Saturday, August 3, 2013

Less Than Three- Part 13

Note:

Hey Guys. I've decided na magkaroon ako ng update regularly.

Every Saturday and Wednesday ang update ko kaya those days po kayo mag-abang. hehehe

Hintayin ko mga comments po ninyo. :))

Enjoy Reading!!!


--------------------------------

This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.

Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.

The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.

This story is a fiction. Any resemblance to namesplacesevents and others are not intended and coincidence only.

The stories I've written are for 18 years old and above.

No animals are hurt in this story.

The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.

The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.

You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.

Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.

Enjoy everybody and thanks for reading my stories.

Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)


You can contact me through:
1. Facebook Page:

Dylan Kyle's Diary (fb page)

2. Blog:

Dylan Kyle's Diary (blog)

3. e-mail:

dylan.kyle.santos@gmail.com

4. Facebook:

Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)

5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)




Always Here,

Dylan Kyle Santos

....................................................................................

Chapter 13

(When time comes...)





[Arjay’s POV]


Hindi ko matanggap na nangyayari ang lahat ng ito sa akin. 


Bigo ako na pakiusapan si Alex para hingin si Kieth kaya nabigo akong bawiin siya. 


Si RD, ayon at hindi pa rin ako kinakausap.


Alam kong mali naman ako eh, pero ayaw ko pa ring sumuko.


Hindi ko naman hinihingi sa kanya na mahalin niya ako, ang sa akin lang ay sana matanggap niya na mahal ko si Kieth. 


Alam niya kung gaano ko kamahal si Kieth.


Kauuwi ko lang sa ng bahay pero nabulabog ako sa usapan mula sa garden ng bahay namin.


“Hindi na ako makatiis na malaman ang totoo.” Ang sabi ni papa.


“Sir, malapit na natin malaman. Ngayon natagpuan na ninyo yung babaeng yun, malalaman na po natin ang katotohanan.” Sabi nung kausap niya.


Di ko kilala yung kausap ni papa, siguro workmate niya. 


“Pero di ako mapalagay, mukhang magkakagulo ang pamilya ko pag nagkataon. Iniiwasan kong mangyari iyon sa akin.”


“Sir wag kayong mag-alala, ako na po ang bahala doon.”


“Hindi, ako na ang bahala sa pamilya ko kung sakaling malaman ko na totoo lahat ng suspetya ko.”


“Sige sir mauna na ako.”


“Sige salamat ng marami.”


Umalis na yung kausap ni papa at nagtago naman ako sa likod ng halamanan. 


Maya maya lumabas ako at nakipag usap kay papa.


“Pa, sino yung lalaking lumabas ng bahay?” tanong ko para hindi ako mahalata.


“Ah, empleyado ko.” Sabi niya sabay tagay ng alak sa baso.


“gabi na po ah, trabaho pa din.”


“Kailangan.” Sabi nito.


Tumalikod na lang ako. 


Mukhang may mali dito. 



Di ko alam pero dapat malaman ko ito. Haixt. 


Ang gulo na ng pamulya ko, ang gulo pa ng mga bagay sa paligid ko.


Wala akong matakbuhan. 


Naiinis lang ako. 


Isinandal ko ang likod ko sa pader ng kwarto ko. 


Naiiyak na lang ako sa nangyayari sa akin.


Walang RD para suportahan ako, walang Alex para pakalmahin ako at walang Kieth na anjan para yakapin ako. 


Ano pa ba ang silbi ng buhay ko gayong nag-iisa na lang ako?


Nabuhay ako na walang best friend, tanging sila Kieth lamang ang aking nakakasama. 


Si Jake naman ay di ko gaano kasundo. 


Kanino pa ba ako ngayon lalapit?


Nagbihis na ako at inihiga ang sarili sa aking kama. 


Nakatitig lamang ako sa kisame ng aking kwarto. 


Hinawakan ko ang aking cellphone at nag dial ng number.


Di naman nakaregister yung number ko sa kanya kaya sigurado akong sasagutin niya iyon. 


Narinig ko ang pag ring nito at hinintay ang pagsagot nung sa kabilang linya.


“Hello.” 


Tugon sa kabilang linya.


Ramdam ko ang kasiyahan sa tinig niya. 


