Hey Guys. I've decided na magkaroon ako ng update regularly.
Every Saturday and Wednesday ang update ko kaya those days po kayo mag-abang. hehehe
Hintayin ko mga comments po ninyo. :))
Enjoy Reading!!!
--------------------------------
This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.
Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.
The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.
This story is a fiction. Any resemblance to names, places, events and others are not intended and coincidence only.
The stories I've written are for 18 years old and above.
No animals are hurt in this story.
The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.
The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.
You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.
Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.
Enjoy everybody and thanks for reading my stories.
Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)
You can contact me through:
1. Facebook Page:
Dylan Kyle's Diary (fb page)
2. Blog:
Dylan Kyle's Diary (blog)
3. e-mail:
dylan.kyle.santos@gmail.com
4. Facebook:
Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)
5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)
Always Here,
Dylan Kyle Santos
....................................................................................
Chapter 17
Siguro
bored na naman ito ngayon at walang magawa.
Nireplyan ko ang text niya.
“Morning bad boy.” Text ko.
“I’m
a good boy now :/”
“Hahaha.
You are so cute.”
“Handsome.
Pick you up later.” Sabi niya.
“Miss
yah.”
Inireply ko at kinuha bigla ni Charlene yung cellphone ko.
“Kaya
naman pala. Naglulumande ang lalake.” Sabi nito.
“Akin
na nga yan. Maghanap ka ng jowa.”
“Grabe.
You forgot me na.”
“Di
pa naman. Pero malapit na.”
“Aagawin
ko yang bf mo.”
“Di
yan. Tiwala lang.”
“Grabe
ka. Kung di dahil sa akin di kayo magkakaayos eh. Kaya utang mo sa akin yan.”
"Oh tapos..."
"Yun lang yun?"
“Di
ko kasalanan yun. Hmpft.”
Narinig
ko yung ringtone kapag may natawag.
Siguro si Kieth na yun.
Paano ba naman di
ako nakapag reply agad.
Ganun siya lagi kapag matagal ako bago magreply.
Nakita
ko na sinagot yun ni Charlene.
“Hello.”
Nakita ko na nakangiti pa si Charlene.
Maya-maya
nakasimangot na.
Alam na, sinumpong na naman si Master.
Hinablot ko kay
Charlene yung phone at saka tumawa.
Nasungitan siya siguro ni Kieth.
“Meron
siguro yang boyfriend mo. Ang sungit ah.”
“Hahaha.
Ako lang gusto niya makausap.” At nginitian siya. “hello.” Bati ko sa kabilang
linya.
“Ditch
ka na ng class.” Sabi niya
“Hay
naku. At bakit? Give me a valid reason.” Giit ko.
“Di
na kailangan yun. At isa pa gusto kitang makasama. Ang sweet ko no? Siguro
kinikilig ka na no. I know you. Kaya tara na. Please.” Sabi niya
“You
are such a cry baby. Adik mo lang. May class na ako. Sige na. Kita na lang tayo
mamaya. Antayin mo na lang matapos ang class ko.” Sabi ko.
“Ang
hina ko pala sayo di mo man lang ako mapagbigyan.” Pagmamaktol niyal.
“Grabe
ka talaga. Give me one reason kasi. Yung valid ha, ndi yung kung anu-ano lang.”
“Let’s
make baby!” at namula ako sa sinabi niya.
“Oi
best tara na...” sabi bigla ni Charlene.
Tinitigan niya ako bigla at nagsalita.
“Bakit namumula ka jan?” tanong niya
“Ah
eh.. una ka na. Susunod na lang ako.” Sabi ko kay Charlene.
"Bilisan mo ha. mamaya maglumande ka na naman jan."
"Oo na..." sabi ko.
Binalikan ko si Kieth.
“Hoy
ang adik mo. Hala papasok na ako. Mga iniisip mo.” Sabi ko.
“Boyfriend
na naman kita diba? Kaya pwede na. We can make sex. Wag mong sabihin na seryoso
ka na virgin ka pa?” sabi niya
“Oh
ano ngayon kung virgin pa ako. Grabe ka. Siya siya aalis na ako. Bye na. Grabe
ka I hate you!” sabi ko.
