Final Requirement 29 Pre Finale Part 1

Final Requirement 29 Pre Finale Part 1

Previous Chapters:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20   

21 22 23 24 25 26  27 28

Follow niyo ako sa Wattpad para convenient sa inyo :)

Ipopost ko doon ulit ang Final Requirement (Reworked) Aayusin ko siya From the Top.
Update ko din dito syempre :)
 
Ayun I survive my third operation :D sana naman wala nang pang-apat, masakit kasi, yung ginagamit pa na karayom sa dextrose malaki yung tipong isang linggo ko ininda yung sakit.
Update: Baka pagisahin ko na lang ang Chapter 29 Part 2 at 30, bahala na.

Hi Regimar, Eros/Ken ,NaitsirhC, Llemit, Jomar, Dyan, Boy Cookies (Super Friend), Kuya Er win, Parekoy!, Brother :), Joey, Kuya Erickson Kuya Akihiko, Lester, Kuya Sai, Kuya Romeo, Kuya Prince, Jonathan , Angel Exo Tacos, Paul, Ethan, Kierlan, Ryan Hormel, John Renz, KUYA Jeys :P, Kris Deleon, Hole Shooter,Red Ian, Peter Tan,  Kris J eto nap o - - - - > To Follow yung iba gusto mamention? Add me maybe XD
To My Co-RA :) Hi 

-  g!o Yu :-)7






You can also give your comments/Suggestions/Reactions but please avoid using bad/harsh words.
Sa mga gustong mag-add sa akin type Geow Nilrac at kapag nakakita kayo ng gwapo ako yun :P kapal lang ng muka ko.
Ito po ang unang story na ginawa ko sana magustuhan nyo :)

 Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu 

 Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu 

Richard --- >>>

“How is he?” 

“He’s ok Richard but he needs you, Andrei will need all the support you can give and based on his reaction earlier, hindi niya gusto ang nangyari, it was like one of his fears” < --- Ms. Acosta

“B-but he will be ok right?”

“Of course dear and let’s hope that he will overcome this and you Richard as his partner you will serve as his strength. Well you said earlier that he is a strong person so there’s nothing to worry about maybe he was just shocked on what he saw earlier” < --- Ms. Acosta

“he will overcome this very soon, I know he can”

“Well ok I think were done here, I’m going out for a while ako kasi ang in charge sa next activity niyo alright” < --- Ms. Acosta

“Thank you”

Isang saglit, isang iglap, nagawa nila ang bagay na kinakatakutan namin mangyari ni Babe, and that moment . . .

Oh god I just hope this time didn’t come.

Wala akong nagawa I just watched Andrei loose his consciousness and fell.

Where am I? Nandoon lang din tulala sa bilis ng pangyayari, I heared my name but my body refuse to respond, nakakatulala at hirap iproseso ang mga nangyari.

Isang suntok ni Jet ang nagpabalik sa nawala kong ulirat.

Tumakbo ako pabalik sa control center at pinatay ang projector, may pangalan na nagpop-up sa computer, siguro siya ang nag-stream ng video sa projector. Wala na akong oras para kalikutin pa ang computer kailangan na ni Andrei madala sa clinic. 

This is too much I wanna punch something just to let my feelings out.

Damn it!

"Si Andrei Chard dalhin natin sa clinic!!!" < --- Jet

Tunakbo papalapit kay Andrei, trying to wake him up.

"Babe? B-babe! Wake up please, w-wait dadalhin ka namin sa clinic ha? Hang in there"

"Sa baba ang clinic Insan tara madali tayo" < --- Jet

"Let's go"

"Mamatay na sana ang may kagagawan nito, ano bang ginawa sayo ni Andrei?! Magkasama kami since 1st year, alam ko lahat ng ginagawa niya, kaya ngayon hindi ko alam kung sino ka at ano ang motibo mo pero ito lang masasabi ko hindi mo mapapabagsak si Andrei at pagbabayaran mo ang ginawa mo" < --- Sigaw Alexa sa loob ng hall

. . .

. . .

Kaya eto si Andrei, nakahiga sa kama maayos na ang kondisyon pero advice ng doctor na matulog muna. Sige lang Babe matulog ka ng mahimbing para matahimik ang isip mo kahit sandali and if possible gusto ko managinip ka ng magagandang bagay just for you to escape this reality for a while.

Dumating sila Alexa.

"Chard kilala mo ba yung nagpalabas ng video? Hindi na kasi nakakatuwa ang ginagawa nila sa kaibigan ko gusto ko sika pagbayarin sa ginagawa nila" < --- Alexa

"May mga hinala ako pero kailangan ko pa ng proofs para gumawa ng action"

"Hindi ba pwedeng jombagin na lang?! Sumosobra na sila! Ang bait na tao ni Andrei para ganituhin ng kung sinuman" < --- Alexa

"We can't do that Alexa, believe me gusto ko na manapak ng tao kanina"

"Tutulong na kami sa pagiinvestigate pards, para matapos na to" < --- Nik

"Thank you pero ayoko madamay kayo dito I will finish this on my own"

“Insan, nandito kami if you need help, sobra na kasi ang ginagawa nila” < --- Jet

I will finish this on my own, kung may kailangang mamatay let it be at kung buhay ko ang kapalit ng katahimiman ng lahat para kay Andrei ay handa ako. Ilang beses ko din sinabi na ayoko na siya masaktan, but I guess life will not always go the way we want. 

 May mga bagay talaga na nakatadhana at hindi natin to mapipigilan, sana lang nakasulat sa tadhana na magkakaroon kami ng katahimikan ni Andrei in the future.

 Umalis na sila Alexa may activity na kasing gagawin, kami lang kasi ni Andrei ang excuse; I should stay with him doctor's advice.

Tanaw ko sila mula dito sa kwarto, there having fun in there sayang gusto pa naman ni Andrei ang next activity yung kada isang grupo ay gagawa ng cheer, sasayaw, kakanta o kahit ano basta kailangan magustuhan ng judges at manalo.

Payapa na natutulog si Andrei, kita ko sa kanyang muka na wala siyang anumang iniisip sa mga oras na ito.

That's better.

Hinawakan ko ang kanyang kamay.

"We will get through Babe, sorry h-hindi ko napigilan ang paglabas ng video natin, wala akong nagawa p-parang lumalabas ako pa nga ang may kasalanan dahil inayos ko pa yung connection ng projector ng hindi ko manlang tiningnan nasira na pala nila yung connection ng movie, sorry Babe sorry sorry”

If you can hear me out Babe I’m sorry if I’m not good enough to stop the things that could hurt you, kung kaya ko lang makita ang future, kung kaya ko lang hindi natin dadanasin ang pagsubok na to, kailangan kong magpakatatag para sa atin, I promise you they will pay for the damage they cause. Yung pop-up sa computer kanina ngayon ko lang narealize kung sino ang may pakana ng lahat ng ito, at paniguradong hindi lang siya ang nasa likod ng lahat, at alam kong kikilos sila isa sa mga araw na to dito sa retreat.

They are going down I promise.

Habang tulog pa si Andrei, I am busy thinking what might be their next move, when, where, what might be their plan and who is their target?

It could be both of us.

Mukang kakailanganin ko talaga ang tulong nila Jet sa pagkakatong ito.

But before that sana maging maayos ang lagay ni Andrei, chances are magyaya na lang ito pauwi kapag nagising siya, or he will just stay in this room until matapos ang whole event.

Well expect the worse.

Lumabas muna ako sa kwarto ni Babe I need some air, since he won’t be waking up anytime soon. Mabuti na lang puro madre ang tao dito na medyo may mga edad na sila kaya nalagpasan ko sila ng walang kahirap hirap and I find myself here at the roof top.

It was like a whole new world, I can see almost everything. Yung malaking building mula dito ay parang mga laruan lang, yung lawa kitang kita na nasa maayos pang kondisyon at napapaligiran ito ng mga puno. Mula dito ay may naririnig akong lagaslas ng tubig.

Pero hindi ito ang pinunta ko dito, I need to look around and as much as possible ay sauluhin ang lahat ng pasikot sikot ng gusaling ito kung saan pwede lumabas.