Ibang-iba na si Kieth, iba sa pagkakakilala ko. 


Ganun na ba talaga ang ginawang pagbabago niya nang dahil kay Alex?


Naiinggit ako.


Hindi siya ganun kasaya nung kami pa.


Nahigitan na ako ni Alex....


Napalitan na niya ako.


Ang sakit, ang sakit-sakit. 


“Hello... sino to?” tanong ulit ni Kieth.


“Ah eh... sorry...” ang nasabi ko na lang.


“Wait lang ha.” Sabi sa kabilang linya.


Mukhang busy siya ah. 


Maya-maya nakarinig ako ng sigaw. 


Ano kayang ginagawa niya? 


“Wait lang nanjan na ako. May kinakausap lang ako. Pasabi kay mama na sarapan yung luto. Hahaha.” Sabi sa kabilang linya.


Nakinig na lamang ako sa usapan nila. “Sino ba yang kausap mo? Baka naman nambababae ka ha?” sabi nun.


“Timang. Alam mong ikaw lang sa akin.” 



Ouch, ang sakit.


“Bilisan mo na jan.”


“Yes commander...” sabi sa kabilang linya. “Hello. Sorry. Sino pala to.”


“Wrong number ata.” Ang nasabi ko na lang. 


Di ko mapigilan na mapahagulgol.


“Why are you crying?” ayan na naman siya, yung mapag-alaga niyang side.


“Wala wala. Sige na. Sorry sa abala.”


“Arjay?”


Di ako nakapagsalita agad. 


Natigilan ako ung banggitin niya ang pangalan ko. 


Sana ngayon na lang ang kahapon. 


Ang kahapon na kailanman ay hindi na muli pang magbabalik.


“Hey Arjay. Ikaw ba yan?”


“Ako nga.” Maikli kong tugon.


“Napatawag ka?”


“Gusto lang kitang kamustahin, pero mukhang masaya ka.”


“Yung nangyari nung kahapon...”


“Alam ko. Kailangan ko bang magsorry kasi nag-assume ako? Nagulo ko pa kayo ni... ni Alex...”


“How are you?”


“Im okay.” Pagsisisnungaling ko.


“Youre not okay.”


“Bakit pag sinabi ko bang okay ako may magagawa ka? Matutulungan mo ba ako?”


“Sorry... alam ko na nagtataka kung bakit ang bilis ng lahat... pero...”


“Alam ko. Kasalanan ko naman lahat eh. Wala akong magagawa kundi ang tanggapin.. pero ang sakit eh... Bakit ganun pa pinakita mo sa akin? Manloloko ka din!”


“Sorry. Makaka move on ka din...” sabi niya.


Yun na ata ang pinakamasakit na salita na narinig ko. 


Move on? 


I can’t. 


“Sige na baka hinahanap ka na ng boyfriend mo.” Sabi ko.


“Sige. Hope maging okay ka na. Sorry for the another day. Mapatawad mo sana ako sa mga nagawa ko.” 


At ang sunod na narinig ko ay ang katahimikan.


Umiyak na ako ng malakas. 


Inihagis ko lahat ng bagay na madadampot ko. 


Nabasag ang lahat ng maaring mabasag at nasira ang mga gamit sa loob ng kwarto ko.


Hindi ko matanggap ang nangyayari. 


Akala ko ako lang ang mamahalin ni Kieth. 


Akala ko mahihintay niya ako! 


Wala naman talaga akong balak na pakasalan si RD eh, naghahanap lang ako ng paraan para sa problema namin.


Hinding-hindi ko matatanggap na mapupunta lang siya sa bubwit na yun! 


Kahit na siya lang ang itinuring ko na parang kapatid, wala akong pakialam. 


Hangga’t humahadalang siya sa buhay ko, hindi ko siya uurungan.


“Mahal kita Kieth! Mahal na mahal!”


Nagwawala na ako. 


Humahagulgol. 


Sinuntok ko ang pader ng kwarto ko at ramdam ko ang pagdaloy ng dugo sa aking mga kamay.


Ilang sandali lang ay nakarinig ako ng katok mula sa aking pinto kasabay ng pagsigaw ni mama.


“Anak anong nangyari sayo? Anak sumagot ka!”