“Shit!”
sigaw niya.
“Anyare
sayo?”
“So
ako makakauna sayo? Great!” at tumawa siya.
“Pinagnanasaan
mo ako? Grabe. Wag kang magpapakita sa akin!” sabi ko.
“Hahaha.
Bakit pinagnanasaan mo naman ako diba?”
“Ewan
sayo. Wag ka ngang magisip ng kung anu-ano. Nakakainis. Sige na. Bye na. Love
you!” sabi ko.
“Hahaha.
Im just kidding. I love you. Can’t wait to see you.” Sabi niya
At
ibinaba na namin yung phone.
It’s been 5 months nung nagkaayos na kami.
Magulo
pero masaya ang relasyon namin.
Nagiging okay na rin naman si Kieth at ang
tatay niya.
They been hanging around this past few days.
Nakakaadjust
na rin ako sa bago kong katauhan.
Minsan pinagtitinginnan ng tao at nakakarinig
ako ng maraming chismis pero ayos lang, tanggap ko.
Masaya naman ako na marami
pa rin ang nakakaintindi sa akin at nagiging kaibigan ko.
Ang
hindi ko lang maramdaman ay ang presensya ni Arjay.
Matapos ng mga pangyayari
ay hindi na kami nagkausap.
Nagkikita kami sa ibang subjects pero walang
pansinan.
Gusto ko siyang makausap para maging maayos na ang lahat pero alam
kong mahihirapan lang ako.
Kay
bilis ng isa’t kalahating oras na klase ko.
Paglabas ko ay nasilayan ko agad
ang mukha ni Kieth.
Nakangiti siya sa akin at agad akong sinalubong.
“Finally.”
Sabi niya
“Excited
ka talagang makita ako.”
“I
miss you a lot.”
“Baka
mamaya magsawa ka na lang sa akin.” Sabi ko.
“Don’t
say that! Babatukan kita eh.”
“Ang
haras ah. Saan tayo pupunta ha?” tanong ko.
“Magda-date
tayo. I want to be with you tonight. Para naman dumami ang memories natin.
Hahaha.”
Niyakap ko agad siya.
“Hep
hep. At dito pa kayo nag loving loving ah. Kinalimutan mo na agad ako best?
Grabe ka.” Sabat ni Charlene.
Nakapamewang pa nga siya sa akin.
“Hahaha.
Di ako sasabay ah. May date kami ni Kiethpot.” Sabi ko.
“Okay.
Oi yung assignment natin ah. Wag mong kakalimutan. Kakalbuhin kita
pagnagkataon. Ingat kayong dalawa. Pakarami kayo ha.” Biro nito.
“Makinig
ka sa best friend mo.” Bulong sa akin ni Kieth.
Pinisil
ko ang mukha niya.
“Hay naku. Humanap ka pa ng kakampi. Tara na nga.” Yaya ko.
Hinawakan
niya ang kamay ko at hinigit pababa ng building namin.
Kakaiba ang nararamdaman
ko ngayon.
Ibang saya ito.
Palabas na kami ng building ng makasalubong namin si
ate Kate.
“How
sweet?” sabi niya.
“Pasabi
kila mama gagabihin ako ng uwi ah.” Pamamaalam ni Kieth.
“Hoy
lalaki. Wag na wag mong pipilitin si Alex na gawin mga kamunduhang kagustuhan
mo ah.” Babala nito sa kapatid.
“Ate
naman.”
“Anong
ate naman?”
nilakihan ng mata ni ate si Kieth.
“Alex... wag na wag kang
magpapaubaya sa kanya ah. Naku, sabihin mo lang kapag hinaharas ka niyan at ako
ang bahala. Ingat kayo. Have a wonderful date.” Sabi nito.
“Ay
si ate. Naku. Nakahanap pa tuloy ng kakampi tong si Alex.” Ungot nito.
“Naku.
Kabata-bata pa eh.”
“Malaki
na ako.” Sabi pa nito.
“Kahit
na! Gawin ninyo yun kapag legal na kayo.”