Without everyone noticing nilibot ko ang buong gusali and all seems connected by two giant stairs but may isa pa akong path way na napansin malapit lang to sa dormitory na tulugan ng mga lalake pero hindi ito mapapansin agad unless from the stair ay liliko ka ulit as if you’re going down even further, well yes pababa pa din ang dadaanan pero isang pinto na lang ang nasa ibaba nito.

Seems abandoned.

Pagbukas nito ay isang mahabang tunnel ang dadaanan, medyo may kalumaan na ang tunnel, hindi na siguro ginagamit, madilim, may kaunting putik ang aking dinadaanan, may mga sapot ang kisame at may kakaibang tunog na nagmumula sa dulo nito.

Ang buong akala ko ay maikli lang ang tunnel but I've neen walking like 15 minutes and still can't see the end of this tunnel, mabuti na lang I have a small flashlight , nagiging mabato na kasi ang daan.

...

...

...

At the end of the tunnel there is a manhole like door.

I don’t know what’s on the other side but there’s only one way to find out.

Tinulak ko ang pintunan paitaas.

“shit!!!”

Nagbagsakan ang lupa at mga tuyong dahon na nakadeposito sa may pintuan. Pero pagkalabas ko ay bumulaga sa akin ang napakagandang falls.

Very Pristine.

Ang lamig paligid at yung mga rock formation sa gilid ng falls ay sobrang ganda, pwede din maligo sa nakadepositong tubig sa ibaba dahil sa sobrang linis. Ito marahil yung lagaslas ng tubig na naririnig ko sa roof top kanina at dahil medyo malayo ito sa Retreat house ay hindi ito makikita basta basta.

Sa sobrang ganda ng paligid I feel relaxed. It was like a place that can relieve stress and free the mind from anyhing.

But as much as I would like to stay, I need to go back.

Babalik ako dito kasama si Andrei.

I promise.

 . . .

 . . .

 . . .

Tulog pa din si Babe pagkabalik ko, mabuti na lang at nakapag-ikot kanina mas madaling gumawa ng plano kapag alam ang pasikot sikot dito sa loob ng building at yung tunnel kanina ay malaking tulong kapag may hindi magandang mangyari.

After 1 hour.

"Mmmm!"

"Babe?"

"B-babe nasaan ako?" < --- Andrei

"Nasa clinic ka Babe, nawalan ka ng malay kanina"

"Babe napanood na nila, wala na akong mukang ihaharap sa kanila" < --- Andrei

"Babe wala kang dapat ikahiya, they just saw us kissing and naked, naitigil ko agad yung streaming ng video and besides tayo naman diba? Alam ng lahat na tayo at hindi naman natin tinago sa kanila"

"Kahit na Babe, kahit hindi nila napanood ng buo yung video syempre private moment natin yun kasi tapos makikita lang nila ng ganun" < --- Andrei

"Yes alam ko sensitive yung nakita nila and oo nakakahiya Babe but the thing is tayo naman ang makasama doon at kung natatakot ka na mahusgahan nila don't worry hindi nila gagawin yun dahil alam nila kung gaano ka kabait na tao Babe"

"E kasi baka mamaya mapanood pa nila yun ng buo, baka nga ikinakalat na nila yun sa mga oras na to" < --- Andrei

"Hindi na ako papayag na mangyari pa yun, hindi nila maikakalat yung video Babe kasi nandiyan lang sila sa paligid”

“H-ha? Kilala mo na ang may pakana nito Babe?” < --- Andrei

“Oo pabaya kasi sila e, but Babe I won’t tell you for the mean time, I want you to get enough rest as much as possible alright?”

“Sige, ang inaalala ko ngayon ay paano ako haharap sa kanilang lahat, ang pakiramdam ko kapag makikita nila ako yung video natin ang unang papasok sa isip nila” < --- Andrei

“Nature na ng tao ang manghusga Babe, ipakita mo sa kanila na matatag ka, huwag ka papatalo sa mapanghusga nilang tingin, yung mga sasabihin nila wag mo na lang intindihin kasi kapag pinansin mo ikaw din ang talo, well ganyan ang gagawin ko mamaya, remember Babe were in the same situation here and I’m not going to leave you in a times like this”

“Eeeee nahihiya ako Babe” < --- Andrei

“Hahalikan kita sa harap nila mamaya subukan mong mahiya”

“Babe naman e” < --- Andrei

“Subukan mo lang talaga Babe, Besides we agreed na itransfer ka sa group namin para mas mabantayan kita”

. . .

. . .

I’m taking things light kaya siguro kaya ko ihandle yung situation kanina unlike Andrei, he’s taking everything seriously. Well that video is something to get serious about while it can really wreck our life but there still time to stop it.

Eto kami ni Andrei ngayon hinihila ko siya papunta sa event area, nakahawak siya sa flag pole

“Aaayooooko nga nahihiya ako Babe ikaw na lang!” < --- Andrei

“Parang bata naman to, wala ka ngang dapat ikahiya halika na”

“Aaaaaayaaw manigas ka diyan” < --- Andrei

“You really want this the hard way do you?”

“Wag ka nga, mangingiliti ka nanaman" < --- Andrei

"That's why it's better for you not to resist"

Akmang susugurin ko pa kang si Andrei ay mabilis itong nagtatakbo sa ground, ito talaga pahabol, sa I have no choice but chase him. Mabilis siyang nakalayo kaya mas naging mahirap sa akin ang paghabol, sabayan pa ng likas na pagiging maliksi niya.

"Lagot ka sa akin kapag nahabol kita"

"KUNG mahahabol mo hahaha!" < --- Andrei

"Babe! Bumalik ka nga dito!!!"

"Ayaw" < --- Andrei

And sometimes unexpected things happen.

"AW shiiiiit!!! Fuck ouch"

I accidentally fall.

Tumakbo si Andrei papunta sa akin.

"Sorry Babe sorry Oo na sasama na ko sayo sa activity area" < --- Andrei

"Promise?"

"Opo" < --- Andrei

"Ok! Let’s go?"

"Hindi ka nadapa no!? Bwisit! Naloko mo ako dun ah!" < --- Andrei

Or maybe not, I did it intentionally and not accidentally.

“You Promise”

“Oo na tara na, wag mo ako iiwan ah” < --- Andrei

I can see his really frighten to show his face to our classmates.

"I will never leave you, it's a promise"

*Kiss

“Kinakabahan ka pa? w-wait bakit na namumula?”

“W-wala! tara na nga” < --- Andrei

“Ganyan talaga kapag nahahalikan ng gwapo”

“Ay humangin may namumuong sama ng panahon” < --- Andrei

“Iba namumuo sa akin tara na Babe baka sa kwarto ang bagsak natin”

“Manyak” < --- Andrei

“Gusto din naman”

“Asa” < --- Andrei

“Let’s go? Babe hindi lang naman ikaw yung nasa video at mas expose pa nga katawan ko kesa sayo, but here am I taking things light, maglaway sila”

Pumunta na kami sa activity area, kahit ako kinakabahan sa mga magiging puna nila sa video but that wouldn’t stop me from joining the activities. Hindi naman sila ang pinunta ko dito kung hindi yung activities na mapupulutan ng mga aral.

Parang batang nagtatago sa aking likuran si Andrei na hindi ko lubos isipin na gagawin niya, hindi tuloy ako magkandamayaw sa pagpigil ng aking tawa.

“Ge tawa!” < --- Andrei

“Hey Andrei, Richard” < --- Tawag sa amin ng facilitator

“How are you Andrei?" < --- Facilitator

"Aaa e  ok lang naman po" < ---- Andrei

"Wala kang dapat ikahiya tol!" < --- Sigaw ng isa naming classmate

"Kung sinuman ang naglabas ng video ang dapat mahiya" < --- Classmate 2

"Inggit lang yun kasi wala siyang lovelife at mukang tigang pa hahaha!" < --- Classmate 3

"May forever ang nagpapakalat ng video mo, forever alone! Kasi masama ang ugali niya"  < --- Classmate 4

“Chard pre ang seksi mo!!! I love you tol!”