“O-Okay lang po ako.” Sagot ko.


“Anak buksan mo ang pinto! Ano bang nangyayari sayo?”


“Ma wala to. Napatid lang po ako.” Sabay ng paghikbi.


“Kunin mo nga yung susi.” Utos ni mama sa aming mga kasambahay.


Tumayo ako at humanap ng pamunas. 


Masakit yung kamao ko. 


Haixt. 


Di ako papayag na mapunta si Kieth kay Alex, hinding-hindi ako papayag. 


Akin lang si Kieth, akin lang siya. 


Mahal na mahal ko siya!


Nagulat na lang ako ng magbukas ang aking pinto. 


Nakita ko na natulala sila mama sa nakita sa aking kwarto. 


Agad niya akong niyakap.


“Anak, ano bang nangyayari sayo? Magsalita ka.” Sabi ni mama.


“Okay lang ako ma. Medyo nagulo lang kwarto ko. Naglilinis kasi ako.” Sabay pahid muli ng luha.


Nakita niya yung kamay ko. 


“Anak, alam kong nahihirapan ka na. Please tatagan mo. Magiging maayos din ang lahat.”


“Ma, paano pa? Ako na lang ang inaasahan ninyo. Nag-iisa akong anak ninyo at itinali pa ako ni papa sa lalaking hindi ko mahal. Sige ma magsalita ka, paano pa ako ngayon mabubuhayan ng loob?!”


“Anak, di mo man maintindihan ngayon pero sana matuto kang maghintay. Alam ko makakayanan mo yan, tutulungan ka ng kapatid mo.” Sabi ni mama


“Kapatid?”


“Ha? Ah eh. Anong kapatid? Mga kaibigan ang ibig kong sabihin. Anak, please nagmamakaawa na ako sayo, wag na wag mo na tong uulitin.” 


Nakita ko ang pag-aalala ni mama.


Nakita ko si papa, sa may pintuan. 


Nang magtama ang aming paningin ay mabilis din siyang umalis sa kinaroroonan niya. 


As expected, walang pakialam si papa sa akin.


Pinunasan ni mama ang kamay ko. 


Masakit, siguro nabali ang ibang buto ko dito. 


Hindi ko maigalaw ito. 


Inayos ng aming mga kasambahay ang kwarto ko.


Nagpalit na ako ng aking damit saka nagpasyang matulog. 


Ano man ang mangyari, gagawin ko ang lahat para lamang maging kami ni Kieth.


 [RD’s POV]


Isang linggo na rin mula ng mangyari ang pangyayaring gumimbal sa aming lahat. 


Haixt. 


Halos ilang araw na rin kaming hindi nagkikita ni Arjay. 


Kamusta na kaya siya?


Tatlong araw na lang at birthday na ni Jake. 


Imbitado ako, best friend ko rin naman si Jake kahit na kaaway ko si Kieth.


How I wish maibabalik ko pa ang dati? 


Daig pa namin ang magkakapatid. 


Pero nasira ang lahat ng agawin ko si Arjay. 


Di ko naman siya totally inagaw, inagaw lang ng pagkakataon.


Nasa cafeteria ako ng mamataan ko si Alex. 


Kasama niya si Charlene. 


Agad namang lumapit si Alex sa akin kasama ang kayang kaibigan.


 “Hey.” Bati niya


“Hello.” Sagot ko.


“Pwedeng makiupo?” tanong niya


Tinignan ko yung paligid at nakita ko na wala ng bakante. “Sure.” Sabi ko.


“Pasensya ka na, wala lang talagang maupuan.” Sabi nung kaibigan niya


“Okay lang.” Tapos ngumiti ako.


Napatitig ako kay Alex, gayun din naman siya. 


Well I guess di pa rin alam ni Kieth ang lahat-lahat. 


Nakapang-disguise pa rin siya hanggang ngayon.


“Best, una na ako, ako muna ang bibili ah. CR muna kasi ako kaya sige.” 


Tumayo si Charlene at naiwan kaming dalawa.


“Kamusta kayo?” tanong ko.


“Were fine naman.” Sabi niya


“Bakit di mo pa rin sinasabi?” seryoso kong tanong


Di siya umimik. 


“Niloloko mo lang siya.” Sabi ko.