“Matagal
pa yun ate. Kapag kinasal kami saka pa namin gagawin yun? Ang hirap magpigil.”
Giit pa ni Kieth.
“So
may plano ka talaga na gawin yun sa akin?” sabat ko.
“Yup.”
At biglang kinurot ni Ate Kate si Kieth.
“Ang
bad mo. Naku wag na wag kang sasama jan kay Kieth kapag nakakaramdam ka ng
kaba. Alam na.” Sabi nito.
“Hay
naku. Tara na nga.” At hinila ako ni Kieth.
Dinala
niya ako sa park.
Ewan ko kung ano ang naisipan niya kung bakit niya ako dinala
dito.
Maganda dito at masaya ako lagi kapag nagpupunta kami dito.
Panatag kasi
ang kalooban ko dito eh.
Magkahawak
kamay kami ni Kieth na tinatahak ang daan.
Wala kaming pakialam kung may
magtaas man ng kilay sa nakikita nila sa aming dalawa.
Sa panahon ngayon,
normal na ang makakita ng dalawang lalaking magkahawak ng kamay.
“Bakit
ang tahimik mo?” tanong niya sa akin.
“Wala
lang. Bakit mo naitanong?”
“Napansin
ko lang. At hindi ako sanay. Hindi ka ba masaya ngayon na kasama mo ako?”
pagmamaktol niya.
“Masaya
ako ngayon. Nanahimik ako kasi dinadamdam ko tong moment na ito. Ilang buwan na
tayo at masayang-masaya ako. Di ko akalain na aabot tayo ng ganito.” Sabi ko.
Bigla
siyang napangiti.
“Bakit ka nakangiti?” tanong ko.
“Wala.”
Sabi niya.
Lumaki pa lalo ang ngiti sa kanyang mga labi kaya naintriga ako.
“Ui
bakit nga?” tanong ko.
“Wala
nga sabi. Kulit.”
“Nagtatanong
lang makulit na agad?!” pagtatampo ko.
Tinanggal
ko ang kamay ko at nagpatiuna sa paglalakad.
“Ay nagtampo ang baby.” Sabi nito.
“Ewan
sayo. Humanap ka an ng iba! Yung hindi makulit!” kainis.
Nagulat
na lang ako nung bigla niya akong niyakap.
“Kapag nagtatampo ka ng ganyan,
lalong nagiging gusto ko na makasama ka. Ang cute mo kasing magtampo, parang
bata eh. Haixt.”
“Ikaw
nga jan ang parang bata eh. Isip bata.”
“Di
ko lang mapigilang mapangiti.” Sabi niya
“Kinikilig
ka no?” pang aasar ko.
“Ako?
Never!” sabi niya
“Aysus.
Kinikilig ang boyfriend ko!” sabi ko.
“Hey!
Hindi ah. Babae lang?”
“Bakit
kinikilig din naman ang lalake ah!”
“Di
bagay kaya, enough.” Sabi niya
“Aysus.
Mahuhuli ko rin pala ang kiliti mo eh.” At hinalikan ko siya sa pisngi.
Natulala
naman siya agad sa akin at hinawakan ang aking mukha.
“Everytime you kissed me,
It makes me feel that you are with me. Na akin ka lang.” Sabi niya
“So
I will not stop kissing you. I’m yours.” Sabi ko.
Hinatak
niya ang mukha ko at hinalikan sa labi.
Mabilis lang iyon pero makahulugan.
Di
ko mapigilan ang yakapin siya.
God sobrang mahal ko itong taong ito.
“Tara
kain tayo. Kwek kwek.” Sabi ko.
“Sure.”
Sabi niya
Habang
nakain kami nun nagsalita siya.
“Anong balak mo ngayon?” tanong niya
“Saan?”
“Birthday
mo.”
“Tagal
pa ah. Next Year pa. Paano mo nalaman?” tanong ko.
“Boyfriend
kita kaya dapat alam ko ang birthday mo. Teka, wag mong sabihin na hindi mo
alam ang birthday ko?” sabi niya.