“Chard ang laki pinagpala!”

“Thank you!” < --- Ako yan

“Aba proud ka pa?” < --- Andrei

"Chard yummy mo pre"

“Andrei akin ka na lang”

“Ooops sorry he’s mine” < --- Ako

"Andrei sexy din!"

"See? Wala kang dapat ikahiya Babe"

"Salamat sa inyo k-kasi hindi n-niyo ako hinusgahan" < --- si Andrei medyo naiiyak

"Iiyak na yan Iiyak na yan!!!" < --- Pambuburyo ko kay Babe

"Nakakainis to alam na iyakin ako gaganyanin mo pa!" < ---- Si Andrei umiiyak na, hahaha promotor pa ako ng panunusot sa kanya.

"Hehehe I love you Babe" Sabay hug sa kanya.

"Love you too kahit panusot ka" < --- Andrei

"KISS KISS KISS!!!" < --- Sigaw nila

"Pano ba yan kiss daw Babe"

"Plano mo to no?!" < --- Andrei

"Guys! Planado daw tong KISS KISS KISS"

"Hindi!!!! KISS KISS KISS!!!" < --- Sigaw nila

"Bibiguin mo ba naman sila"

*kiss

"Yiiieeee!!!" < --- Sila

Nagrequest pa ulet sila ng kiss pero umayaw na si Andrei at ako ang inaaway. Well at least ngayon alam na niya na wala siyang dapat ikatakot dahil naging malawak ang pagiisip ng kanyang classmate na kasama niya simula 1st year.

Im glad to see that smile again.

Activity time.

"Ok this activity is called Time Capsule, mayroong ballpen, papel at coloring materials, this will be done individually and you must do it alone, so after ko idiscuss kung paano siya gagawin ay maghihiwalay na kayo upang gawin ang activity alright?"

So after niya idiscuss ang gagawin namin naghiwahiwalay na kami to find our comfort spot, and I also make sure na makikita ko si Andrei.

So the objective is fairly simple, just need to talk from ourselves 10 years from now.

Who is Richard 10 years from now.

Isa lang naman naiisip ko, dahil yun ang gusto ko mangyari. Ten years from now pinapatakbo ang company na itinayo ng aming pamilya. Nakatira kami sa Mountain side, tahimik, sariwa ang hangin, kita ang overview mula sa kwarto namin. Pagkauwi ko galing work nandoon siya naghihintay dahil iniluto niya ang favorite kong ulam. Ooops ayaw nga pala niya ng ganun mukha daw siyang katulong hehehe. Doon kami tatanda siguro maghahanap kami ng surrogate mother para magkaroon kami ng anak, isa sa akin at isa sa kanya. Ang saya isipin. Ooops 10 years lang pala ang pinapadefine dito napasobra yung sinulat ko.

Madami pa, This sheet is not enough to write our future Babe. If forever doesn't exist thats ok I will just make everything last, as long as were together.

And I'm done! I took almost an hour doing this, may kasama kasing daydream.

Tapos na kaya si Babe?

Wait nasaan yun?

Wala na siya sa ilalim ng puno. Saan naman kaya lumipat

Nakita ko si Alexa sa may bench, baka napansin siya si Andrei.

"Alexa si Andrei?"

"Nandoon sa ilalim ng puno diba? Ay kaloka nasaan na?" < --- Alexa

Napatakbo din si Nik.

"Pards may problema ba?" < --- Nik

"Si Andrei nakita mo ba?"

"Aaaaah ayun? Nasa taas ng puno hindi ko sure kung siya tingnan mo na lang" < --- Nik

Ang taas ng puno sabayan pa ng malulusog nitong mga sanga. Lumapit kami sa puno, at si Andrei nga ang nasa taas.

"May sa unggoy talaga tong si Babe"

"Akyatin mo na yang boyfriend mong nagfefeeling Rapunzel parang napasarap ang tulog" < --- Alexa

Ang taas, paano kaya nakaakyat yun.

Somehow madali lang naman pala umakyat kahit mataas, kailangan lang ng lakas ng katawan, narating ko ang sanga kung nasaan si Andrei, mahimbing na natutulog nakatakip sa muka niya ang papel.

"Babe"

"......" < --- Andrei

Sobrang himbing talaga matulog nito.

*kiss

Finally gising na siya, I always knew that I'm his Prince Charming, did I actually believe in that? Hahaha

"Babe, nakakadami ka na a, mabuti nakaakyat ka dito" < --- Andrei

"I also have this monkey traits like you"

"Ipapasa na ba yung ginawa natin? Anong nilagay mo sayo Babe?" < --- Andrei

"You'll find out after 10 years, how about yours?"

"Maghintay ka din ng 10 years, tara na baka hinahap na tayo"

"Dito na muna tayo we still have an hour, tingnan mo ang ganda ng sunset Babe"

Tahimik namin pinagmasdan ang paglubog ng araw, nakahiga si Andrei sa aking balikat, it was like the same scenario ng nandoon kami sa park. I secretly looked at him and saw his smile, the reflection of the sunset in his eyes. He's  happy right now, despite of what happen earlier.

He is strong enough to fight.

"I love you Babe" nasabi ko na lang out of nowhere.

Ngumiti lang si Andrei.

"Walang I love you too?"

Niyakap lang ako.

"Bakit hindi ka nagsasalita?"

"Words are not enough to show, to express how happy I am Babe, tingnan mo napapaenglish ako nakakahawa ka. Basta kung mabubuhay man ulet ako hahanapin kita at mamahalin" < --- Andrei

"Paano pala kung sa reicarnaiton ay straight ako?"

"Mababakla ka pa din sa akin kasi gwapo ako" < --- Andrei

"Hah, too confident, pahug nga sa Babe ko"

"You're my first and last, I love you Richard Alvarez" < --- Andrei

"You're my everything Andrei D. Alvarez"

I kissed him on the forehead.

I hold his hand

Feel his warmth

While watching the sunset together with the cold air breeze. 

"Hoy! Mga unggoy bumaba na kayo at tawag na tayo!!!" < --- Alexa

"Seriously paano bumaba?"

I don't know how to go down, nawala ang monkey instinct ko kanina.

"Ganito lang"

O__O

Paano niya nagawa yun?

"Babe basta dapat malakas tuhod mo, yun kasi ang ipangtitigil mo para hindi mabilis ang pagbaba" < --- Andrei

Okay I need to do this.

I will do the same thing.

At nahulog ako.

"Baaaabe!" < --- Andrei

"Chard!!!" < --- Alexa

"Insan!" < --- Jet

It's gonna hurt.

        Andrei --- >>>

Hindi ako makahinga ng maayos habang ng makita ko kung paano siya bumagsak. Mataas ang puno, sanay ako umakyat at bumaba pero hindi yun matutunan ng isang araw, tulad ng nangyari kay Chard.

Masyadong mabilis ang pangyayari, balak ko sana siyang saluhin kung mahuhulog man siya.

Huli na nga lang.

Yakap yakap ko siya.

"BABE!? BABE! Uy gumising ka Babe wag ka namang ganyan"

Hindi naman delikado yung bagsak niya, hindi ko alam basta hindi tumama ang ulo niya yun ang mahalaga.

Pero wala siyang malay.

"J-jet bakit wala siyang malay, Babe wag ka naman ganyan"

"Tatawag ako ng nurse" < --- Alexa

Medyo malayo kami sa activity area.

Kami lang ang nandito.

"Baaaaabe" walang patid na ang mga luha na animoy gripo kung bumagsak sa aking mga mata, tumulo ang mga to sa pisngi ni Chard.

...

...

...

"Kiss muna para gumising ako"

"Babe! S-salamat po lord salamat po talaga"

"Nag-alala siya" < --- Chard

Naiinis kasi gising naman pala siya , nagpapasalamat dahil walang masamang nangyari sa kanya. Hindi ko magawang magalit kasi mas higit ang aking pasasalamat ko sa kanya na walang masamang nangyari. Pangalawang beses na niya to ginagawa, hindi ko talaga magawang magalit.