“Hindi ko siya niloloko. Hindi ko lang alam kung paano ko sasabihin. Balak ko na sabihin yun sa tamang panahon at alam kong hindi pa ito ngayon. Sinubukan ko na ilang beses na sabihin sa kanya pero mukhang ayaw ng pagkakataon.”


“Good luck sa inyo.” Ang sabi ko.


“Galit ka ba sa akin?”


“Hindi ako galit.”


“Kayo ba ni Arjay?”


“Were doomed. Very doomed.” Sabi ko.


“Sorry to hear that.”


“Haixt. Tama na nga, di ako sanay magsungit sayo. Kahiya-hiya naman sa gwapong artista na kaharap ko.”


“Tangek.” 


Hinampas niya ako tapos hinawakan niya yung kamay ko. 


Bali pinatong lang niya yung kamay niya sa kamay ko sa lamesa.


“Salamat.” Sabi niya


“Saan?”


“Sa pagtatago nung lihim ko. Kung di dahil sayo wala ako ngayon dito. Salamat. Utang ko sayo ang lahat. Hayaan mo sasabihin ko din sa kanya.” Tapos ngumiti siya


May kakaibang haplos ang kanyang mga ngiti sa akin. 


Alam kong nakita ko na yung ngiting yun. 


Napatibok ang puso ko ng mabilis.


 Anong ibig nitong sabihin?


Nalito ako bigla sa naramdaman ko. 


May init sa aking katawan na umalon sa aking kalamnan. 


May kuryenteng bumalot sa aking ugat. 


May spark?


Agad akong nagbawi ng kamay at ngumiti sa kanya. 


Nagsalita na lang ako para di niya mahalata ang kakaibang kinikilos ko.


“Basta sabihin mo na sa kanya.” Ang sabi ko.


Lumingon ako sa paligid at nagulat ako ng makita ko si Arjay na nakatingin sa direksyon namin. 


Kita ko ang galit sa kanyang mukha. 


Napatayo naman ako agad, ngunit bigla na lang siyang tumakbo.


“Bakit? May problema ba?” tanong ni Alex.


“Ah eh wala naman. Kailangan ko ng umalis, sige mauna na ako.”


“Sige ingat.”


Agad naman akong tumakbo palabas upang habulin si Arjay. 


Hinagilap ko siya ng tingin ngunit wala akong makita. 


Tumakbo ako ng tumakbo, baka sakaling makita siya.


Nakarating na ako ng parking pero wala pa ring anino ni Arjay. 


Agad kong tinawagan ang phone niya pero pinapatayan niya ako ng tawag.


Ilang beses kong inulit yun hanggang sa nahagip ng tingin ko ang bulto ni Arjay. 


Umiiyak siya, bakit? 


Dahil ba sa nakita niya? 


Dahil ba sa selos? 


Pero imposible. 


Masyado na akong nag-iimagine.


Nilapitan ko siya at naramdaman niya ang aking presesnya. 


“Anong ginagawa mo dito?” tanong niya


“Okay ka lang ba?” what a stupid question.


“Tanga ka ba? Alam mo namang di ako okay nagtatanong ka pa.”


“Sorry.” Nakita ko ang kamay niya. Anong nangyari doon?


“Anong nangyari sa kamay mo?”


“Wala kang pakialam.”


“Arjay.”


“Dun ka na sa Alex na yun. Lahat kayo sa kanya na lang. Wala na naman kayong pakialam sa akin diba? Lahat kayo iniwan ako. Lahat kayo nagpagamit sa Alex na yun. Sa panget na yun.” Sabi niya


“Wag kang magsalita ng ganyan. Hindi mo alam ang sinasabi mo. Walang ginagawang masama si Alex. Napakabit niyang tao kaya...”


“Doon ka na! Doon ka na!!!” sigaw niya


“Di kita maiiwan. Pangako yan.”


“Wala kong pakialam sayo! Magsama-sama kayo!!!”


“Di kita iiwan. Mahal kita, mahal na mahal kita.”


Tumayo siya at hinarap ako. 


“Wag ako....” sabi niya


“Di ko naman mapigilan ang sarili ko na mahalin ka.”


“Bakit ako?”


“Hindi ko alam.