“Next
year pa din ang birthday mo. Wag kang mag gawa ng issue. Kaw talaga. Oh say
ah.” At sinubuan ko siya ng kwek kwek.
Habang
nginunguya niya ang kwek kwek ay nag-iisip siya ng malalim. Nakatingin siya sa
di kalayuan pero ramdam mo na may mabigat siyang iniisip.
“Wag
kang ngang masyadong seryoso jan.” Sabi ko.
“Di
naman. Iniiisip ko lang kung ano ang isusuot ko.” Seryoso niyang sabi.
“Ha?
Isusuot? Para saan? Sa birthday ko? Hindi naman ako nag cecelebrate ng bongga
eh.” Sabi ko.
“Will
you prepare brief o boxer? Sando or topless? Para pag natulog ako sa inyo, alam
ko na isusuot ko. Then you and me... make baby.” Sabi niya
“Grabe.
Akala ko pa naman kung ano. Daming alam. Paseryoso face ka pang nalalaman.”
Sabi ko.
“Gusto
lang kitang patawananin.” Sabi niya
“Thank
you. Oo dapat mo lang akong patawanin. Kapalit ng pagsusungit mo sa akin.”
“Kawawa
naman si Blake.”
“Bakit
naman?”
“Hindi
ka man lang niya natikman. Poor boy. Hahahah.”
“So
big deal naman ata sayo yan?”
“Lalaki
tayo pareho kaya alam mo ang pinagdadaanan ko. Wag kang magpakainosente jan.”
Sabi niya
“Pinagnanasaan
mo talaga ako?” tanong ko.
“More
than that.” Sabay kindat.
Hinawakan
niya ang kamay ko.
Bigla akong kinabahan. Waaah.
“Namumula ka ata.” Sabi niya
sabay tawa.
“Ihhh.
Kakainis ka eh.” Sabi ko.
“Sus.
Nung isang araw lang nakita kitang inaamoy yung damit ko.”
“Oi
grabe ha!”
“Pwede
mo naman kasing amuyin ako eh. Wag ka ng mahiya.” At tumawa siya.
“Ewan
ko sayo.”
“Hahaha.
Aminin mo na kasi. Naku. Deep inside pinagpapantasyahan mo ako. Wag mo ng
ideny.”
“Waaaah.”
Tumayo
ako bigla.
Nahihiya na ako.
Pero bigla niya akong hinatak at pinaupo sa lap
niya.
Nakatalikod ako sa kanya habang nakakandong sa kanya.
He hug me so
tightly at nararamdaman ko ang bawat hininga niya.
“Yan
ang nagustuhan ko sayo, so simple at innocent. I love you so much. Wag mong iisipin na sex lang ang habol ko
sayo. Oo minsan napapasok sa isip ko yun pero tandaan mo na hindi kita
pipilitin. Wag ka nga lang magpapakita sa akin ng motibo kung hindi magsisisi
ka. Wag na wag kang aalis sa tabi ko. Wag kang kakawala sa mga bisig ko. Mahal
na mahal kita Alex. Ayokong mawala ka sa akin.” Sabi niya
“Ikaw
lang ang kilala kong lalaki na lantaran kung makapagnasa sa akin. Pero mas ayos
na yun kaysa naman sa iba ka pa mag pahiwatig ng pagnanasa. Masaya ako kasi di
mo ako hinahayaang malaglag sa bisig mo. Masaya ako kasi ikaw ang nasa tabi ko.
Minsan di ko maiwasang tignan ang mga pandesal mo sa tiyan. Kaya pagnatutulog
ka, doon ko na lang hinahawakan para di mo ramdam. You were so damn hot little
boy. Walang tao ata ang hindi mabibighani sayo.” Sabi ko.
“Ang
dali mo talagang hulihin. Haixt. Alam ko na nananansing ka sa akin kapag tulog
ako. Hahaha.” Sabi niya
“But
why you are not responding?”
“Ayokong
pilitin kita sa ayaw mo. Alam ko nangako ka sa mama mo at hindi ko hahayaang
mapako iyon. Maghihintay naman ako eh. Hindi ako nagmamadali kaya don’t worry.