Hindi pa din ako tumugil sa pag-iyak.

"Sorry napasobra ang biro ko"

"H-hindi ko kaya, ayokong mangyari yun, m-masakit dito gago ka ba?!" sabay turo sa puso

"Sorry, sorry, I'm sorry Babe, please stop crying" < --- Chard

"Hindi kasi maganda yung prank mo insan, pinag-alala mo kaya kami" < --- Jet

Walang tigil pa din ang pagtulo ng luha, ayaw niyang tumigil hindi ko alam kung bakit, ayoko lang talaga mangyari ang bagay na yun.

Ayokong mawala si Chard, bumalik yung takot na naramdaman ko ng nagkunwari siyang patay ng minsang nag-away kami. Kakaibang kalungkutan ang bumalot sa akin ng mga oras na yon, parang nawala ang kalahating ng aking buhay, nawalan ng pag-asang magpatuloy.

"Babe s-stop crying please"  Si Chard na mabilis akong ikinulong sa kanyang mga bisig, maging siya ay hindi na din napigilang umiyak narealize niya siguro kung gaano kasakit para sa akin ng ginawa niya.

...

...

...

"Stand up Babe, babalik na tayo sa activity area, sorry if sumosobra ang mga pranks ko, babawi ako sayo mamaya" < --- Chard

"Sige"

"Aw seriously?!" < --- Chard

"Namali ang tapak ko kanina pagbaba, ouch" < --- Chard

"Sakay ka sa likod ko Babe"

"Paakbay na lang siguro Babe, kaya ko naman" < --- Chard

"Babe, gagew ka wag mo na uilitin yun ah, tingnan mo may bugbog ka talaga sa akin"

“Opo wag ka na magsungit sorry na po” < --- Chard

Dumating si Alexa.

"Nakakaloka ayos ka naman pala! Ang layo ng tinakbo ko may gash halika dito iuuntog kita sa puno sayang yung nurse!!!" < --- Alexa

"Babe o iuuntog daw ako" < --- Pagsusumbong ni Chard

"Tara na baka kayong dalawa pag-untugin ko"

"Sungit nito? Buntis?" < --- Alexa

“Sorry my fault kung bakit siya ganyan” < --- Chard

“Ha? Bakit binuntis mo?” < --- Alexa

“Isa pa paguuntugin ko talaga kayo”

...

...

...

"Ok bago magtapos ang activity natin for today maghuhukay kayo at doon ilalagay ang sulat, pwede niyo yan balikan after 10 years to see if natupad ang mga dreams niyo, pakilagay siya sa bolang ito, isulat ang pangalan sa taas at ang taon ngayon" < --- Facilitator

"Babe pagtabihin natin yung atin para mabilis batin makita after ten years"

Naghukay kami ng malalim, at doon nilagay ang time capsules, susubukan kong tuparin ang nakasulat doon, simple lang naman ang nakasulat doon, dahil siguro umangat man ako sa buhay, mananatili akong si Andrei.

"Let's go Babe dinners ready na daw" < --- Chard

"Tara"

Pagkadating namin sa loob, madaming pagkain ang bumungad, lalo tuloy ako nagutom ang problema lang ay ang haba ng pila. Pinaupo ko na lang si Chard ako na lang ang kukuha ng pagkain para sa kanya. Masaya akong pagsilbihan siya, madalas kasi siya ang gumagawa ng mga ito at ako naman ay sobrang spoiled kapag siya ang kasama.

Matapos kumain, bumaba na kami sa males dormitory para magpahinga, syempre kagulo lahat ng lalaki sama sama, batuhan ng unan, habulan dito, hampasan ng unan doon, biglang papatayin ang ilaw at magsisitili na parang mga bakla, at ang pinaka malala hubuan ng boxers.

Masaya puro kagaguhan itong mga kasama namin sa dorm, para bang dito nila nairelease yung pressure na naranasan namin noong inaasikaso namin ang thesis.

"May madreng pababa!" < --- Sigaw ng isa naming classmate

@__@ Ang bibilis kumilos, nagsibalik sa kanya kanyang kama, inayos ang mga unan na pinagbabato at biglaang tumahimik.

"9 ng gabi lights off na tayo mga iho, maghilamos na kayo  dahil saktong 9 awtomatikong mamatay ang lahat ng ilaw, yun lamang" < --- Madre

"9 wala na agad ilaw?! Ang boring men!" < --- Classmate 1

"Ayos yun pre mananakot tayo, astig" < --- Classmate 2

"Ghost hunt tayo mamaya dito" < --- Classmate 4

"Dami nila gusto gawin" < --- Chard

"Oo nga e parang mga bata, pero nakakatuwa yung mga trip nila parang gusto ko makigulo lalo na doon sa ghost hunting"

"No you can't may gagawin tayo mamaya, but before that ligo na tayo" < --- Chard

"Babe wag naman dito ang daming tao, pati malangitngit yung kama"

"Hahaha! Hahaha!" < --- Chard

-___- Mali ba iniisip ko? Grrrrr corrupted na talaga ang utak.

"Makatawa mandirigma"

"I'm not talking about that Babe, there's something I really want to show you" < --- Chard

“Ano naman yun?”

“You’ll find out later, let’s take a shower muna” < --- Chard

Sabay na kami naligo, pero syempre magkahiwalay na cubicle, may mga classmate kaming kasabay.  Magkatabi lang kami ng cubicle ni Chard hiraman kami ng sabon, shampoo at toothpaste.

May naisip akong kagaguhan.

Tinapakan ko ang gripo para makadungaw sa kabilang cubicle kung saan nandoon si Chard. Nakita ako ng mga classmate namin, ipinakita ko sa kanila yung shampoo at nakuha nila ang nais kong iparating.

Pinagmasdan ko si Chard, ang gwapo talaga nito, hahaha pinagpantasyahan ang sariling boyfriend. Habang abala siya sa pagbabanlaw gamit ang shower unti-unti kong nilalagyan ng shampoo ang buhok, ang resulta hindi siya natatapos sa pagbabanlaw.

Bula pa more ^___^

Hindi ako makapagpigil sa kakatawa.

“Baaabe Itigil mo nga yan!!!” < --- Si Chard

“Bowahahahaha!!!” < --- Buraot ko tumawa

Bumaba ako at ipinagpatuloy ang paliligo.

“Humanda ka sa akin mamaya” < --- Sigaw ni Chard sa kabilang

"Hahaha move on po"

"Halika dito, ikaw ah pinagtitripan mo na ko, ngayon humanda ka sa kiliti powers ko!" < --- Chard

Bakit kasi kurtina lang yung pangharang dito madaling mapasok ng rapist.

"Bwahhahaha! T-tigil na hahahahaha!!! Baaaabe!!! Haahahahaha!!!!" < --- Ako yan 

mauutas kakatawa

"Pards! Wag mo naman dito rapin yang boyfriend mo" < --- Nik

Labas kami ni Chard at binasa ng tubig si Nik. Nadamay si Alvin gumanti ng basaan, hanggang sa nagsilabasan ang lahat ng nasa cubicle.

Water fight!!!!

Water gun!

Water Pulse!

Hydro Pump!

Nakakadiri si Jet, binuga yung tubig sa akin bibig gamit.

“Kadiri to!”

“Hahaha! Tubig yan!” < --- Jet

Tapos yung isa namin classmate ihi talaga.

Nabato tuloy ng Sabon at tabo.

Ang masaya kapag may bumabasa sa akin hihilahin ko si Chard para siya tamaan.

“Gawin akong shield Babe?” < --- Chard

“Diba sabi mo sa akin mahal mo ako at poprotektahan mo ako sa abot ng iyong makakaya prove it”

“Well not in this Scenario”

Bwooooosh!!!

Ginaya niya si Jet -_____-

“Isa ka pa!!!”

Ice Beam!!!

Ang saya saya. Hubo't hubad kaming nagbasaan, para kaming mga bata na naglalandi ng tubig, natigil lang ang water riot dahil may pababang madre at paniguradong mapapagalitan kami. Basa ang mga bintana, kisame, yung malaking salamin at yung pintuan. Pasok kaming lahat sa cubicle, kasama ko si Chard pareho kaming may ngiti sa aming mga labi.