Agad ko siyang niyakap at umiyak lang siya ng umiyak. 


Inalo ko lang siya ng inalo hanggang sa nagyaya siyang umalis.


Sa bahay namin siya umuwi dahil ayaw daw niyang umuwi sa kanila. 


Pinahiram ko siya ng damit at pinakain. 


Medyo nakakangiti na siya.


Nakahiga siya sa kama samantalang ako naman ay nasa sofa.


Tumingin ako sa kanya at nagulat ako nung tumingin naman siya sa akin.


“Bakit nanjan ka?” tanong niya


“Dito na ako.” Sabi ko.


“Para kang bata. Lalaki ako hindi babae.” Sabi niya tapos ngumiti.


“Sana lagi kang ganyan.” Sabi ko.


“Salamat.” Sabi niya.


Pinalapit niya ako at tabihan ko daw siya sa kama. 


Humiga ako katabi niya. 


Nanonood kami ng movie, “This Guys in love with you Mare.” Tawa lang siya ng tawa.


Masaya naman sa nakikita ko. 


Kahit papaano nabawasan ang kanyang pagkalungkot. 


Natapos ang movie na nakangiti siya. 


Masya naman ako. 


Nahuli pa nga niya akong nakatitig sa kanya.


“bawal yan.” Sabi niya


“Ang alin?”


“Panakaw na tingin.” At nagtawanan kami.


“Tulog na tayo.” Sabi ko.


“Kwentuhan na muna tayo.” Suggest niya


“Sure...” magiliw kong tugon.


“Salamat talaga ng marami. You make me feel well.” Sabi ko.


“Wala yon. Ikaw pa.”


“Hahaha. Ayieh.” Sabi niya


“Kinikilig ka naman?”


“Wushu. Baka ikaw kasi kasama mo ako.” Sabi niya


“Hahaha. Asa pa.


“Sus. Inamin mo na nga na mahal mo ako eh.”


“Ah eh.. kasi.. kasi..”


“Wag mong sabihing binabawi mo ha.”


“Hindi ah. Mahal talaga kita at...”


Napatigil ako ng hawakan niya ang kamay ko. 


Unti-unti lumapit siya sa akin. 


Nakaramdam ako ng kaba sa nangyayari. 


Namumula na ako ngayon.


“You love me do you?” tanong niya


“Oo.. umpft...”


“Then kiss me...”


Seryoso ba siya? 


Pero lumapit siya sa akin, papalapit na ng papalapit. 


Hanggang sa nararamdaman ko na ang kanyang hininga.


Di ko napigilan ang sarili ko nung gawin niya iyon.  


Agad naman siyang lumaban sa aking halik. 


Naging mapusok ang aming halikan. 


Unang beses ko ito at di ko maexplain kung gaano kasarap. 


Ang init ng bibig niya, ang sarap niyang humalik.


Unti-unti nagiging agresibo ang aming halik. 


Kung dati ay labi lamang ang gumagalaw samin, ngayon maging ang dila ay nakikisali.


Naglabanan ang aming mga dila. 


Hinihigop niya ang akin at maging ako ay ganun din.


 Ang tindi ng tensyon sa aming dalawa. 


Palitan ng laway at mga halinghing.


Napapaungol na lamang ako sa sarap. 


Ganito pala ang torrid kiss, nakakapanginit. 


Lalo akong nabuhayan ng kalamnan ng gumala ang kamay niya sa aking dibdib.


Hinaplos niya ito maging ang dalawang foci sa aking dibdib. 


Iniangat niya ang aking t-shirt dahan-dahan. 


Hinubad niya ang akin gayon din ang sa kanya saka bumalik sa pagalik sa akin.


Bumaba ang kayang mga halik sa aking pisngi, tenga tapos sa leeg. 


Ang sarap.


 Shit! 


Nalilibugan na ako. 


Nakikiliti ako sa mga haplos niya. 


Virgin pa ako mga brad.


Bumaba ang kanyang halik sa aking dibdib. 


Napaungol ako ng malakas sa ginawa niya. 


Napangiti siya at nagsalita.


“Lakas ng kiliti mo.” Sabi niya


“Ang galing mo..” ang nasabi ko bago siya nagpatuloy.


Hinihimas niya ang aking pagkalalaki. 


