun ah.

 “Ako yung...” nag angat ako ng mukha at nakita ko kung sino yung nakabangga ko. Si Arjay.

“A...Ar..Arjay?” nautal kong sabi.

“Kieth...” nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata.

Natulala ako, natigilan, ano ba ang dapat kong gawin sa mga bagay na ganito. 

“Kamusta ka na?” tanong niya

“Okay lang ako... ikaw ba?”

“Ayos lang din... may klase ka?”

“Oo... k..kaw ba?”

“Wala... pwe...pwede ba tayong mag usap?” tanong niya

“Sige ba...”

“Maya na lang...”

“Saan ba?”

“Sa may cafeteria na lang.”

“Okay. Anong oras?”

“Mga 4.”

“Sige...” nakita ko ang kalungkutan sa kanyang mga mata. Haixt. 

Pero bakit ganito ang naramdaman ko? 

Bakit nawala ang tibok ng puso ko para sa kanya. 

Dati rati nanabik akong makita siya pero ngayon, unti-unti nawawala na.

Mabilis lumipas ang oras at parang nanadya ang pagkakataon. 

Pagkatapos ng klase ko ay tinext ko agad si Arjay.

“Tapos ng class ko. Punta na ako sa may cafeteria, hintayin kita.” Sabi ko.

Di siya nagreply pero dumeretso na ako sa may cafeteria. 

Doon, nakita ko siya na nakaupo. 

Agad ko siyang nilapitan.

“Hello.” Sabi niya.

Nakita ko yung mesa niya. 

Nandun yung mga paboritong pagkain namin. 

Napangiti ako ng bahagya. 

Umupo ako sa tabi niya at nagsalita.

“Akala ko maghihintay ako.. nagtext pa naman ako sayo..” sabi ko.

Di siya nagsalita at tumingin lamang sa akin. 

“Bakit?” tanong ko.

“wala.” Sabi niya

“Kamusta ba ang buhay natin?” tanong ko na kaswal. 

Ayokong makabuo agad ng tensyon.

“Ayos lang naman ako. Eto, masunuring anak.”

“Halata nga eh. Alam ko na kung bakit mo ako iniwan. Hindi mo na dapat idinamay pa si RD.” Sabi ko.

“Sorry.”

“No.. don’t be.. alam ko na naman na engaged kayo ni RD.”

“Dapat di ko ginawa yun.”

“Sinusunod mo lang naman ang papa mo eh.”

“Sorry.”

“Hey, cheer up. Im okay, Im gonna be okay.”

“I caused you so much pain.”

“Mahal mo ba si RD?” tanong ko.

Di siya sumagot. “So fixed marriage lang talaga.”

“Oo.”

“He’s a good guy. Sorry kung nakagulo ako sa inyo.”

“Sorry inagaw ko best friend mo.” Sabi niya

Di ako umimik. 

“Bawat gabi di ako makatulog kakaisip sayo, kamusta ka ba? Okay ka lang ba? Dapat ba kitang balikan? Dapat bang lumuhod ako sa harapan mo para mapatawad mo ako. Lahat yun pinag iisipan ko. Lahat ng ginawa ko pinagsisishan ko.” Sabi niya

“Nangyari na ang lahat.” 

Bakit parang nawalan ako ng gana na balikan siya?

“Kahit na. Masaya siguro tayo kung hindi nangyari yun. Mas okay sana tayo kung nagkataon. Ayoko kasi na saktan ka pero ano ang ginawa ko. Haixt. Namimiss ko yung dati. Namiss kita, namiss ko ang boyfriend ko.” Sabi niya

“Yeah, I missed those times. Kung di lang nagkaaway ang mga tatay natin, sana tayo na. Sana di na ako nahirapan. Sana di na nangyari ang lahat ng ito.”

“I still love you.” Napamaang ako nung sinabi niya yun.

“Please…”

“I want to be with you.” Narinig ko na sabi niya.

“Narinig mo ba ako?” paguulit niya

“Oo.”

“Bakit parang di ka masaya?”

“Parang ang gulo na eh.” 

Now I know, kung sino ang laman ng puso ko ngayon. I am sure of it.

“Gusto kong makipagbalikan sayo.” Sabi niya

“Pero paano? Kayo na ni RD at...”

“Mahal mo ba siya?” tanong niya

Di ako sumagot. Masasaktan lang siya kapag sumagot ako. 

“Ang sakit...” nakita ko na umiiyak siya.

“Please don’t cry.” Sabi niya

“I want you back... please.. leave him.. mahal mo pa naman ako diba? Mahal na mahal pa rin kita. Sorry kung nagawa ko sayo lahat ng yun.! Nagmamakaawa ako.”

“Hey, please, don’t cry.” Sabi ko na lang. Pinunasan ko yung luha niya.

“Handa akong maging kabit. Third party, basta mahalin mo lang ako. Magtanan na tayo, sasama ako sayo. Mahal kita at handa akong gawin ang lahat. Please.”

“Wag kang ganyan.” Sabi ko.

“Nababaliw na ako. I want you back so badly!”

“Pero di na pwede kasi meron na ako...”

“Bakit mahal mo na ba siya? Mas mahal mo na siya kaysa sa akin?”

“Please.. wag tayo dito mag usap.” 

Hinila ko siya palabas at pumunta kami sa may fountain. 

Walang tao dun kaya malaya kaming makakapag-usap.

“Alam mong malabo na yang sinasabi mo!”

“Nasasaktan ako sa sinasabi mo.”

“Mahal kita...” yun ang nasabi ko pero hindi ako nakatapos sa pagsasalita.

Niayakap niya ako. 

“Salamat at mahal mo ako.. pangako magiging mabuti akong boyfriend sayo. Hinding-hindi kita pakakawalan pa.”

“Pero wait la…” hindi ko natapos ang sasabihin ko nung halikan niya ako.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko nahalikan ko siya pabalik.. 

We lay on the ground as if it was a scented bed.

He started to feel my body. 

Pumasok ang mga kamay niya sa damit ko at gayun din naman ako sa mga pants niya.

Kumalas siya ng halik at nagsalita. 

“I will never ever break your heart. I will hold you forever.”

“It’s not the case… mali eh.”

Pero he insist of kissing me. 

I let him kiss me but I never kiss him back cause I am sure that Alex is the one for me.

“Arjay!” napatingin kami sa kinaroroonan ng boses na iyon.

Napamulat ako ng bahagya ng makita ko si RD. 

Nakita niya ang lahat, pero nandun din si Alex. 

Umiiyak siya?

(Itutuloy)