“ang saya Babe”

“I’m glad youre happy, that’s what matters to me the most “< --- Chard

Mabuti hindi nagalit yung madre, ako kasi yung ituturong pasimuno ng kaguluhang to.

>>> Sa Dormitory

Walang gusto matulog, kahit patay na ang lahat ng ilaw, nagkukuwentuhan sila ng horror experience nila, kami naman ni Chard magkayakap sa kama, e kasi madilim naman kaya ayos lang.

"Babe ano nga pala yung ipapakita mo?"

"Gising pa sila Babe e, medyo private kasi yun" < --- Chard

=____= Iba talaga napasok sa isip ko.

"Babe wala silang balak matulog, baka hindi mo na maipakita sa akin"

"Fine come with me, wag ka maingay baka may sumunod sa atin"

Madilim wala akong makita, basta bumaba kami, teka diba eto na yung pinaka baba? 

May binuksan siyang pinto, may kakaibang tunog na nanggagaling sa dulo.

"Ah Babe? Saan ba tayo pupunta? Nakakatakot kasi yung tunog at wala akong makita at yung paa mo baka mapano"

"Kapit ka lang Babe, baka may humila sayo and don't worry kaya ko naman ilakad, this is nothing" < ---- Chard

"Babe naman ..."

Nakakainis may dala naman palang flashlight hindi pa ginamit kanina. Mukang nasa loob pa din naman kami ng building, abandunado lang, medyo maputik at may mga bato sa aming dinadaanan. Habang patuloy kaming naglalakad mas lalong lumalakas ang kakaibang tunog na kanina pa namin naririnig.

Ayaw pa din sabihin sa akin ni Chard kung saan kami pupunta, kahit anong pangungulit, walang epekto, pangiti ngiti lang.

"Pupunta tayo sa bahay ng mga aswang" < --- Chard

"Eeeeeee Babe bahala ka babalik na lang ako"

"Madilim diyan, baka nandiyan yung aswang"

Nakakainis talaga.

Narating namin yung dulo.

Dead end.

"Babe wala naman daan dito"

"Look up" < --- Chard

"Man hole? So imburnal tong dinaanan natin?"

"Well not exactly, but before that lalabas muna tayo" < --- Chard

...

...

...

"Pikit ka muna" < --- Chard

"Babe anu ba to? Hazing?" Kasi bakit kailangan pang pumikit, ang daming arte arte.

Naglakad kami ng kaunti.

"Now open your eyes"

Napa "wow" na lang ako sa ganda ng falls, maliwanag salamat sa buwan.

"Halika dito Babe!" < --- Chard

Umupo kami sa malaking bato malapit sa falls.

"You like it?" < --- Chard

"Sobra, ang ganda dito Babe, paano mo nalaman to?"

"Kanina Babe ng tulog ka, nilibot ko yung buong lugar, so I end up here, ikaw kaagad 

ang naalala ko, para kahit kaunti mabawasan ang stress mo" < --- Chard

"Ayos na ako Babe, salamat"

*kiss

"Ok for our next activity, consist of 2 person madly crazily inlove with each other, should take their clothes off" < --- Chard

"Ayoko baka may makakita"

"Sino? Tikbalang? Kulisap? Paniki? Palaka? No ones around Babe and we won't have sex kung yan ang iniisip mo, as I said earlier this is a part of the activity so take this seriously" < --- Chard

Ending? Magkatapat kami ni Chard, walang saplot.

 

"Tapos?"

"Pumikit ka Babe, be one with the nature" < --- Chard

Paano yun? Parang sa Naruto pipikit tapos magiging Sage? Ayoko pa maging palaka.

"Pakinggan mo ang paligid, then focus in everything you hear don’t make any analyzation in it just listen and be one" < --- Chard

Lagaslas ng tubig.

Palaka.

Kuliglig.

Ihip ng hangin.

"Free your mind" < --- Chard

Hindi ko alam kung paano, basta nakaramdam ako ng katahimikan, magaan sa pakiramdam, yung parang kaisa ako ng kalikasan sa mga oras na yun, mas “ramdam” din ang kapaligiran dahil sa walang kahit anong saplot sa katawan.

Yung pakiramdam na sa sobrang gaan sa pakiramdam ay pakiwari mo ay parang lulutang sa sobrang gaan.

Miya miya pa ay nakaamoy ako ng sampaguita at rose na mas lalong nakagaan sa pakiramdam, nawala lahat ng stress na kanina po pa iniisipan ng solusyon, parang bang cleansing sa lahat ng problema, parang ganyan. Mahirap ipaliwanag basta ang mahalaga ay maganda ang naging epekto nito sa akin.

Richard --- >>>

Seems like the meditation that I learn is very effective for Andrei, he’s completely focused, relaxed. Base on his face I can see calmness in his mind. While his meditating for almost 30 minutes nakatitig lang ako sa kanya at parang baliw na nakangiti, this person makes me fall inlove even more by just looking at him.

As much as I like to extend the meditation but it’s getting cold.

“Babe you can now open your eyes"

He slowly open his eyes and smile.

“Ang sarap sa pakiramdam Babe, thank you” < --- Andrei

Tumayo siya at tiningnan ang reflection ng kanyang sarili sa tubig.

“why?”

“Wala Babe baka kasi naging Sage ninja ako kagaya ni Naruto” < --- Andrei

-___- Seriously?

Napagkasunduan namin na nagbabad sa falls kahit sandali, sino ba naman palalagpasin ang opportunity na makalangoy sa mala paraisong lugar. Niyaya ko si Babe pumunta may bandang binabagsakan ng tubig.

"Babe mas malamig p-pala dito" < --- Andrei

"Come here I'll hug you" sabi ko kay Andrei, lumapit siya and gave him  a big hug.

Ooops may ibang nabubuhay.

"Sobra na yan Babe, masyadong over reactive" < --- Apila ni Andrei

There's nothing I can do about that.

"Ready ka na magshower Babe?"

"Game! Woooooooo!!!!!! T@ng ina ang lamig!!!!!" < --- Andrei

"Hooooooo!!! Sarap!!!"

"I love you Richard Alvarez!"

"I can't breathe"

"Kenji lang babe? Corny mo huh" < --- Andrei

"Gusto ko lang naman maging Ideal man mo Babe"

"Ikaw nga ang ideal man ko, hindi mo na kailangan maging kung sino sino” < --- Andrei

“Ah pwede ko ba bawiin yung sinabi ko na we won’t have sex ?”

“No, maawa ka sa tubig Babe, baka kumalat ang katas mo dito maging kamuka mo yung mga bacteria, yung mga palakang naliligo mabuntis at baka pagsimulan pa yan ng lumot” < --- Andrei

“Since when did you become a scientist? Therefore I conclude that your hypothesis is not valid, it doesn’t even come close to reality”

. . .

. . .

. . .

Pagtapos namin magtampisaw, bumalik na kami sa dormitory and as expected may hindi pa din natutulog hanggang sa mga oras na to. Si Babe naman bagsak sa kama at madaling nakatulog.

"Saan kayo galing insan?" < --- Jet

"Sa falls insan, nakita ko kanina habang busy kayo sa activity"

"Ayos ah, kamusta si Andrei?" < --- Jet

"Sa ngayon ayos naman, alam mo insan hindi mawala yung kaba dito, nandiyan lang sila sa paligid, naghihintay ng pagkakataon"

"Nandito kami insan, handa kaming tumulong para maging ayos na ang problema niyo ni Par Andrei" < --- Jet

"Basta insan kung anuman mangyari sa akin, wag niyo pababayaan si Andrei ah"

"Gago, walang masamang mangyayari malalagpasan niyo yan, sa tingin mob a matutuwa si Andrei kapag narinig ka?" < --- Jet

Madami kaming pinagusapan, tinanggap ko ang alok niyang tulong para na din sa kaligtasan ni Andrei.

. . .

. . .

. . .

Kinabukasan.