I love you so much. Pati isa pa, kaya kong magpigil. Magpaparaos na lang ako sa
ibang paraan.” Sabi niya
“What
do you mean?! Makikipag one night stand ka ha?! Sabihin mo! Nako malaman ko
lang talaga eh puputulin ko yan! Wag na wag mong susubukan!” sabi ko.
“Hahaha.
Parang di ka lalaki eh. Naku. Ginagawa mo yun kapag pinagnanasaan mo ako.” Sabi
niya
“Ah...
kala ko naman kung ano na.”
“So
huli ka na hahahah!” sabi niya
“Huh?”
“Pinagnanasaan
mo pala ako ah. And worst is naiisip mo ako kapag ginagawa mo iyon! Hahaha.”
“Hey
wala akong...”
“Huli
ka na. Huli na huli pa tanggi pa! Naku. Ang isda nahuhuli sa bibig.” Sabi niya
“Sama
mo talaga!”
“I
can’t imagine.” Sabi niya
“Ewan
ko sayo. Naku!”
“Minsan
sabay tayo maligo ah.” Sabi niya
“Shut
up. Grabe!”
“Hahaha.”
Then he hugged me.
He
kissed my cheeks at hinawakan ang mga kamay ko.
He was so sweet as ever.
I can’t
imagine myself without him.
Di ko alam kung ano ang mangyayari sa akin sa
puntong mawawala siya sa akin.
[Arjay’s
POV]
I
am a loser.
Lahat na ata ng bagay nawala sa akin.
Nakakainis, bakit ba kasi
kailangan pang dumating ang Alex na yan sa buhay ko?
Talunan na ako at wala na
akong magagawa.
Habang
nakikita ko silang dalawa na masaya, lalong nabubuo ang galit ko kay Alex.
Nakakainis!
Sobra akong naiinis.
Di ko nga alam kung kakampi ko pa si RD dahil
umayaw siya sa kasunduan namin.
Nalaman
ko galing sa kanya na magkababata pala sila dati ni Alex.
Matapos kong ibigay
sa kanya yung gusto niya, ganoon lamang pala ang gagawin niya.
Pero nevermind,
alam kong mali iyon.
Nawalan
na ng saysay ang pakikibaka k okay Kieth.
Ni hindi na niya ako kinakausap, lagi
siyang busy.
Narito lamang ako at nakatanaw sa kalayuan.
Ang ganda ng bungad sa
akin. Paano ba naman, silang dalawa ang nakita ko at nakakasuka ang sweetness
nila.
Hindi
ko maintindihan kung bakit hindi ko matanggap ang lahat.
Pero ayoko ng gumawa
ng paraan para paghiwalayin sila.
Kahit anong gawin ko naman ay wala rin naming
mangyayari eh.
Pero kay Kieth pa rin ako, kahit walang kasiguraduhan,
maghihintay ako.
Ang
sakit Makita silang dalawa sa ganung kalagayan.
Naalibadabaran ako pero somehow
deep in my heart, nakaramdam ako ng koonting saya.
Nakita ko na ulit kung paano
ngumiti si Kieth.
Okay
na rin siguro kung silang dalawa. Haixt, ang bilis magbago ng nararamdaman ko.
Pero the fact nag alit ako kay Alex remains.
I don’t know if mag give up na ba
ako and move on. haixt.
Naguguluhan na ako.
Can I be dead na lang? para naman
okay na.
Suddenly,
naramdaman ko na nagring ang phone ko. Si papa.
“Hello.”
“You
better come quick here at our house!” galit na sabi nito.
“Bakit
po? May problema po ba?”
“Just
go here!” at ibinaba niya ang tawag.
Huling
sulyap sa kanila at nakita ko na nakatingin si Kieth sa kinaroroonan ko.
Ngumiti siya at napangiti din ako.
My heart stomps and aches at the same time.
Shet.
Napaiyak ako ng di oras.
I
miss his arms, his hugs, kiss at comfort.
Ako kasi ang tanga ko eh.
Pero
pamilya ko ang pinili ko.
Mahalaga naman sila para sa akin eh.