Sa himas palang niya ay nabuhayan na ito. 


Mayamaya ay ipinasok niya ang kamay niya sa aking shorts at saka unti-unting hinubad ito.


Tumambad sa kanya ang ipinagmamalaki kong pag-aari. 


Napangiti siya sa akin. 


Nakikiliti pa rin ako at hindi sanay na may nakahawak na iba sa akin.


“I always wonder kung gaano ba ang ipinagmamalaki mo.” Sabi niya


Nahihiya naman ako kasi in his front, nakatambad ang aking kahubdan.


“Di ako makapaniwala na virgin ka pa.” Sabi niya


“Ikaw ang makakauna sa akin.”


“And I am greatful.” Sabi niya saka unti-unting pinagalaw ang kanyang mga kamay.


“Uhhh.. shit!” ang namutawi sa aking bibig.


“You like it so much do you?” sabi niya.


“yeah.... umpft...”


Naramdaman ko ang dila niya at unti-unti sinubo niya ito. 


Napakapit ako sa head board ng kama ko. 


Shit! 


Ang sarap pala ng ganito. 


Takte. 


Uhhh.


“Shit! Umpft.. aaaah...” ang nasabi ko na lamang.


Nakita kong medyo nahihirapan siya. 


Hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan siya sa labi. 


Ako ang pumaibabaw sa kanya at ginawa ko ang kanyang ginawa.


Unang beses kong ginawa yun kaya sumabit ang ngipin ko, ngunit mabilis naman akong natuto at naging organisado ang aking ginagawa.


Naramdaman kong nasasarapan siya sa ginagawa ko. 


Nakahawak ang kamay niya sa aking ulo at siya ang nagbabaon nito papunta sa kanya.


Pinatigil niya ako agad dahil malapit na daw siya. 


Napamaang naman ako dahil sa nasasarapan na ako sa ginagawa ko. 


Tumayo siya at pumaibabaw muli sa akin.


Isinubo niya ito ng paulit-ilit at mas nasarapan ako. 


Maya-maya hinalikan niya ako sa bibig at bumolong sa akin. 


“Please... come.... enter me.”


Nakadagdag ng sensitibong pakiramdam yung ginawa niya. 


Napamaang na lang ako dahl sa gulat. 


Sigurado ba siya sa sinasabi niya.


“Sure ka?”


“Oo.. kakayanin ko.. please... wag mo akong bitinin.” Sabi niya


Pumaibabaw ako sa kanya at unti-unti itinaas ko ang kanyang binti. 


Dahan-dahan kong ipinasok ang aking pagkalalaki sa kanya. 


Ramdam ko ang sakit dahil sa reaksiyon niya sa mukha.


“Ideretso mo... umfpst...” sabi niya


Kaya ilang saglit lang ay nakapasok na din ako sa kanya. 


Huminto na muna ako ng bahagya. 


Ng makita kong okay na siya ay nagsimula na akong umulos.


Kita ko ang kasaganahan sa kanyang mukha. 


Kakaiba itong nararamdaman ko. 


Ngayong nag isa kami, nakaramdam ako ng saya.


Dahil sa gabing iyon ay nagsanib ang aming katawan. 


Naangkin ko siya at naangkin niya ang unang karanasan ko.


Paulit-ulit na nangyari iyon. 


Dahil na rin sa sarap na dala ng sensyong iyon ay nagapi ako ng kamunduhan.


Nagising ako na may humahaplos ng aking katawan. 


Hubo’t-hubad kaming dalawa. 


Agad ko siyang hinalikan at tumugon naman siya.


“Aga mong nagising?” tanong ko.


“Naalimpungatan ako.” Sabi niya


“Tulog ka pa.” Sabi ko.


“May gusto sana akong ipakiusap sayo.”


“Ano naman iyon?”


“Di ko alam kung paano pero...”


“Sige kahit ano.. tutal may nangyari na sa atin, gagawin ko lahat ng hihilingin mo.”


Sinabi niya ang gusto niyang mangyari. 


Hindi ko alam kung ano ang dapat kong ireact sa sinabi niya. 


Di ko alam kung tama ba yun oh hindi. 


Ang alam ko lang, kailangan kong gawin yun para sa pagmamahal ni Arjay.