Andrei --- >>>

Seryoso?

6:00 pa lang ng umaga kailangan na bumangon, madaming activity ngayon kaya dapat masimulan ito habang maaga pa.

Inaantok pa ako.

Anong oras na din kami natulog ni Chard.

Hindi din nakabangon nakadagan ang kamay at binti niya sa akin at natulog talaga siya ng walang pang-itaas feeling nasa bahay.

At yung alaga niya -____-

Nauna pa magising sa kanya.

"Babe gising na po, tawag na tayo ng madre sa itaas"

"It's too early pa, let me sleep for a couple of minutes" < --- Chard

"Tara na po Babe, mauubusan tayo ng breakfast"

"Pwede naman ikaw na lang ang kainin ko" < --- Chard

Pilyong tunay, paghahampasin ko nga ng unan.

Bumangon din naman si Chard, sabay kaming umakyat upang kumain ng breakfast. Kasabay sila Alexa, Jet, Nik at Alvin napuno ng masayang kwentuhan na parang hindi nagkita ng matagal na panahon.

"Guys guys, after lunch prepare your things aakyat na tayo ng bundok for the rest of the activity, don't forget your Tent, flashlights and of course food and water" < --- Adviser

"Eto na yung best part diba Babe?"

Hindi niya ko narinig? O sadyang malalim ang iniisip niya.

"Babe?"

"B-babe? Aaaah oo best part" < --- Chard

"May problema ba?"

"Wala medyo puyat lang" < --- Chard

Siguro nga puyat lang talaga, late na rin kasi kami bumalik sa dormitory kagabi, tapos bulagta sa kama at agad agad nakatulog.

"Nakakainis kayo, gusto ko makita yung falls napaka-not fair!" < --- Alexa

"Unfair yun" < --- Jet

"Tse!!! Hiyang hiya ako sa talino mo" < --- Alexa

Matapos ang maingay na umagahan derecho kami sa mini Chapel upang makinig ng mass. Habang patuloy sa panenermon ang pari pilit kong nilalabanan ang antok magaling ang sermon ng pari, madaming aral ang mapupulot dito. Hinayaan ko na lang matulog si Chard sa aking balikat, kanina pa kaso wala sa sarili, laging lutang. Kaya pala pinili niya sa likod umupo para makagawa siya ng tulog. Sa patuloy na panenermon ng pari may iniwan siyang isang katanungan "Gaano mo kakilala ang iyong sarili? Sino ka bilang ikaw? Sino ka sa mata ng iba at sino ka kasama ang iyong kaibigan.

. . .

. . .

. . .

"Our next activity is called forgiveness, from the name itself using a sheet of paper, I want you to write a letter doon sa taong nalasamaan mo ng loob, kung wala man write a confession letter, to someoneyou love, to your crush. Sasabihin ko ang next step kapag tapos na kayo magsulat" < --- Facilitator

Forgiveness.

Deserve lang naman yan ng taong alam mo na nagsisi sa ginawa nilang kasalanan. Binibigay yan sa tamang panahon at oras. Kapag magaling na ang sugat. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit may ganitong klaseng activity, dapat confessions na lang.

Hindi sa mapride ako pero harap harapan niyang inaagaw ang taong mahal ko ng mga panahong yun, alam niyang may karelasyin yung tao pinipilit pa din niya. Ang masakit pa dito pati ang aking pagkatao minaliit niya, kaya kahit kailan hindi ako manlilimos ng pagpapatawad niya.

Pero wala akong maisip na sulatan.

=___= Bahala na nga.

Siguro naman pwede ang naiisip ko.

Lahat sila may sinusulat?!

. . .

. . .

30 minutes later.

"Babe tapos ka na?"

"Yes, ikaw ba?" < --- Chard

"Wala pa"

"What? You only have five minutes left" < --- Chard

5 minutes?! Seryoso? Ang bilis naman ng oras parang kanina lang binibigay pa lang yung instruction bahala na talaga.

Sulat.

Sulat.

"Times up"

"Natapos mo?" < --- Chard

"pwede na siguro yun"

"Next step, I want all of you to spread, walang magkasama. Ibibigay ang papel sa taong sinulatan mo ng forgiveness or confessions, so in that way mayroon kayong privacy to talk things out" < --- Facilitator

Mali pala yung ginawa ko =____= tago ko nalang yung papel.

Dating pwesto sa ilalim ng malaking puno, malayo sa lahat. Ito ang tamang lugar para matulog. Wala akong pagbibigyan ng letter na isinulat ko kanina.

Ang sulat ko ay para sana sa lahat.

Lahat ng nakapanood ng video, gusto ko humingi ng paumanhin kasi hindi maganda ang mga sumusunod na eksena matapos ang kidding scene, rated SPG-XXX na maituturing, hindi naman kasi 'normal' sa kanila ang ganoong klaseng palabas. Nakagawa to ng kaguluhan kahapon at kasabay din nito ang pagkawala ng aking malay ng mga oras na yun na gumawa pa ng panibagong eksena.

"Aaaaa Andrei?"

"A-anong ginagawa mo dito?"

"Honestly hindi ko din alam"

"Umalis ka na Shane kung may masama kang balak"

Puro na lang kasi gulo ang dala ng babaeng to sa buhay ko.

"Stay away from him!" < --- Chard papalapit sa amin

“Chard okay lang, ano bang kailangan mo?”

“I’m warning you shane, kung may masama kang binabalak Im not gonna hold back” < --- Pagbabanta ni Chard

"Kalma, I'm not here to argue with you guys ok? I'm here to make peace, by starting with a sincere apology; I'm very very very sorry Andrei, Richard. I know I've caused you guys a lot of trouble, naging baliw ako sa pag-ibig, nasanay ako na lahat ng bagay na naisin ko ay makukuha ko sa bandang huli. Sorry for everything lahat lahat ayoko isa-isahin pa at baka gabinin tayo sa dami ng mga kasalanan ko sa inyong dalawa, I’m sorry for being a bitch " < --- Kalmado ngunit malungkot na paghingi ng paumanhin ni Shane.

Ano bang dapat ko sabihin?

Gusto ko din ng katahimikan.

Hindi pa ako handang patawarin siya.

“Hindi ko alam Shane, sige tatanggapin ko ang apology mo pero hindi ibig sabihin napatawad na kita, time heals everything diba? Sa takdang panahon mapapatawad din kita ng buong buo Shane”

“Sabagay hindi naman madaling kalimutan lahat ng ginawa ko, salamat Andrei I’m looking forward na maging magkaibigan tayo in the future” < --- Shane

Umalis na si Shane.

“Do you honestly believe in that?” < --- Chard

“Dapat ba?”

“Hindi ko alam, ang hirap na niya paniwalaan” < --- Chard

“Bigyan natin ng pagkakataon Babe, hindi naman ibig sabihin nun ay magiging malapit na ulit tayo sa kanya”

“Bakit ba ang bait mo Babe?” < --- Chard

“Hindi ako mabait Babe, siguro isa to sa naiisip kong paraan para maka-move on na tayo sa mga nangyari, magsimula ulit at kalimutan ang masamang pangyayari sa nakaraan”

“Sige Babe, after ng graduation magsisimula ulit tayo but for now stay alert” < --- Chard

Alam ko naman kung saan nanggaling ang pagiging maingat ni Chard, minsan na nalagay sa panganib ang mga buhay namin dahil kay Shane. Sana maging bukas din siya sa pagpapatawad upang makapagsimula ng bagong buhay pagkatapos ng graduation.

"Babe ang sabi maghiwalay para hindi mahihiya yung taong lumapit sa atin"

"Wala na yan, pa hug nga sa Babe ko" < --- Chard

"Magaling tayo sa ganyan e"

"Sshhhhhhhhhh.... I will surely miss this" < --- Chard

"Babe . . . Ano bang sinasabi mo?"

"W-what I mean is that this place yeah this place I will miss" < --- Chard

Mahigpit ang mga yakap ni Chard, hinayaan ko na lang at yumakap na lang din sa kanya. Bawat paghinga, bawat tibok ng kanyang puso nararamdaman ko.