Kahit na minsan
hindi ko nararamdaman na mahal ako ni papa.
Nagmadali
naman akong umuwi at hinarap si papa.
Nagulat ako sa nadatnan ko.
Si mama, si
papa, si tito at si RD. nagkaroon ako ng idea kung ano ang nangyayari.
“And
here he is.” Sabi ni papa.
“Ako
na po ang nagsasabi na wala po siyang kasalanan.” Sabi ni RD.
“Anong
nangyayari dito ma?” tanong ko.
“Anak,
hinahon lang ha. Baka magkagulo kayo.” Nakita ko ang malungkot na mga mata ni
mama.
“Iho..
itong anak ko, gustong magback out sa kasal ninyo.” Sabi ni tito.
Agad
naman akong napatingin kay RD.
“Anak… alam kong may kinalaman ka dito. Ano bang
nangyayari?” tanong ni papa.
“Pa…
tito.. kanina ko pa po sinasabi na ako ang may kagustuhan nito. Ayaw kong may
maipit pa. ayaw ko na makulong ako sa kasal na hindi ko naman gusto…” ang sabi
ni RD.
“Pero
iho.. it was perfect… okay na naman ang lahat diba? Bakit ngayon pa? alam kong
magkasundo kayo ng anak ko. Sabihin mo sa akin, ano bang pinag gagawa sa iyo ng
anak ko para magi sip ka ng ganyan?”
Ako
na naman?
Ni hindi niya ba ako ipagtatanggol?
Ang sakit ha.
Ang sakit-sakit.
Napakuyom na lang ang kamay ko.
“Sorry
po…” ang tanging nasabi ko.
“No
Arjay.. you need to be sorry.” Sabi ni RD.
“Anak
wag mo kaming ganituhin. Okay na naman ang lahat diba? You were so…”
“Pa…”
“Pero…”
“Noon
yun papa. Hindi na ngayon. At isa pa, mas sasaya ako kapag nakita ko si Arjay
na Masaya. Wag na po nating ipilit ang lahat. You were best friends with tito
kaya pwede naman kayong magshare ng business.”
“Pero
iba pa rin kapag talagang united.. yung kasal ba.”
“Pa
naman eh…”
“Hindi..
itutuloy natin ito. Nakakahiya sa tito mo. Kay Arjay.” Sabi ni tito.
Hindi
ako makasinget sa paguusap nila.
Umupo na lamang ako sa tabi ni mama at
nakikinig sa kanilang pag-uusap.
Nagbangayan sila ng nagbangayan hanggang sa
sumigaw na si RD.
“Pa…
tama na! ayoko na! may mahal akong iba kaya ayaw ko ng magpakasal.”
At lahat
kami ay natahimik.
Maging
ako ay nagulat sa narinig ko.
Hindi ko alam na may minamahal pa lang iba si RD.
ang pagkakaalam ko kasi ay ako.
Pero mali pala.
After all walang nagmamahal sa
akin.
“Ano?”
lahat sila nagtatanong.
“Pa
sorry. May mahal na akong iba. Kaya ayaw kong magpakasal kay Arjay. Ayokong
maipit sa kasunduan ninyo dahil gusto ko ng kalayaan!” sabi nito.
Pero
bakit ganun.
Parang may iba sa kanya?
Pilit kong tumitingin sa kanya pero
naiilang ako.
Habang sila nagkakagulo, tumayo ako.
Hindi na rin naman nila ako
kailangan doon at wala na akong pakialam.
At least Malaya na ako.
“Sino?
Sabihin mo kung sino?!” sigaw nila
Tuloy
pa rin ako sa paglalakad ko.
Kailangan ko pa bang marinig ang sasabihin niya?
Wala na akong paki-alam sa kanya.
He stop caring me after all.
Akala ko I can
rely to him.
Pero some part of my mind say that I should stay.
“Si
Alex…” napatigil ako ng bahagya.
Nasa
may hagdanan na ako nung nagsalita siya.
lumingon ako sa kanya at tumingin siya
sa akin.
Bakit ganun na lamang ang naramdaman ko nung sinabi niya iyon?
Lalo
akong nainis kay Alex.
“Si
Alex? Prince Alex Rosales?” tanong ni papa.
“Opo…”
“Pero…
bakit siya? paanong?”
Bakit
ganun na lamang ang reaksiyon ni papa sa sinabi ni RD?
anong meron ba sa Alex
na iyan at binubulabog ang buong pagkatao ko?
Nakakirita na ang lahat.
Biglang
umalis si RD.
“Pare.. sorry ka na sa anak ko.” Sabi ni tito.
“Ayos
lang pare.. usap na lang tayo sa ibang araw.. may kailangan akong sabihin sa
iyo.” At umalis na sila.
Itutuloy
ko na sana ang pag akyat ng nagsalita si papa.
“Siguro ikaw ang nagbigay ng
dahilan para sabihin yun ni RD.”
“Pa?”
tanong ko.
“Lahat
na lamang tinataliwas mo sa akin!”
“Pa…
wala akong ginawa. Handa naman akong magpakasal sa kanya pero siya naman ang sumuko
eh!”
“Dahil
siguro yan sa pagmamahal mo sa lintik na KIETH na yan!” sigaw ni papa.
“SIYA
NA NAMAN PA?! siya na lang ba lagi? Hirap na hirap na ako pa! hirap na hirap!
Wala na sa akin si Kieth dahil diyang sa letseng kasal na yan. Lahat na lang
ginawa ko! Lahat na lamang papa! Naging sunud-sunuran ako sa inyo dahil MAHAL
ko kayo.. para naman mapansin ninyo na nagmamalasakit ako sa pamilyang ito at
para mapansin ninyo ako! Pero hinding-hindi ninyo ginawa iyon dahil lagi na
lamang ninyong iniisip yang pera ninyo!!!” ang sigaw ko.
“Ang…
ang kapal ng… muk.. mukha mo…mong sab…sabihin yan…” at nakita ko si papa na
nahihirapan huminga.
Kinabahan
agad ako kaya pumunta ako sa kanya.
Inalalayan agad siya ni mama.
Pinakuha
naman ako ng tubig at nagmadali ako.
Agad naming nakainom si papa.
Ilang minuto
din ng kumalma si papa.
“Sorry
pa…” ang nasabi ko.
“Di
ko alam.. di ko na alam ang gagawin ko…”
“Kailangan
ko munang mapag-isa papa.”
Di
siya sumagot sa sinabi ko. Umalis ako at umakyat ng kwarto ko.
Inihiga ko ang
sarili ko at umiyak ng umiyak.
Buong magdamag akong ganun lamang ang posisyon.
Kinagabihan,
nakatanggap ako ng tawag mula kay RD. sinagot ko iyon.
“hello.” Garalgal kong
sagot.
“Sorry.”
Sabi niya
“Okay
lang ako.”
“Yung
kanina…”
“Wag
ka ng mag explain.”
“Nasaktan
ka…”
“Bakit
ako masasaktan?” ang assuming nito.
“Gawa
ng papa mo. Sorry kung pabigla-bigla ako.”
“Ayos
lang. Dapat nga may pasabi ka para di ako ganun nagulat.” Ang nasabi ko.
“Gusto
ko lang naman na lumaya ka eh. Na maging Masaya ka.”
“Pero
okay na naman ako. Wala na rin naman akong babalikan.”
“Move
on.” sabi niya
“Kaya
ba nakamove on ka na sa akin? Or may I say, kaya ba mabilis kang nakahanap ng
kapalit?” tanong ko.
“naipit
lang ako ng pagkakataon.” Sagot niya.
“Wag
mo ng linisin yung sarili mo. Wala yun sa akin. Sanay na naman ako jan.”
“Your
such a cry baby.” Sabi niya
“Better
get going.” Sabi ko naman.
“Wag
ka ng umiyak jan. hindi bagay sayo.”
“Siya
good night na.” sabi ko.
“Night.
“ tugon niya at ibinaba na niya yung tawag.
And
I am still wondering sa dapat kong gawin sa buhay ko.
[Alex’s
POV]
“Babe…
anong ginagawa mo jan?” tanong ko kay Kieth.
Kanina
pa siya focus na focus dun sa cellphone ko eh.
Ano bang meron doon at hindi
niya mabitawan yun?
Kaya lumapit ako sa kanya at tinignan yung
pinagkakaabalahan niya.
Nung
lumapit naman ako sa kanya, inihagis niya sa kama yung cellphone ko.
Napaka-stubborn
talaga ng lalaking ito.
Ano bang sumpong mayroon ito?
“Anyare
sayo?” tanong ko.
“Ewan.”
“Ang
weird mo. Para kang timang.” Sabi ko.
Kinuha
ko yung cellphone ko at tinignan ko ito.
Nakita ko ang mga pictures naming ni
Blake na sobrang sweet.
Now I know kung bakit.
Naku, itong lalaking ito.
Magseselos na nga lanag para pang bata.
Lumapit
ako agad sa kanya at ipinulupot ang kamay ko sa braso niya.
Naka sando lang
siya that time kaya nahahawakan ko ang biceps niya sa braso.
I kissed his neck,
his weakes point.
“Hey.”
Awat niya.
“Nagseselos
ka lang pala eh. Napaka immature ng pagseselos kahit kalian.”
“Immature?
Ouch ah. Ako pa talaga?”
“Oh.
Tignan mo to. Mag tatampo pa. nilalambing na nga eh.”
“Eh
ewan. Bakit hindi mo pa ba binubura yung mga pictures na yun ha? Nakakinis.”
“Alam
mo ang adik mo. Alam mo naman kung bakit. At isa pa, wala na naman yang magagawa
sayo ah?”
“Meron!
May kaagaw ako sa atensyon mo!”
“Di
ko na yan tinitignan.”
“Bakit
kayo may ganyan? Tayo wala?” then nag pout siya ng bibig.
“Eh
alam ko naming di mo hilig yun eh.”
“Kahit
na. you should ask me.”
“So
yun nay un? Yun yung pinagseselos mo.”
"Ewan!”
Sabi niya
“Hay
naku.”
Kinuha ko yung pisngi niya at kinurot.
“We
have many time to do that. Starting from now, kukuha na tayo ng mga pictures.
Para kung magkalayo man tayo, titignan mo lang yan at di ka malulungkot.” Sabi
ko.
“Bakit
lalayo ka ba?” niyakap niya ako patalikod sa kanya.
Yan ang paborito kong
pwesto kasi ramdam ko yung mga yakap niya.
“No…
hinding-hindi ako lalayo. Ayokong mawala sa tabi ng mahal ko.”
“I
thank Him for giving me you as mine.” Sabi ko.
I
kissed him in his lips.
Matagal yun at ramdam ko na gusto niya iyon.
Di ko
mapigilang manggigil sa lalaking nasa harapan ko.
He hugged me so much.
“Wag
na wag kang lalayo sa akin. Wag na wag mo akong iiwanan. Hindi ko kaya na
mawala ka pa sa akin. Hindi ko kaya na hindi kita Makita. I want to marry you.”
“I
want to marry you too… pero not this time ha.”
“I
know. Kailangan ko pang maghanda. Siyempre hindi ka ibibigay ni mama agad sa
akin.”
“Hahaha.
Buti at alam mo.”
“More
than know.”
“I
trust you naman eh.”
“Salamat.”
Ilang
minuto lang ay nag beep ang cellphone ko.
Tinignan ko ito at nakita ko na may
text sa akin si Arjay.
Agad ko naming binuksan yung message at binasa ang
nakalagay doon.
“Ano
yan?” tanong ni Kieth.
“Nagtext
si Arjay.”
“Anong
sabi?”
“Gusto
niyang makipag-usap sa akin.”
“Tungkol
saan?” tanong niya
“Di
ko alam.”
“Sasama
ako.”
“Wag
na.”
“Hindi
sasama ako.”
“Okay
sige pero ako na lang ang makikipag-usap ah.”
“Yes
boss.” Sabi niya
“Tara
tulog na tayo.” Sabi ko.
(Itutuloy)
No comments:
Post a Comment