[Alex’s POV]


Sinundo ako sa bahay ni Kieth para sa birthday ni Jake. 


Sabay kami ngayon na pumunta. 


Maraming tao, ngunit karamihan ay mga estudyante sa aming paaralang pinapasukan.


Ang gwapo ngayon ni Kieth sa suot niyang damit. 


Di naman yun sobrang formal party kaya naka semi formal lang kami. 


Pero kakaiba pa rin ang pagka stand out ni Kieth. 


Unang beses ko siyang nakitang ganito. 


Ang laki ng ngiti niya sa akin kaya ginantihan ko ito ng ngiti din.


“Mukhang na-amaze ka sa kagwapuhan ng asawa mo ah.” Sabi niya


“Kapal ha.” Sagot ko.


“Pero ang gwapo mo ngayon.” Sabi niya sa akin.


“Hahaha. Bolero ka talaga. Kailan pa ako gumwapo?”


“Lagi-lagi, sa aking paningin gwapo ka. Pag natanggal yang nasa bibig mo ay magiging mas gwapo ka na. Teka, may salamin ako dito sa kotse, yun ang isuot mo.” Sabi niya.


Tinanggal niya yung salamin ko at pinalitan niya nung salamin niya. 


Kinabahan ako ng bahagya nung titigan niya ako ng matagal.


“Ah eh... anong... anong ginagawa mo?” tanong ko.


“You remind me of someone.”


“Ha? Ah-eh.”


“Parang familiar yang mukha mo...”


Itinulak ko siya. 


“Kung sinu-sino yang nasa isip mo.” Pag-iiba ko ng usapan.


“Sabagay pinsan mo naman si Kian kaya kahawig mo siya.”


Nataranta ako sa sinabi niya, namumukaan na nga ba niya ako? 


Di ako mapakali habang nakaupo ako. 


Nakita ko si RD pero di niya ako pinansin. 


Anong meron dun sa lalaking yun?


Biglang dumating sa table namin si Jake kaya binati ko siya ng happy birthday. 


Nag thank you naman siya at agad na kinamusta ang mga bisita.


Maganda ang bahay nila Jake, mayaman sila kaya ganito kaganda at pulido ang pagkakagawa nito. 


Pero mas malaki at mas maganda naman ang kila Kieth.


Gumala ang aking paningin sa paligid at nahagip nito si Arjay, ngumisi ito sa akin saka tumalikod. 


Ano ba naman meron dito sa lugar na ito? 


Kaya nga ba ayaw kong pumunta sa mga ganitong okasyon eh.


“Ayos ka lang?” tanong sa akin ni Kieth.


“Medyo. Kaso di ako mapakali eh.” Sabi ko.


Hinawakan niya ang aking mga kamay. 


“Andito lang ako for you.” Tapos niyakap niya ako.


Maraming pinakilala sa akin si Kieth. 


Yung iba, masaya sa nakita nilang pagbabago kay Kieth pero yung iba, nagtaas ng kilay nung makita ako. 


I am no body naman kasi eh.


“Tara kain na tayo, gutom na ako.” Yaya niya


Tumayo ako pero nagulat ako nung hawakan niya ang kamay ko. 


Napangiti na lamang ako ng ganun na lang. 


Siya ang kumuha para sa akin at hinintay ko na lang siyang matapos.


Gusto daw niya ay salo kaming dalawa. 


Nakita ko na naman ang napakasayang ngiti ni Kieth kaya di ko mapigilang gawaran siya ng ngiti.


“I love you.” Sabi ko.


“Mas mahal kita.” Sabi niya


“Ang gwapo mo, di ko mapigilang mapatingin sayo.”


“Hahaha. Ganyan talaga ang buhay, napagkalooban ako ng kagwapuhan kaya ngayon yung boyfriend ko ay nahuhumaling sa akin.”


“Aysus nagyabang na naman. Hala.”


“Wait kukuha lang kita ng maiinom.” Sabi niya at umalis na siya.


Nagulat naman ako nung makita ko ang mga magulang ni Kieth. “Oh kamusta?” tanong ni tita.


“Okay naman po. Ang ganda naman po ninyo.” Sabi ko.