Pakiramdam ko may bagay siyang hindi masabi, parang may kinatakutan siya na kung anumang bagay.

"Babe, magiging ayos din ang lahat. Hindi mo man sabihin ramdam naman nito" < --- sabay turo sa puso

"Yes, lahat naman ng struggle may katapusan, Babe be strong for us sayo lang ako humuhugot ng lakas" < --- Chard

Niyakap ko siya ng mahigpit.

. . .

. . .

Pagkabalik sa dormitory nag-ayos na kami ng mga gamit na kakailanganin sa pag-akyat, napansin ko na may dala siyang maliit na medicine kit, lihim akong natuwa, naalala niya siguro dati na inapoy aio ng lagnat ng nasa camping kami, kasama sila Alexa, Jet at mga katropa niya na sila Ronie, Nik at iba pa.

Aba tulog nanaman.

Hindi ba to natulog kagabi?

"Par sobra naman antok nito"

"Inabot kami ng umaga sa kwentuhan Par" < --- Jet

"Ang dami niyo naman pinag-usapan"

"Ikaw lang naman lagi niya kinukuwento par" < --- Jet

Ikaw talaga Chard, bakit ba ako ang minahal mo? Kung tutuusin madaming babae ang nagkaka darapa sayo, minsan tuloy iniisip ko kung ano bang ginawa ko para mapasaya ka, kakaiba ka magmahal yan lang masasabi ko.

"Huy! Tulala lang ang pegibells?!"

"A-alexa anong ginagawa mo dito sa males dormitory?"

"Ang bagal bagal niyo kasi mag-ayos ng gamit kanina pa ako naghihintay sa taas haleer. Hoy Alvarez Richard Gumising ka na!" < --- Alexa

"Hayaan mo na muna Alexa, samahan mo ako sa canteen nandoon pa yung mga baon naming pagkain"

"Tara na, ang bagal bagal niyo kumilos parang mga babae kakaloka" < --- Alexa

"Hindi kami mabagal, sadyang masyado ka lang excited"

Simula sa dorm hanggang sa canteen walang tigil ang panenermon ng babaeng to, pasalamat to at kaibigan ko siya kung hindi itutulak ko talaga sa hagdan mula rooftop hanggang dormitory.

Pagbalik sa dorm, gising na si Chard at inaayos ang iba pang gamit, bumalik na din yung sigla sa kanyang kilos.

"Aba masigla na ulit ang Babe ko" bati ko sa kanya

"Ako pa ba Babe? Look at this muscles" < --- Chard

Bumalik na nga.

GGSS na ulit. Sakto ng umakyat kami ay kadarating lang ng Bus na magdadala sa amin doon sa paanan ng camping site. Ang sabi ng driver 1 oras ang biyahe, medyo magubat ang dadaanan kaya malamig sa daan. Ang tanong kakasya ba kami sa bus?

"Babe, pasok na tayo mahirap na mawalan ng upuan" < --- Chard

Kasama si Chard, tinawag ko na din sila Jet at iba pa, nawawala si Alexa, saan naman kaya nagpunta ang babaeng yun.

Paalis na yung bus.

"Hoy manong driver subukan mong umalis ng wala ako makikita mo!" < --- Sigaw ni Alexa

"Guuuuys! May pasalubong ako" < --- Alexa habang may hawak na supot.

"Ano naman yan?" < --- Jet

"Ididistribute ko na lang para bongga" < --- Alexa

Mga cellphone ang laman ng supot, may magandang dahilan naman pala ang pagpapahuli,

"Ay!! Bongga batang 90's De-keypad" < --- Alexa

"Nakakaloka ang phone ang daming beeds, pasko ang peg" < --- Alexa

"Ay sosyal may wind chime, teh sa pinto isinasabit to ha?" < --- Alexa

Mauutas kami kakatawa dito kay Alexa.

"Aaaaaaay hello kitty taray . . . Eto ba yung natunog ng ayayay Im a little butterfly? Chos!" < --- Alexa

"Ay yayamanin, Iphone 6 . . . Yun lang dial sim!" < --- Alexa

"Eto pa sosyal puro COC notification, aaaay ang gwapo!!! Aaay gwapo din ang hanap" < --- Alexa

=____= Bwisit phone ko yun.

Kinuha ko yung phone.

"Kay Chard yan papa Andrei mukha niya wallpaper" < --- Alexa

"Akin to"

"Ay bongga wallpaper ang jowa" < --- Alexa

Matapos niya idistribute ang lahat ng phone, upuan naman ang dapat niya problemahin. Syempre sa akin talaga lumapit, naramdaman ko na to kanina.

"Babe you can seat here at my lap" < --- Chard

"Wag na hayaan mo na lang nakatayo yan sa buong biyahe"

"Magagawa mo ba yun sa akin?" < ---- Alexa

"Sabi ko nga kalong na lang kami ni Chard para makaupo ka"

 

Richard --- >>>

On our way sa campsite, I'm prepared whatever might happen from here onward, somehow I can feel that somethings not right, there on the move.

But I am also prepared for this day.

Live or die.

There's no other option but to fight.

For Andrei, I will do everything.

Sa ngayon I will make every second count, Yakap yakap ko siya sa likod sa mga oras na to, I closed my eyes and feel his body like theres no tommorow.

"Babe? Inaantok ka ba ulit? Kanina mo pa kinukuskos yang mukha mo sa likod ko" < --- Andrei

"Ang bango mo kasi, mmmm! Kakagigil"

"Adik ka talaga" < --- Andrei

Unti-unting naging masukal ang paligid, hindi na sementado ang dinadaanan kaya naging mayugyog ang bus, pagewang-gewang.

I cant stop it.

I tried.

Nabubuhay ang aking pagkalalaki, nakaupo pa naman si Andrei. Habang nasa biyahe at nagpatuloy ang pagkalog ng bus napatingin si Andrei sa akin ng masama.

Hindi ko siya pinansin.

"Babe, hindi bagay sayo yang painosenteng muka" < --- Andrei

"What? I can't help it blame the road"

"Ang bargas mo" < --- Andrei

Aaaaaah shit, how I wish kumalog pa ulit ang bus, ang sarap.

Naughty side alert Richard.

Kaya habang nasa biyahe napapapikit na lang at napapayakap ako ng sobra kay Andrei. Ito pala ang sinasabi nilang biyaheng langit.

"Babe, mabubutas na yung short"

"Gagew ka talaga, puro ka kahalayan" < --- Andrei

"Yung bus kasi Babe, lubak din sa daan, you can't blame me, my body respond to stimuli so it's a normal process"

"OA ang response ng katawan mo, dami mo pong alam" < --- Andrei

Nagpatuloy ang sensasyon. Medyo malayo pa sa campsite sabi ni Manong driver, sarado ang isang daan kaya kailangan umikot para makarating sa campsite.

Like I said earlier, my body just respond to stimuli.

I didn't expect that it will come to this moment, masarap lang sa pakiramdam yung pagkiskis ng alaga ko kay Babe, masarap sa palorandam na halos tumagal na na 30 minuto; nakaramdam ako ng paninigas ng katawan.

Shit malapit na ako.

I'm wearing color light blue short, kapag lumabas to magmumukang umihi ako sa shorts. This is so awkward.

"Babe may panyo ka?" < --- Bulong ko kay Andrei

"Bakit?" < --- Andrei

"Babe wag na matanong malapit na ko"

"H-ha? Eto gamitin mo" < --- Andrei

Buti tulog si Alexa.

Nanginginig ang buong katawan. Napayakap ng mahigpit kay Andrei at idiniin ang aking muka sa kanyang likod.

Ipinasok ko ang panyo sa loob ng boxer.

Ayan na, eto na talaga.

Aaaah . . . Aah . . .

"Tssssk ibang iba" < --- Andrei

"Hehehe sorry Babe can't help it"

Wew! That cause me lot of energy.

Tahimik kami sa loob ng bus karamihan tulog lalo na ang mga kasama namin sa dormitory, yung ilang babae walang sawa sa pagseselfie. Sa kabilang upuan nakapwesto si Nik at Alvin parehong tulog, ang cute lang kasi sa balikat ni Nik natutulog si Alvin, meron na talagang nabubuo sa dalawang yun, hinihintay na lang namin umamin.

Si Andrei naman pinatulot ko muna, pinahilis ko siya at pinasandal ang ulo niya sa aking balikat.

*kiss

"Babe tulog muna tayo, puro ka kiss" < --- Andrei

*kiss

"Kulet" < --- Andrei

*kiss

"Babe . . . . ." < --- Pagsuko ni Andrei

"Hehehe last na yun Babe, tulog na tayo"

*kiss

"Aba aba"

"Masama na? Gusto ko lang din kumiss bago matulog" < --- Andrei

He's really weird sometimes but I find it really cute.

. . .

. . .

Walang oras na dapat sayangin, pagkababa sa bus ay pinaakyat na kami papunta sa campsite kasama ang dalawang guide. Pinili namin ni Babe magpahuli, hanggang ngayon nararamdaman ko pa din ang pagkirot ng aking paa. Nakakahiya, si Andrei ang nagdala ng mabigat ng bag habang tinutulungan ako na umakyat.

Si Jet naman ang nasa harapan namin, ito ang napagkasunduan namin ang protektahan 

si Andrei sa lahat ng oras.

"Babe, sorry a medyo pabigat ako sayo ngayon"

"Wag mo nga isipin yan, kahit kailan hindi ka magiging pabigat Babe, ikaw pa ba e ang lakas mo sa akin, ako kaya yung spoiled sayo" < --- Andrei

"Thank you, but seriously kaya ko naman maglakad ng walang umaalalay sa akin"

"Ayoko mahirapan ka Babe wag na makulit" < --- Andrei

Kaya ako'y sayo Babe.

May 6 na lalaking pababa galing bundok.

"A kayo po ba yung mga galing sa retreat house?"

"Yes kami nga" < --- Adviser

"Kami po yung pinadala ng mga madre dagdag escorts po"

"That's great" < --- Adviser

“E teka hindi naman kami nasabihan” < --- Mountain Climber 1

“A ganoon po ba, ang sabi po kasi sa amin, dagdag escorts daw po para sa safety ng mga bata”

"That's great news" < --- Jet

"Yeah"

"Huh?" < --- Andrei

Walang alam si Andrei sa pinag-usapan namin ni Jet, I want him to enjoy like the others; leaving us to protect him. But I have some doubt on these guys, bakit sa taas sila nagmula? They don't really look like a mountaineer to me.

"Were here" < --- Adviser

"Yes! Ilang oras din tayo naglakad seeeeelfie" < --- Alexa

Click!

Click!

"Ok prepare your tent, and rest for a while, activity will start at 6:00 pm" < --- Adviser

"Insan could you help me with this?"

"Sige, unahin ko na yang tent nyo" < --- Jet

"Ako na Babe, kaya ko naman" < --- Andrei

"Sitdown and watch the expert"

Andrei is tired, siya ang may buhat ng malaking bag, tapos inaalalayan ako sa pag-akyat and besides madali lang naman ayusin itong tent.

"Insan nasabihan ko din pala si Nik at Alvin, si Ted at Ronie humahanap pa ko ng timing para masabihan, si Jeric patay na patay sa gf hindi maabala" < --- Jet

"Salamat insan, I owe you"

"Pambawi ko lang to insan, naalala mo ba dati tinago ko sayo yung totoo na nasa ospital si Andrei ng mabugbog siya" < --- Jet

"Nakalimutan ko na yun"

Pinatulog ko muna si Andrei sa tent.

Kami naman ay nagmeeting sa tent ni Jet.

“Pakiramdam ko gabi sila kikilos" < --- Jet

"Sino ba sila Chard?" < --- Ted

"Back at the waterfall last night I saw 5 or 6 people papunta sa gubat malapit sa Retreat house, hindi ko na pinaalam kay Andrei, I don't want him to worry and spoil this retreat for him"

"So may nakita kang lalaki, paano ka naman nakakasigurado na si Andrei ang target ng mga yun? Malay mo mga taong nakatira sa paligid ang mga yun" < --- Nik

Kinuwento ko na lahat sa kanila ang lahat, kung sinong may pakana, i saw anger in their eyes lalo na ng sinabi ko sa kanila kung sino ang mastermind.

"Chard, kailan mo pa nalaman" < --- Alvin

"Kahapon sa may control center may nag-pop up na pangalan sa computer kaya alam ko na silang dalawa ang mastermind nito, at kung ako sila this is the perfect place to execute their plan"

"Makakaasa ka sa amin Chard, nagawa na natin to dati" < --- Ronie

"Guys, it's  more dangerous than before we don't know baka may dala silang baril so I can't guarantee your safety and as much as possible I don't want anyone to get hurt but that can't be helped given the scenario"

"Nandito kami Chard, wag ka mag-alala" < --- Ronie

"Salamat, maasahan talaga kayo"

“Wala yun Pards, tropa tayo e” < --- Nik

I’m thankful na may tropa ako na ganito, yung maasahan mo sa pagkakataong kailangan, yung hindi nang-iiwan sa gitna, kasabay lalaban hanggang sa huli.

Pumasok sa Tent si Jeric.

“Guys sorry late na ba ako?”

“Oo! Masyado kang busy sa GF mo ganyan na ba kapag may lovelife kinakalimutan na ang tropa?” < --- Ronie

“Hindi naman sobra kayo, ano bang meron” < --- Jeric

“Guys kayo na magpaliwanag balikan ko lang si Andrei”

“Sus! Gusto mo lang umiskor” < --- Ronie

“Sira!”

Pagpunta ko sa tent.

Magulo sa loob, parang sinadyang isabog ang lahat ng gamit, at wala si Andrei. Hinanap ko siya sa buong camping area, wala ni anino ni Andrei.

Shit.

Balik ako sa Tent ni Jet

"Guys hindi niyo ba nakita si Andrei? Jeric ikaw?"

"H-ha? Natutulog lang sa tent kanina diba?" < --- Jet

“Bukas na ang tent niyo kanina bago ako pumunta dito pre” < -- Jerc

"W-wala siya dun e"

"Tara hanapin na agad! < --- Ronie

Pinuntahan ko si Alexa sa Tent niya.

"Alexa nakita mo si Andrei?"

"Aaaaa tumakbo sa gubat, pero kanina pa yun, hindi ko pa nakikitang bumalik doon siya pumunta teka ano bang nangyayari?" < --- Alexa

“Doon tayo Dalian niyo”

“Chard, chill ka lang” < --- Ted

“Not until I see him”

M1’s POV --- >>>

“Ano bang balak mo kay Andrei?” < --- M1 kausap sa phone si M2

“Madami, basta magugustuhan niya ang mga gagawin ko” < --- M2

“Basta yung usapan natin”

“Oo naman, just participate in this” < --- M2

Call Ended.

“Boys, paglubog ng araw alam niyo na gagawin kay Andrei De Dios”

“Ok boss” < --- Boy1

“Siguraduhin niyo na malayo si Richard Alvarez sa lahat ng oras”

“Noted Boss” < --- Boy2

“Nice”

I’m doing this for my family.

Sorry walang personalan.

M2’s POV --- >>>

Kaunti na lang, kasabay ng paglubog ng araw ang simula ng pagpapahirap ko sayo Andrei. Hindi ko alam kung masisikatan ka pa ng araw kinabukasan dito na matatapos ang forever mo.

Too bad of all the people ako pa ang kinalaban mo. Makikilala mo na si Kamatayan ay mali magkikita na pala kayo.

At ikaw Richard Alvarez, akala mo ligtas ka? No no no ipapalasap ko sayo ang kakaibang sakit, sakit na mas masakit sa pisikal.

It’s the Final Countdown.

This is the End.

Hahaha iniisip ko pa lang ang mangyayari wala nang pagsidlan ang aking kasiyahan.

Abangan --- >>>

 Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu Wattpad: Gee-Yu 

Anong gusto niyo Happy Ending o Wala forever Ending? 

Comment your answer