“Ikaw talaga, nahahawa ka na sa pambobola ng anak ko.”


“Hindi naman po.”


Narito din si Ate Kate at siya na lang ang naging ka-kwentuhan ko. 


Paano ba naman, yung boyfriend ko ay busy sa mga bagay-bagay. 


Matapos kasi niya ako dalhan ng maiinom ay nagpaalam na siya.


Hinayaan ko lang siya kasi ngayon lang ulit niya makakasama yung mga highschool friends niya. 


Natutuwa ako habang pinagmamasdan ko siya.


“Gwapo ng kapatid ko no?” sabi ni ate kate.


“Oo nga eh. Hahaha. Kakainsecure.”


“Mas gwapo ka jan.” Sabi niya


Tawanan lang kami ng tawanan ni ate Kate. 


“Hay naku, kita mo nahulog din sa alindog mo si Kieth.” Sabi nito.


“Ate naman eh. Hahah. Pero unexpected din po yun, kaso lang..”


“Kaso lang di pa niya alam ang tungkol sayo?”


“Oo. Di pa niya alam. Balak ko ng sabihin sa kanya kasi nagui-guilty ako.”


“Wag mo ng patagalin yan.”


"Pero natatakot ako ate, baka magalit siya, baka kamuhian niya ako sa pagsisinungaling ko.”


“Alam mo, mahal ka nung kapatid ko. Alam ko na mapapatawad ka niya. Magagalit yun syempre pero ipaliwanag mo kung bakit ka ba nagpanggap ng ganun.”


“Salamat ate. Pero di ko pa alam kung kailan ko sasabihin.”


“Kung ako sayo ay hanapin mo na siya at sabihin lahat ng gusto mong sabihin. Mas maganda kung ipinagsasangayon mo na yan kaysa naman bukas pa. Aba mahirap yan.” Sabi nito.


Kaya tumayo ako at hinanap ng aking mga mata ang anino ni Kieth. 


Nagtanong-tanong ako sa iba pero di nila alam. 


Hinanap ko si Jake, baka sakaling alam niya kung nasaan si Kieth.


Kailangan kong gawin ito para wala na akong kinakatakutan pa. 


Di rin alam ni Jake kung nasaan si Kieth kaya nagpunta ako sa iba pang parte ng bahay nila Jake.


Nagawi ako sa may pool area, kakaunti lamang ang tao doon at hindi ko namataan si Kieth. 


Ngunit iba ang nakita at nadatnan ko doon, mga panira sa gabi.


“Nandito pala ang panget na to.” Sabi ng isang babae.


Tinalikuran ko siya kaya naman nagalit ito. 


Hinila niya ako at wala naman akong balak na patulan ito pero nasaktan ako nung sampalin niya ako.


“Ayan nakaganti na rin ako. Kasi ang kapal ng mukha mo! Ang kapal mo naman talaga na akitin si Kieth. Alam mo ba na kawawa ang prince namin na si Arjay? How dare you? Mas katanggap-tanggap pa siya kaysa sayo.” Sabi ng mga ito.


“Wala akong panahon na patulan kayo. May hinahanap ako at kailangan ko siyang makausap.”


“Ang kapal ng mukha mo talaga. Hala lumuhod ka sa harapan namin at magmakaawa.” Sabi nila.


“Please nakikiusap ako, Wag ngayon.” 


Pero imbis na paraanin nila ako ay itinulak nila ako sa pool. 


Wala talaga silang magawang matino.


Dahil sa impact ng tubig, kailangan kong iluwa yung sa gilagid ko at magtanggal ng salamin. 


Ayokong patulan ang mga babeng ito dahil babae pa rin sila, pero kailangan nila ng isang parusa, at alam ko na iyon.


Umahon ako sa tubig at nakita ko ang panlalaki ng kanilang mga mata. 


Di sila makapaniwala sa nakikita nila sa kanilang harapan. 


Lahat sila napatingin sa akin at nagulat sa nareveal na pagkatao ko.


“Ki-Kian? Kian santos?” utal ng isang babae.



Lahat naman sila ay nagbulungan, nagtaka. 


Napunta lahat ng atensyon nila sa akin. 


Para bang ang spotlight ay nagtungo sa kinaroroonan ko.


(Itutuloy)

No comments: